In het afgelegen Tibet wordt gretig gebruik gemaakt van Internet. Ook in de kloosters zijn smartphones en tablets heel normaal, vooral voor het gebruik van sociale media. Daarmee blijven de monniken niet enkel in contact met vrienden en kennissen, maar het is voor hen ook een middel om het boeddhisme beter te laten begrijpen en te verspreiden.
95 % van de Tibetaanse bevolking heeft een gsm en 70 % gebruikt regelmatig het Internet, aldus de laatste cijfers van de Regionale Commissie voor Ontwikkeling en Hervorming. Er bestaan gegevens van Alibaba dat de Tibetanen gedurende de eerste 10 maand het meest mobiele aankopen deden, namelijk voor 62%.
Champa Kaizang
In het Qamdo Champa Ling klooster dat 1200 monniken telt, bezitten 700 van hen ofwel een tablet pc of smartphone, aldus de 26-jarige monnik Champa Kalzang. Champa gebruikt WeChat om in contact te blijven met vrienden en gelooft niet dat de mobile gadgets hem afhouden van de boeddhistische praktijken. Hij downloadt zelfs boeddhistische geschriften naar het scherm van zijn 11 cm brede telefoon en dit helpt hem de sutra’s op te zeggen buiten de studietijd.
Dit veelvuldig gebruik van elektrische toestellen is niet ongebruikelijk, aldus Tenzin Yontan uit hetzelfde klooster: de meeste jongere monniken gebruiken de mobiele toestellen. Zijn posts op de sociale netwerken vallen grotendeels uiteen in 3 categorieën: boeddhisme, zijn familie en sociaal engagement. Op zijn telefoon gebruikt hij het meest de toepassingen Weibo en WeChat om nieuws te lezen, met vrienden te converseren en het boeddhisme te promoten. Een van zijn laatste updates was een huldebetuiging en gebed voor de overledenen bij de explosie te Tianjin en dit vergezeld van een beeld van Boeddha. Met het gebruik van sociale media kan hij beter aan liefdadigheid doen vindt hij. Zo haalde hij in 2013 op 5 dagen via WeChat 25.000 yuan op om de medische kosten te betalen van een eenjarig jongetje dat zijn schedel brak.
Tenzin Yontan
Sinds het begin van dit jaar werkt het Tashihunpo klooster in Xigaze met een QR-code systeem per aula. Bezoekers kunnen de QR-code scannen en de audio-uitleg die bij de aula hoort kiezen in het Tibetaans, het Mandarijn of het Engels en daarna naar de geschiedenis van de betrokken aula luisteren op hun gsm. Dit audiosysteem is vooral nuttig wanneer er te weinig gewone gidsen zijn. In dit klooster in het zuiden van Tibet hebben 70 % van de monniken smartphones en 20 % laptops. Vooral de vertalingsapplicaties zijn populair: iets in het Tibetaans intikken en de vertaling in het Mandarijn rolt er zo uit.
Bronnen China Daily
