Qiushi, het theoretisch tijdschrift van de Communistische Partij van China (CPC) laat Xi Jinping uitleggen wat ‘gemeenschappelijke welvaart’ betekent voor China en hoe men er naar streeft. We vatten het samen.
Qiushi (Zoeken naar de waarheid) publiceert uittreksels uit een toespraak van Xi in augustus, op een vergadering van de ‘leidende groep voor economische en financiële hervormingen’. Xi gaat in op de doelstelling van ‘gemeenschappelijke welvaart’. Deze doelstelling is het voorbije jaar een stuk prominenter naar voor geschoven dan voordien. Er zit een visie op langere termijn achter zowel als actieplannen op kortere termijn. Wat vertelde Xi?
Sinds de hervormingen heeft China toegelaten dat sommige Chinezen rijk werden, indien dit de economische vooruitgang van het land bevorderde. Sinds het partijcongres van 2017 is men meer belang gaan hechten aan gemeenschappelijke welvaart. China is er intussen in geslaagd een gematigd welvarende maatschappij op te bouwen en de armoede uit te roeien. Het heeft zo een basis om verder te werken aan gemeenschappelijke welvaart.
Waarom nu streven naar gemeenschappelijke welvaart?
Het volgende doel is een in alle opzichten modern en socialistisch land tegen 2049. Gemeenschappelijke welvaart is daarbij een sleutelelement. Een kwaliteitsvolle ontwikkeling steunt op de eerste plaats op menselijk kapitaal. Dat vereist een hoger niveau van opleiding en een hoger inkomen voor stedelijke werkers en plattelandsbewoners. Inkomensongelijkheid is overigens ook een grote bron van problemen in sommige ontwikkelde landen. China wil dergelijke polarisatie vermijden door gemeenschappelijke welvaart.
China heeft op dit gebied duidelijk nog problemen. Er is een kloof tussen stad en platteland en er zijn grote inkomensverschillen. De snelle ontwikkeling van de technologie brengt maatschappelijke veranderingen mee en die mogen de toestand niet verergeren.
Daarom is gemeenschappelijke welvaart een essentieel doel van het Chinese socialisme. Het betekent dat iedereen toegang heeft tot een rijk materieel en cultureel leven. Welvaart alleen voor de elite kan niet, maar absolute gelijkheid is evenmin goed.
Hoe werken aan gemeenschappelijke welvaart
Tijdens het huidige vijfjarenplan zal een stappenplan voor gemeenschappelijke welvaart opgesteld en evaluatiemechanismen ingevoerd worden. Tegen 2035 zal China al goed op weg zijn en iedereen effectief en gelijkmatig toegang hebben tot alle openbare basisdiensten. Tegen 2050 moet de gemeenschappelijke welvaart ongeveer verwezenlijkt zijn, en het inkomensverschil tussen stad en platteland tot aanvaardbare proporties gereduceerd zijn.
Daarbij gelden een aantal principes:
We moedigen hard werken en innovatie aan. Ieder moet kansen krijgen op een goed onderwijs en initiatieven kunnen nemen. We streven naar sociale mobiliteit om de vorming van vastgeroeste sociale klassen tegen te gaan.
We houden vast aan ons economisch systeem dat geldt voor het eerste stadium van het socialisme. Dat wil zeggen een dominante rol van de staatsbedrijven en het aanmoedigen en begeleiden van een gezonde groei van de privésector. Sommige mensen mogen wel eerst rijk worden, zolang dat volgens de wet gebeurt. Overtreders zullen we streng aanpakken. We moedigen de rijken ook aan om achtergebleven burgers te helpen.
Hoe groter de taart hoe meer we kunnen verdelen. China loopt op dit gebied nog achter op ontwikkelde landen. We moeten zorgvuldig de behoeften van de bevolking en onze middelen afwegen. Met loze beloften heeft niemand wat. We geven voorrang aan inclusieve maatregelen gericht op het vervullen van de basisbehoeften. Zelfs wanneer China in de toekomst rijker wordt zullen we oppassen dat we geen bijstandsstaat wordt die luiheid aanmoedigt.
We moeten geduld hebben en stap voor stap vooruitgaan. Zelfs sommige rijke landen slagen er nog niet in gemeenschappelijke welvaart te realiseren. De demonstratiezone voor gemeenschappelijke welvaart in de provincie Zhejiang is zeer belangrijk. Lokale besturen zullen aangemoedigd worden om voor hun regio aangepaste strategieën te volgen.
Concrete strategie
Dit zijn de algemene lijnen: een kwaliteitsvolle ontwikkeling voor de mensen; een goed evenwicht tussen efficiënte en faire ontwikkeling; uitbouwen van structuren voor een goede primaire verdeling van het inkomen en voor herverdeling op verschillende niveaus; betere regelgeving met een grotere rol voor belastingen, sociale zekerheid en bijstand; een grotere middenklasse; hoger inkomen voor de mensen met een lager inkomen; aftoppen van de hoogste inkomens en repressie van illegale inkomensverwerving; ondersteunen van sociale gerechtigheid.
Xi gaat dan meer in detail in op zes actiedomeinen:
Ten eerste kan de socialistische markteconomie beter gestuurd worden. Door betere regionale samenwerking, coördinatie en geldtransfers zullen de regionale verschillen verminderen. Industriesectoren kunnen beter coördineren, monopolies worden bestreden, de financiële- en de vastgoedsectoren moeten groeien op het tempo van de rest van de economie, kleine en middelgrote ondernemingen zullen een sterk ecosysteem vormen met de grote ondernemingen.
Ten tweede komen er inspanningen komen om meer mensen in de middenklasse, de groep met een middelmatig inkomen, te krijgen. Betere onderwijskansen aan zowel universiteiten als hogere beroepsopleiding zijn de sleutel voor een hoger inkomen voor de jongeren. Kleine zelfstandigen kunnen vooruit komen door een gunstig belastingsysteem. De migranten van het platteland gaan sociaal vooruit door een betere opvang in de steden. Ambtenaren verdienen een beter salaris. Spaarders moeten meer kunnen halen uit verhuur van woningen, verpachten van land of financiële beleggingen.
Ten derde moet de toegang tot openbare basisdiensten gemakkelijker zijn voor mensen met een laag inkomen. Gelijke toegang tot degelijk onderwijs vereist lagere kosten. De sociale zekerheid kan streven naar het wegwerken van de verschillen tussen stad en platteland, voor ziekteverzekering, pensioen en leefloon. Zeker op het platteland is een hoger leefloon vereist. Iedereen heeft recht op een woning. Naast het steunen van de aankoop van een eigen woning zal de overheid aansturen op de bouw van een groot aantal sociale huurwoningen, vooral bestemd voor migranten van het platteland.
Ten vierde gaat men overdreven inkomens aftoppen. Onrechtmatig verworven inkomen in om het even welke vorm mag niet meer voorkomen. Het belasten van hogere inkomen moet beter werken. Idem voor het belasten van financiële inkomens. De onroerende voorheffing op vastgoed zal er uiteindelijk komen. Belasting op luxegoederen wordt uitgebreid. Mensen met hoog inkomen en bedrijven met grote winsten worden aangemoedigd iets terug te doen voor de maatschappij. Onredelijk hoge inkomens voor managers zijn uit den boze.
China heeft de armoede uitgeroeid, de volgende stap is mensen helpen welvarend worden. Legitiem verworven rijkdom moet we beschermen en entrepreneurs aangemoedigen. Tegelijk wil het de wildgroei van kapitaal bestrijden en in sommige sectoren zelfs verbieden.
Ten vijfde is ook het geestelijk leven van mensen belangrijk. China zal de socialistische basiswaarden promoten en ook het patriottisme, het collectivisme en de socialistische opvoeding. De culturele sector zal meer mogelijkheden krijgen.
Ten zesde is de gemeenschappelijke welvaart op het platteland cruciaal. Dat is ver van gemakkelijk. Het is mogelijk verder te bouwen op de resultaten van de campagnes voor armoedebestrijding. In de eerste plaats moeten we goed opvolgen dat mensen niet terug in de armoede belanden. De plattelandsinfrastructuur en de openbare basisdiensten worden verder gemoderniseerd, de rurale industrie gesteund en het inkomen van de boeren verhoogd.
Om gemeenschappelijke welvaart voor 1,4 miljard mensen te realiseren moeten we ver vooruit kijken. Het betekent dat niet iedereen tegelijk tot hetzelfde niveau getild wordt of dat elke regio hetzelfde niveau van welvaart zal kennen. Het niveau van welvaart en het tijdschema kan verschillen tussen groepen en regio’s. Het belangrijkste is vooruit te gaan in de goede richting.
Bron: Caixin
