De dure huizenprijs behoort tot de meest verontrustende factoren in het dagelijks leven. China Daily laat Zong Qinghou aan het woord die het mechanisme aan de kaak stelt dat lagere besturen veel van hun inkomsten uit vastgoed halen. Ondertussen heeft al een reeks steden klassieke controlemaatregelen uitgevaardigd. De afkondiging daarvan deed echter een rush ontstaan om de deadline van 31 maart voor te zijn met een 3,9 % verhoging van de huisprijs tot gevolg.
Prijzen aan vastgoedkantoor
Voorzitter Zong Qinghou van de drankgroep Wahaha is China’s rijkste ondernemer en mocht van China Daily zijn licht laten schijnen over de almaar stijgende en te hoge huizenprijzen. Als je kijkt naar de huidige salarissen en de prijzen die ze moeten neertellen zijn jonge koppels niet meer in staat hun eigen huis te kopen stelt Zong bitter vast. Hij suggereert dat de verkoop van grondrechten niet meer door de lokale besturen zou mogen gebruikt worden als fiscaal inkomen. Of dit haalbaar is laten we even in het midden want steden halen soms de helft en meer van hun financiën uit deze inkomsten. De diverse vastgoed- en grondtaksen vertegenwoordigen de helft van de huisprijs, berekende hij. De inkomens uit vijf van deze belastingen die in 2003 ongeveer 90 miljard opleverden, stegen al tot 1000 miljard vorig jaar. Volgens Zong zou sociale huisvesting aangeboden moeten worden aan jongeren die starten met werken en dit aan een huur van niet meer dan een tiende van hun inkomen en aan koppels die een gezin starten die een hypotheek zouden moeten krijgen aan niet meer dan 20% van hun inkomen. Mensen met hoge inkomens zouden volgens Zong meerdere huizen moeten kunnen kopen, maar niet met bankleningen.
Maatregelen
De regering heeft de lagere besturen gevraagd om een belasting van 20% te heffen op zij die hun huis binnen 5 jaar na het inwonen terug verkopen. Voordien bedroeg dit enkel 1 %. Diverse lokaliteiten hebben al gereageerd. Peking, Shanghai en Chongqing kondigden al regels aan om de vastgoedmarkt af te koelen. Peking kondigde aan dat alleenstaanden met een huis zich er geen tweede mogen aanschaffen. In Peking, Shanghai en Chongqing mogen de banken geen leningen meer verstrekken aan hen die een derde huis aanschaffen en ook voor het tweede huis wordt de te betalen contante som verhoogd. Peking ziet wel door de vingers dat diegenen die 5 jaar in hun huis hebben gewoond, dit verkopen. De gemeente dwingt de betaling van 20 % taks niet af.
Ook de provincie Guangdong is van plan de 20% taks te heffen en de steden Shenzhen, Zhuhai en Foshan moeten klaar zijn met hun regelgeving. De provincie wil dit jaar nog 116.000 sociale woningen bouwen; 78.400 huizen zijn al in aanbouw. In Kanton kunnen migranten zonder hukou huizen kopen als ze gedurende een of twee jaar belastingen of sociale zekerheid betalen. Ook in Shenzhen zullen voor het jaareinde nog 40.000 sociale woningen worden gebouwd. Er zijn ook al gevallen bekend van koppels die vlug scheiden om niet de taks te moeten betalen. Ook voor valse huwelijken van vrijgezellen wordt gewaarschuwd.
Het is een feit dat de aangekondigde verstrakking voor 1 april in de aanloop een rush heeft veroorzaakt om de maatregelen voor te zijn. In maart steeg de huizenprijs in 100 steden met 3,9 % op jaarbasis tot zowat 10.000 yuan m2. Vastgoedanalisten verwachten dat de afkoelingsmaatregelen zich gedurende een half jaar zullen laten gevoelen.
Beter grondgebruik
Over het fundamenteel achterliggende probleem van het grondbeleid, is ook wat in beweging. Viceminister Xu
Xiaoping van de Nationale Ontwikkelings-en Hervormingscommissie wil dat om tot een meer duurzaam grondbeleid te komen de ongebreidelde expansiedrift van de lokale besturen moet gestopt worden. Tussen 2000 en 2010 groeide de bebouwde oppervlakte in de nieuwe stadsuitbreidingsgebieden met 83%, terwijl de bevolking er “maar” met 45 % toenam, aldus viceminister Hu Cunzhi van Grond en grondstoffen. 8% van ’s lands bruikbare grond is nu stad en dit is gelijkwaardig aan landen met een bnp/hoofd van 40.000 $. China bereikt zijn limiet. Veel kritiek rijst op het goedkoop aanbieden van nijverheidsgronden door de lokaliteiten om nijverheden aan te trekken. Uit cijfers blijkt immers dat de residentiele oppervlakte in 657 steden maar anderhalf maal zo groot is als de oppervlakte van de nijverheidsgronden. In steden als Parijs en Tokyo is de verhouding 1 tot 5 a 6. Een vierde van het voorstadsgebied is voor de nijverheid terwijl dit cijfer in de delta van de Jangtse zelfs 40% bedraagt. Ook dit drijft de prijs van de huizen de hoogte in. In de toekomst moet de stadsplanning geoptimaliseerd worden met een maximum aan gebied voor uitbreiding van huisvesting en meer ruimte voor bos, vijvers en natte gronden voor het ecologisch evenwicht.China Daily, SCMP
Zie ook Dialogue
