Commentaar
De interactie tussen leiders van de EU-landen onderling en met de leiders van dat bondgenootschap over wat ze met het beleid van Trump moeten aanvangen is al dagenlang het hoofdonderwerp in onze media. China is hierbij niet direct betrokken, maar indirect speelt China een grote rol. Hoe denkt de gemiddelde Chinese burger over dit onderwerp? Hierbij een vertaling van een recent artikel geschreven door een Chinese blogger.
Foto Baidu (disclaimer)
Blog
Na de eerste termijn van Trump kunnen we zeggen dat tenminste 90% van de 27 lidstaten van de Europese Unie niet wilden dat Trump opnieuw president zou worden.
Om eerlijk te zijn, Trump is echt een man van wie ‘je niet kunt onderscheiden of hij vriend of vijand is’. Zolang hij denkt dat iets ‘noodzakelijk’ is, maakt het hem niet uit of het een ‘bondgenoot’ (negatief) zal beïnvloeden. Een paar dagen geleden zei de Russische president Putin ook openlijk toen hij sprak over de Europese politieke elite: ‘Ze hielden niet van Trump, vochten wanhopig tegen hem en kwamen tussenbeide in de Amerikaanse verkiezingen. Maar toen Trump per ongeluk won, waren ze stomverbaasd!’
Het is een feit dat Trump toch terug is en zelfs niet met een fatale klap geveld kon worden. Dat doet mensen makkelijk denken dat dit ‘in de sterren geschreven’ stond.
Vandaag staan de landen van de Europese Unie voor een dilemma.
Sinds Trump president is geworden, zijn er duidelijke ideologische verschillen met zijn Europese bondgenoten. De leiders van de grote landen van de Europese Unie zijn meestal fervent linkse liberalen en maken zich sterk om de ‘woke cultuur’ na te streven. Neem de openingsceremonie van de Olympische Spelen van Parijs in 2024 als voorbeeld. De scène is echt ondraaglijk om naar te kijken. Het is een typisch product van deze manier van denken.
Maar Trump stond erop aan te kondigen dat de Verenigde Staten slechts twee geslachten, mannen en vrouwen, zouden erkennen, wat onzichtbaar een duwtje in de rug gaf van de rechtse krachten die klaar staan om in Europa de macht over te nemen.
Toen Trump aankondigde dat de Verenigde Staten de buitenlandse hulp zouden stoppen, de Europese Unie vroeg om te betalen voor Oekraïne en aankondigde dat de Verenigde Staten hun troepen zouden terugtrekken, verdiepte dit de kloof tussen de twee kanten echt.
Hierdoor begonnen zelfs spelers zoals von der Leyen hun inspanningen op te voeren om de samenwerking tussen de Europese Unie en China te bevorderen. Dit is echt verrassend.
Ik had echt niet verwacht dat de voornoemde acties slechts schoten voor de boeg waren. Nu heeft Trump prompt aangekondigd dat hij de tarieven t.a.v. China, Canada en Mexico zal verhogen. Zelfs de Europese Unie is niet gespaard gebleven.
Volgens de Britse Daily Telegraph van 4 februari onthulde een persoon die vertrouwd is met de zaak dat de Amerikaanse regering overweegt een tarief van 10% op te leggen aan de Europese Unie.
Je hebt gelijk. Slechts een paar dagen geleden waarschuwden sommige Europese politici Trump specifiek dat, als hij de invoerrechten op EU-producten echt zou verhogen, Europa ‘niet zou willen meegaan met de maatregelen van Trump ten opzichte van China’. Als de Verenigde Staten niet de kant van Europa kiezen in het conflict tussen Rusland en Oekraïne, zal de Europese Unie de Verenigde Staten niet bevoordelen bij het omgaan met de ‘China-kwestie’.
Het is duidelijk dat Trump helemaal niets om de Europese Unie geeft. Hij doet nog steeds zijn eigen ding en negeert de meningen van anderen volledig.
Trump is echt wreed en wil zich ‘verstoppen in een klein gebouw en daar de baas spelen (een Chinees gezegde)’, ongeacht wat er gebeurt. Durft de Europese Unie de relatie met de Verenigde Staten te verbreken? Dit is het kernprobleem!
Het antwoord is nee.
Als de Europese Unie echt een duidelijke lijn met de Verenigde Staten wil trekken, moet ze eerst haar wapens en uitrusting upgraden.
Op 3 februari hield Brussel een informele top met de leiders van de EU-lidstaten, voornamelijk om te praten over ‘de kwestie van defensie-effectiviteit en autonomie’. Leiders van sommige landen zijn van mening dat ‘Europa in dit opzicht te afhankelijk is van de Verenigde Staten’.
Frankrijk is er vast van overtuigd dat het geld van de belastingbetaler moet worden gebruikt voor wapensystemen die onafhankelijk in Europa worden ontwikkeld en geproduceerd, maar Duitsland, Polen, Nederland en de Baltische landen zijn zeer vastberaden en verzetten zich sterk hiertegen.
‘Als de Amerikaanse wapenfabrikanten worden uitgeschakeld, zal het Trump echt irriteren!’
Dit is de sleutel om Europa niet de vierde pool te worden buiten China, de Verenigde Staten en Rusland.
Europa weet ook dat Trump er zeker niet zal voor terugdeinzen om een operatie uit te voeren die hun belangen schaadt, maar ze durven geen sterk protest te laten horen. Zelfs als je onafhankelijk je eigen beveiligingssysteem wilt bouwen, moet je voorzichtig zijn, uit angst dat je de ontevredenheid van de Verenigde Staten opwekt.
Het Europa van vandaag is niet wat het decennia geleden was, vooral na het opnemen van de anti-Russische landen als Polen en de Baltische staten. Als Europa iets doet dat niet bevorderlijk is voor de ‘vriendschap tussen de VS en Europa’, zal het worden tegengewerkt door het geschreeuw van deze landen.
Deze groep (de EU) is in wezen een groep mensen. Wat kunnen ze samen doen? Welk substantieel effect kan het hebben?
Commentaar
Dit commentaar zal niet bij iedere Europese lezer goed vallen. Toch is het noodzakelijk er kennis van te nemen, al was het enkel maar omdat het representatief is voor hoe de grote meerderheid van Chinese internetters over deze problematiek discussieert. De schrijver gaat schuil achter een pseudonym, maar is iemand die vaak over de EU blogt en aantoonbaar over voldoende achtergrondkennis beschikt. Hij is zeker niet pro-Trump, maar toont wel bewondering voor diens duidelijke standpunten en durf om die standpunten uit te dragen. Hij hekelt de manier waarop de EU China gebruikt in hun dialoog met Trump. In plaats van in te zien dat de EU China nodig heeft om tegenwicht aan Trump te bieden, gebruiken de EU-politici China enkel om te dreigen.
En ja, dan die onaardige opmerkingen over de ‘woke’-houding van ‘links-liberale’ Europese leiders. Net als deze commentator zich niet als pro-Trump positioneert, maar alleen aangeeft bepaalde aspecten van diens handelen te bewonderen, stelt hij zich ook niet anti-EU op. Hij geeft enkel aan dat veel EU-leiders zich te lang met zaken beziggehouden hebben die, volgens hem, geen prioriteit zijn. President Putin geniet onder Chinezen nog steeds veel aanzien. Hij is de man die Rusland weer op de kaart gezet heeft en niet voor druk uit het westen buigt. Ook hier dus zijn de meeste Chinezen niet pro of anti. Waar Europeanen de neiging hebben in een conflict partij te kiezen en dus tegen de andere partij zijn, nemen Chinezen liever een neutraal standpunt in, waarbij ze de goede en slechte punten van iedere partij tegen elkaar afwegen.
Bron: Baijiahao, een chatroom van de Chinese tech-gigant Baidu (5/2/2025)
De opinies in dit artikel zijn die van de blogger en de auteur zelf en worden niet per se door de hele redactie gedeeld.
Voor de meningen van officiële Chinese commentatoren zie:
China en de EU: waarheen onder Trump 2.0?
