condoomautomaat in Shanghai
Op dit moment zouden er naar schatting 780.000 inwoners van de Volksrepubliek of het hiv-virus of aids hebben.
Het aantal is de afgelopen jaren toegenomen, maar in een lager tempo dan daarvoor. De Chinese overheid heeft hierover een rapport laten verschijnen in samenwerking met UNAIDS (officiële naam: Joint United Nations Programme on HIV/AIDS). Dat is een programma van de Verenigde Naties dat de wereldwijde reactie op de hiv/aidsepidemie moet coördineren. Volgens het rapport zijn er 370.000 patiënten geregistreerd, waarvan 154.000 bij wie het virus zich tot aids heeft ontwikkeld. Van de 200.000 mensen die een behandeling moeten krijgen zoals ontwikkeld door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), krijgen er 130.000 die therapie ook daadwerkelijk.
Dit jaar zijn er al 14.000 mensen aan aids overleden, dat is meer dan het dubbele van het aantal vermeld in het vorige rapport van 2009. Wu Zunyou, de directeur van het Nationale Centrum voor de aanpak van Aids en Soa’s, blijft de verspreidingsgraad van hiv/aids in China
met 0,06 % onder de 1% die de WHO aangeeft om van een hoge verspreidingsgraad te spreken. Ook volgens UNAIDS en Avert, een bekende Britse liefdadige organisatie rond het thema van hiv/aids, is het inderdaad correct om rekening te houden met de reusachtige grootte van de bevolking in China. Wu Zunyou beklemtoont echter de noodzaak om de strijd tegen de ziekte en de preventie verder te verbeteren omdat het gevaar voor een negatieve ontwikkeling op grote schaal niet is geweken. Het virus komt vaker voor in steeds andere groepen zoals bejaarden en jonge studenten, wat de aanpak ingewikkelder maakt en bemoeilijkt. In 2009 heeft de regering bekendgemaakt dat in China aids van alle infectieziekten de meest dodelijke is. Organisaties zoals UNAIDS hebben China regelmatig geprezen voor de sterk verbeterde aanpak van deze ziekte. Er is ook nog steeds kritiek, maar de overheid lijkt die ernstig te nemen en er naar eigen inzicht rekening mee te houden. Zo is een van de kritieken dat de regering de ngo’s gericht op hiv/aids te weinig ruimte geeft en dat ze daar te weinig vertrouwen in heeft of er niet mee samenwerkt, hoewel in andere landen is gebleken dat bijvoorbeeld zelfhulpgroepen een zeer waardevolle bijdrage kunnen leveren in de strijd tegen het virus. Er is nu nieuwe wetgeving in de maak die ngo’s de kans zal geven zelfstandiger en beter te opereren.
Bronnen: China Daily,
http://www.avert.org/aidschina.htmhttp:/
/www.barryandmartin.org/BMT%20homepage.html
