Het grootste Chinese planbureau heeft het hele grondgebied onderverdeeld in zones met verschillende functies en bestemmingen.
Er zijn gebieden waar de economische groei de volledige voorrang krijgt en andere waar de industrialisering eerder zal worden afgeremd ten gunste van landbouwactiviteiten. In bepaalde streken zal er zelfs een verbod komen op economische ontwikkeling. Vier jaar lang hebben 14 regeringsdepartementen aan het opstellen van het territorial development plan (TDP) gewerkt.
De Bohai Rim (het gebied rondom Beijing en Tianjin, een superstad met meer dan 250 miljoen inwoners), de Jangtsedelta (Shanghai en omstreken) en de Parelrivierdelta (Guangdong, Hong Kong, Shenzhen) blijven de voornaamste industriezones. Nu al wordt er 40 procent van het bbp geproduceerd. De productie moet er worden geperfectioneerd, niet versneld. Voor versnelde ontwikkeling en verstedelijking zijn er immers in centraal en westelijk China 18 zones uitgekozen die rijk zijn aan grondstoffen en in een omgeving geschikt voor bewoning.
Daarnaast hebben de planners van de Nationale Commissie voor Ontwikkeling en Hervormingen (internationaal bekend onder Engelse naam National Development and Reform Commission, NDRC) 32 streken aangeduid waar de industriële activiteiten zullen worden afgeremd. Het gaat om 25 ecologisch belangrijke en 7 graan producerende gebieden. De natuurgebieden ten slotte worden verboden terrein voor industriële ontwikkeling.
De indeling van het grondgebied zal consequenties hebben voor de criteria ter beoordeling van overheden en ambtenaren. In de 18 ontwikkelingszones zullen de hogere overheden vooral letten op economische groei en de industrialisering en verstedelijking die daaruit voortkomen. Bij de evaluatie van het werk zullen de beoordelaars echter ook kijken naar het zuinig omspringen met energie en het respecteren van het leefmilieu. Die laatste twee criteria zullen overal wat meer op het voorplan komen, zeker daar waar men nu besloten heeft de groei te beperken. Het plan zal ook van grote invloed zijn voor de manier waarop de centrale regering fondsen en investeringen aan elke regio toewijst. Speciale aandacht gaat daarbij uit naar de regio’s met een ecologische functie. Die hebben bijvoorbeeld vorig jaar 25 miljard yuan subsidies gekregen, tegenover de 12 miljard van het jaar daarvoor. Die trend zal worden volgehouden.
de natuurgebieden
Nog een doel van deze planning die het hele grondgebied omspant is het om de inkomensverschillen binnen de verschillende streken te verkleinen. In elk dorp en elke stad van een regio moeten ook dezelfde openbare voorziening worden gerealiseerd. Het verkleinen van de ongelijkheden tussen de gebieden onderling kan pas later worden verwezenlijkt. De regering wil ook bereiken dat mensen op een meer geordende en weloverwogen manier gaan migreren naar delen van China waar ze hogere lonen kunnen verdienen of een beter leven kunnen opbouwen. Beijing hoopt op die manier niet alleen het evenwicht tussen economie en ecologie te verbeteren, maar ook het evenwicht in de spreiding van de bevolking: het zou bijvoorbeeld mooi zijn als migranten niet langer massaal alleen maar naar de kustgebieden trokken, maar als de regering ze ook zou kunnen verleiden om vaker de voorkeur te geven aan binnenlandse ontwikkelingsgebieden zoals Sichuan, Tibet en Qinghai.
Video CCTV
http://news.xinhuanet.com/english2010/video/2011-06/09/c_13919573.htm
Bron: Xinhua
