China heeft kosten nog moeite gespaard om van de G20-top in Hangzhou een succes te maken. Leverde de top zelf het verhoopte resultaat op? China zelf hoopte vooral op nauwere samenwerking om de wereldwijde groei aan te trekken.
Dat de top in Hangzhou plaats vond was op zich al een diplomatieke succes voor China. Voor president Xi Jinping was het een gelegenheid om met talrijke regeringsleiders, ook van landen buiten de G20 die hij als waarnemers uitgenodigd had, een persoonlijk gesprek te voeren. Obama en Xi waren de sterren met de aankondiging van het ratificeren van het akkoord van Parijs. Maar bijvoorbeeld met Theresa May liep het gesprek veel delicater: Xi betuigde begrip voor de Britse wens om de bouw van een kerncentrale met Chinese participatie nog eens rustig te bekijken; May van haar kant drong niet aan op speciale maatregelen om het Brits staal tegen Chinese invoer te beschermen.
Het slotcommuniqué van Hangzhou bevat een geheel van strategieën en acties – de Hangzhou consensus– waarover eensgezindheid bestaat. Sleutelwoorden zijn visie, integratie, openheid, inclusiviteit. De speerpunten zijn een sterkere coördinatie van de groeistrategie, nieuwe paden voor innovatieve groei, een meer efficiënte wereldwijde economische en financiële sturing, het versterken van de buitenlandse handel en –investeringen, en een inclusieve en verbonden ontwikkeling. Onder elk van die nogal algemene titels passen concrete besluiten. Tot slot vermeldt het communiqué bijkomende belangrijke uitdagingen voor de wereldeconomie: Er moet proactief omgegaan worden met Brexit. Het moet zo snel mogelijk van kracht worden. De grote aantallen vluchtelingen moeten beter en meer gecoördineerd geholpen worden en de migratie gestuurd. Er moet meer samengewerkt worden tegen het terrorisme. De toenemende resistentie van bacteriën tegen antibiotica moet wereldwijd en gecoördineerd aangepakt worden.
Het slotcommuniqué maakt evenwel geen melding van het strategische Chinese OBOR (One belt, one road, de nieuwe zijderoutes) project, alhoewel het erkent dat meer investeringen in infrastructuur nodig zijn.
Bloomberg haalt de belangrijkste elementen uit het lange communiqué: alle middelen zullen gebruikt worden om de wereldwijde groei te versnellen.
De G20 bevestigt dat monetaire politiek niet volstaat en aangevuld dient te worden met fiscale maatregelen en structurele hervormingen. Concreet is dat een sneer naar Japan, de EU en tot voor kort de VS die door massaal nieuw geld in de economie te pompen de koers van hun munt naar beneden duwen en zo hopen meer producten te kunnen uitvoeren. De oproep tot structurele hervormingen – lees afbouwen van verouderde sectoren – komt er op voorstel van China en er staat bij dat elk land dat zal doen ‘volgens zijn eigen omstandigheden’.
Voor de wereldwijde overcapaciteit in staal komt er een ‘globaal forum’ van de OESO, en dat is als bliksemafleider voor mogelijke sancties een succes voor China.
De OESO gaat ook belastingparadijzen die niet willen meewerken te kijk zetten.
Xi Jinping legde eigen klemtonen in zijn toespraak: volgens hem hebben de G20-landen zich geëngageerd om te vechten tegen protectionisme; daarmee gaat hij in tegen de roep naar handelssancties tegen Chinees staal in de VS en de EU.
Obama vroeg om bedrijven op een eerlijke manier te kunnen laten concurreren, allicht een verwijzing naar de problemen die hij heeft om de door Amerika gesponsorde handels- en investeringsverdragen TPP en TTIP op de rails te krijgen; hij zei ook dat men niet teveel aandacht moet besteden aan ‘verkiezingskoorts’.
Xinhua vermeldt nog een oproep tot hervorming van het IMF en de Wereldbank om opkomende naties meer invloed te geven, die er kwam op voorstel van China.
De South China Morning Post ziet ook nog enkele andere aspecten: De G20 steunt de strijd tegen corruptie en verwelkomt de oprichting van een Chinees Research Centrum voor internationale samenwerking bij het opsporen van corrupte personen en het recupereren van hun bezittingen. Landen engageren zich om te overleggen over wisselkoersen en niet te streven naar concurrentiële devaluaties. Er komt een initiatief op basis van vrijwillige deelname om de industrialisering van Afrika en de minst ontwikkelde landen te ondersteunen.
Bronnen: Bloomberg, Xinhua, South China Morning Post
