China en El Salvador knopen diplomatieke betrekkingen aan. Het Centraal-Amerikaanse land is het recentste dat Taiwan diplomatiek laat vallen en kiest voor het Eén-China-beleid.
Wang Yi en Carlos Castaneda, de ministers van Buitenlandse Zaken van de twee landen hebben dit met een gezamenlijk communiqué gewettigd.
El Salvador kiest voor Beijing
De ondertekening gebeurde in Diaoyutai, het verblijf voor hoge buitenlandse gasten in Beijing. Op Twitter had president Ceren van El Salvador het besluit al gemeld. El Salvador is met 6,5 miljoen inwoners het dichtstbevolkte land van Centraal-Amerika. Het onderhield tot voor enkele dagen betrekkingen met Taiwan. Die provincie van China functioneert sinds 1949 los van het vasteland. De leiders van Taiwan hebben tot 1990 beweerd dat zij de enige legale regering van China vormden. Nadien is er een partij opgekomen die de onafhankelijkheid van Taiwan propageert.
Aderlating
Het aantal van de landen (nog slechts 17 in totaal) die deze historische anomalie erkennen neemt snel af. Sinds mevrouw Tsai Ing-wen na een verkiezingsoverwinning de leider werd van Taiwan heeft het eiland 5 van die (kleine) steungevers verloren. Zij hebben zich gevoegd bij de overgrote meerderheid in de wereld van staten die erkennen dat er 1 China is en dat Taiwan niet onafhankelijk is of kan worden.
Taiwan en de VS
Mevrouw Tsai Ing-wen leidt een politieke partij die in theorie de afscheuring van Taiwan nastreeft. In 1945, nadat de Japanse bezetter was verslagen, werd Taiwan teruggegeven aan China, waar toen de Kwomintang regeerde. In 1949 verloor de Kwomintang de burgeroorlog en vluchtte naar Taiwan. Het eiland ontsnapte aan de controle van de nieuwe regering in Beijing. De VS gaf de Kwomintang-regering in ballingschap militaire bescherming. Daardoor slaagde Beijing er niet in Taiwan te heroveren. Diezelfde VS heeft echter de Volksrepubliek China in 1979 officieel erkend en mag daarom op het eiland zelf geen troepen stationeren. Er zijn sinds jaren afspraken dat de Amerikaanse wapenverkopen zullen worden verminderd, waar Washington zich regelmatig niet aan houdt.
Tsai en Trump
Ook bezoeken aan de VS van Taiwanese prominenten in een hoedanigheid van officieel vertegenwoordiger kunnen niet. Trump lijkt die diplomatieke koers te willen verlaten en vindt daarbij uiteraard de separatistische politica Tsai Ing-wen aan zijn zijde. De Taiwanese leider heeft deze maand nog twee korte bezoekjes gebracht aan de VS, op doorreis naar haar twee resterende vrienden in Zuid- en Centraal-Amerika, Paraguay en Belize. Daarbij kreeg Tsai een rondleiding in het Ruimtevaartcentrum van de NASA, uiteraard verboden terrein voor andere Chinezen.
Winstgevende handel
Het aantal landen dat Taiwan ‘erkent’ vermindert echter in hoog tempo. Ook een bezoek van de Taiwanese marine aan El Salvador in april mocht niet baten om de Centraal-Amerikaanse staat binnen boord te houden. Misschien hebben handelsbeurzen die China sinds 2010 vier keer in de hoofdstad San Salvador heeft georganiseerd een grotere en betere indruk op de Salvadoranen gemaakt. Dat ze geen diplomatieke betrekkingen hadden heeft China en El Salvador niet belet om in handel en economie samen te werken.
Chequeboekdiplomatie of kanonneerbootpolitiek?
Sommige Amerikaanse en Britse commentatoren zien het met lede ogen aan dat Burkina Faso, de Dominicaanse Republiek, Panama, Sao Tome & Principe en nu El Salvador de Volksrepubliek China eindelijk erkennen. Zij zeggen dat het omhelzen van het Eén-China-principe en de afwijzing van Taiwan er komt ‘onder druk van de Chinese regering’. Dan spreken ze laatdunkend over ‘chequeboekdiplomatie’. Blijkbaar verkiezen zij de militaire druk en het machtsvertoon van het Pentagon boven de uitnodigingen van Beijing om via investeringen en handelsbetrekkingen win-winrelaties aan te gaan.
Xinhua, Financial Times, SCMP,
