De sancties die door de VS en de EU werden uitgevaardigd tegen Rusland hebben gevolgen die zeker niet in het voordeel van het Westen uitvallen. Ze hebben inderdaad de verdere toenadering en de verhoogde samenwerking tussen Moskou en Peking bewerkstelligd op het gebied van de energiegrondstoffen, waardoor de globale petroleummarkt een radicale wijziging zal ondergaan.
Dat is wat Antoine Uytterhaeghe op 4 juni schreef in het webzine voor internationale politiek Uitpers. ChinaSquare vond de analyse met haar degelijke extra informatie interessant. Wij nemen het stuk over, met instemming. Het artikel geeft de standpunten van de auteur weer, niet noodzakelijk die van de redactie.
China – Siberië
Door het opdrijven van hun bilaterale relaties zijn Rusland en China ook vastbesloten een einde te maken aan de dominantie van de petrodollar, de betaalmunt voor de verhandeling van olie. De ‘petroyuan’ wordt zo een strategisch betaalmiddel dat de mogelijkheid in het vooruitzicht stelt om de transitie te vergemakkelijken naar een multipolair wereldmuntsysteem. Een systeem dat rekening houdt met verschillende deviezen en de economische krachtsverhoudingen weerspiegelt op wereldvlak.
De door het Westen ontketende economische oorlog tegen Rusland is dus contraproductief. Hij heeft alleen de samenwerking tussen Moskou en Peking op vele gebieden versterkt. In 2014 heeft het Russische Gazprom bijvoorbeeld een akkoord afgesloten met de Chinese Petroleum Corporation (CNPC) voor de levering van 38 miljoen kubieke meter gas aan China in de komende drie decennia (vanaf 2018), het gaat om een contract ter waarde van 400 miljard dollar.
De twee landen zijn druk bezig met het opstellen van een ambitieus plan voor het aanleggen van pijplijnen, het gezamenlijk uitbaten van raffinaderijen en het bouwen van grote petrochemische complexen. Deze samenwerking biedt de mogelijkheid dat China en Rusland het economisch gewicht doen verschuiven naar het oosten, waarbij Peking en Moskou aan invloed zullen winnen ten nadele van de westerse maatschappijen. Zelfs Saoedi-Arabië, de grootste petroleumleverancier van China, ondervindt gevolgen van deze diplomatie van het Kremlin. In 2011 was de olie-export van Saoedi-Arabië naar China 121.000 barrels per dag, maar de olie-export van Rusland zal in de nabije toekomst 550.000 barrels bereiken. In de maanden mei, september, november en december van 2015 was de Russische olieverkoop aan China al groter dan deze van concurrent Saoedi-Arabië. Riyad moest zich tevredenstellen met de positie van tweede leverancier van ruwe aardolie aan Peking.
Ook moet men vaststellen dat Europa zijn marktaandeel op de Aziatische markt ziet verminderen in het voordeel van China. De grote investeerders op de mondiale oliemarkt zien dat de grootste consument China de favoriete klant van de derde grootste wereldproducent is geworden. Volgens Transneff vicevoorzitter, Sergey Andronov, wil China in 2016 een volume van 27 miljoen ton Russische olie importeren, en Peking wil het volume nog vergroten.
Ceremonie oprichting AIIB
De Russisch-Chinese alliantie wil nog verder gaan. Zoals gezegd zien Moskou en Peking de bilaterale olie- en gashandel als vector voor de transitie naar een multipolair muntsysteem. Het is een realiteit dat de door Washington en Brussel opgelegde sancties Rusland hebben aangemoedigd om in de handels- en financiële transacties met zijn economische partners de dollar en de euro te elimineren, om zo sabotage en economische ondermijning te verhinderen bij het afsluiten van handelsakkoorden. Dat is dan ook waarom sinds 2015 China zijn aankoop van Russische olie en gas in yuan en niet in VS-dollars betaalt. Dat moedigt het gebruik van de eigen munt aan op het geheel van de globale oliemarkt. Het biedt Rusland de mogelijkheid om het door het Westen ontketende economisch offensief te neutraliseren.
Peking is de grondvesten aan het leggen van een nieuwe munt-wereldorde die van China de draaischijf zal maken voor de hele Aziatische handel met de grote olieproducenten.
Vandaag wordt de bilaterale handel Rusland-China in yuan geregeld. Dat zal in de nabije toekomst ook het geval zijn met de OPEC-landen. De Saoedi-Arabische cultus voor de petrodollar kan ertoe leiden dat Riyad een van zijn grootste oliekopers als klant verliest. Andere wereldspelers volgen reeds in de voetsporen van Rusland en China; ze hebben begrepen dat om een meer evenwichtig monetair systeem tot stand te brengen het noodzakelijk is om de invloed en de greep van de dollar in de wereldhandel in te perken.
Na het ineenstorten van de olieprijs in 2014 zijn de Chinese banken de essentiële financiers geworden van de gemeenschappelijke energie-infrastructuur vanuit Rusland. Zo wil men ook zo vlug mogelijk de Russisch-Chinese pijplijn ‘Siberische Kracht’ aanleggen. Gazprom heeft bij de ‘Bank of China‘ een lening gevraagd voor het equivalent van 2 miljard euro. Het gaat hier om een groot bilateraal kredietcontract dat Gazprom heeft getekend met Chinese financiële instellingen. Een ander voorbeeld is de lening die China enkele weken geleden heeft toegestaan aan Rusland voor een totaalbedrag van 12 miljard dollar voor het Yamal LNG (vloeibaar gas) project in de Noordpoolregio.
Dit alles toont aan dat de Russische energiepolitiek niet echt lijdt onder de opgelegde isolering van het imperiale Westen dankzij de groeiende bilaterale economische en handelssamenwerking met China.
De dollar wordt inmiddels gradueel geneutraliseerd als VS-wapen. Ook de door Washington gedomineerde IMF, WB en Wereldhandelsorganisatie worden uitgedaagd door de rivaliserende financiële instellingen New Development Bank (ook bekend als Brics ontwikkelingsbank) en AIIB (Aziatische Infrastructuur Investeringsbank). Peking verkocht in de voorbije drie maanden 145 miljard dollar aan VS-staatsobligaties.
Dat is dan ook voor Washington een van de reden om de economische oorlog tegen China en Rusland op te drijven, desnoods met militaire middelen.
Bronnen:
Ariel Nyole Rodriguez, Le petroyuan est le grand pari de Russie et de la Chine
Mahdi Darius Nazemroaya, Financial Currency War on China – The Eclipsing of the dollar by the Yuan
