De val van Bo Xilai zal wellicht tot gevolg hebben dat hij het niet maakt in het staand bureau van het Politiek Bureau, de hoogste machtsinstantie in China. Speculaties wie in zijn plaats zou komen vieren hoogtij. Toch staan enkele gegadigden zo goed als vast.
Het negenkoppig staand bureau van het Politiek Bureau van de CPC zal helemaal worden vervangen buiten de twee blijvers Xi Jinping die de rol van Hu Jintao zal overnemen en Li Keqiang die naar ieders verwachting eerste minister wordt. Vorig jaar werd al een voorakkoord in de partijschoot bereikt tussen de strekkingen die gemakshalve enerzijds de groep rond de Communistische Jeugdliga wordt geheten waar Hu Jintao nog voorzitter van is geweest en anderzijds de groep van de “princelings” of de kinderen van voormalige topkaders die de steun hebben van Jiang Zemin. Het zou Jiang Zemin zijn geweest die tien jaar geleden Xi Jinping tot verrassing van Hu Jintao naar voor schoof als toekomstig partijvoorzitter, in tegenstelling tot Hu die aan Li Keqiang had gedacht. Xi is een zoon van voormalig vicepremier Xi Zhongxun. Jiang Zemin zou recentelijk met minder succes een brief geschreven hebben naar de partijtop om Bo Xilai te verdedigen. Bo is een zoon van één van de 8 onsterfelijken van de Chinese revolutie, namelijk Bo YiBo. Bo Xilai was anders voorbestemd geweest om binnen het staand bureau de post van de ideologie op zich te nemen. Bo viel echter over de bananenschil van zijn viceburgemeester die in het Amerikaanse consulaat tegen Bo ging uithuilen op een wijze die doet denken aan de vlucht van Lin Piao naar de toenmalige Sovjet-Unie.
Wat was er dan tussen beiden gebeurd, want Wang Lijun was de man die in Chongqing de succesrijke campagne leidde tegen de corruptie. Het was overigens Bo die Wang uit Liaoning had meegebracht. Daar stond hij in Tieling al in voor de anti-corruptie. Op 2 februari werd echter bekend dat de Commission for Discipline Inspection een onderzoek tegen Wang voerde over medebetrokkenheid aan corruptie in Tieling van 1995 tot 2003. Toen bleek dat Bo Xilai hem weigerde te beschermen, ging Wang op 6 februari naar het US-consulaat, naar verluidt om te peilen naar de mogelijkheid tot asiel, maar dat zag geen jurist bij het consulaat zitten. Volgens een andere versie zou Bo onrechtmatig zijn tussen gekomen in een juridisch onderzoek naar een familielid van hem en zou hij zo in conflikt gekomen zijn met Wang. Deze had overigens naar vrienden een brief geschreven waar hij Bo bestempelde “als de grootste gangster in China”. Bo voelde op zijn beurt nattigheid want op het hoogtepunt van het drama ging hij op inspectiebezoek bij het leger in Yunnan meer bepaald naar de 14th Group Army in Yunnan, een eenheid die opgericht werd door zijn vader en die zich wat verweesd voelt zo ver van het centrum. Het kan moeilijk anders dat dit de wenkbrauwen deed fronsen in Peking waar de lijn is: “De partij beveelt het geweer en niet omgekeerd”. Hoe het ook zij, na het bijeen steken van de partijkoppen gedurende het recente Volkscongres, kreeg Bo Xilai de bons als partijsecretaris van Chongqing. Hij zou naar verluidt nog een kans maken als vicevoorzitter van de Consultatieve Commissie.
Hij werd intussen als Chongqings partijsecretaris opgevolgd door vicepremier Zhang Dejiang die zijn portefeuille behoudt. Zhang wordt
ook tot de linkse strekking gerekend: hij studeerde in Noord-Korea; beklemtoonde vaak de rol van de staatsondernemingen, maar was ook partijsecretaris in de hervormingsprovincie Guangdong. Hij is eveneens een vaststaande waarde voor het komend permanent bureau, maar werd tot voor kort getipt als voorzitter van het Nationaal Volkscongres. Naar verluidt is de leeftijdsgrens deze tussen 67 en 68 jaar. Andere persoon die vast staat, betreft vicepremier Wang Qishan die telkens de strategische dialogen leidt met de US en de EU e.a. Hoofd Propaganda Liu Yunshan zou de voorzitter worden van de Consultatieve Commissie; hoofd van het machtig Organisatiebureau Li Yuanchao zou vicepresident worden. Vraag is wie uit de regio’s het zal maken. Wang Yang uit Guangdong wordt veel genoemd in de westerse pers, maar heeft de opstand in Wukan tegen zich. Naar verluidt wil Jiang Zemin partijsecretaris Yu Zhengsheng, uit Shanghai pushen. Yu’s vader was ooit de baas van Jiang. Ook Zhang Gaoli uit Tianjin maakt een kans. Hu Jintao denkt er van zijn kant aan de voormalige voorzitter van de Jeugdliga Hu Chunhua die partijsecretaris is in Binnen Mongolië, te promoten. Zelfs politieminister Meng Jianzhu zou een goede kans maken. Voor de ontknoping is het nog wachten tot oktober.
Interessant overzicht van wat de Westerse pers schrijft. Veel gespeculeer over personen die het gaan maken of niet, weinig of geen inzicht in wat echt gebeurt. Het verhaal over de groep van de Communistische Jeugdliga en die van de ‘princelings’ is daar een mooi voorbeeld van: de politiek in China wordt afgeschilderd als een machtsstrijd tussen twee groepen bevoordeelden die alleen aan hun eigen gewin denken. Waar het werkelijk om gaat, de oriëntatie van de Chinese maatschappij voor de komende tien jaar, de grote discussies tussen een meer collectivistische maatschappij of een meer liberale, dat komt in dit soort ‘analyses’ van de Westerse media niet of nauwelijks aan bod.
Veel meer dan speculeren kun je inderdaad niet doen, want ‘openheid’ is niet echt een kenmerk van de Chinese overheid. Frank W. heeft m.i. wel gelijk als hij stelt dat het veel interessanter is om te kijken naar de grote discussies. Maar ook deze discussies spelen zich af in het duister, niet alleen voor Westerse media, maar ook in de Chinese media zelf. Het betekent ook dat het geruchtencircus nu op voele toeren draait, van tanks in de straten van Beijing en Chongqing tot “vreemde” ongelukken met een Ferrari. Dit is niet te voorkomen door weibo en andere sites af te grendelen maar alleen door open en eerlijk de feiten te melden.
In de Chinese media komen de grote maatschappijdiscussies wel degelijk aan bod, zelfs in de Engelstalige. Het volstaat de editoriale stukken van People’s Daily, China daily of Global Times eens te vergelijken. Of sites zoals Caijing en Caixin te vergelijken.
Hoe bedoel je vergelijken? Het zijn exact dezelfde artikelen met zelfs dezelfde foto’s erbij.
de enen leggen meer de klemtoon op hervormingen in rechtgelovigheid; de anderen leggen meer de nadruk op ortodoxie in de trend naar hervormingen. Er zijn in de westerse pers altijd personen die wishful denken dat ofwel “liberalen” of rechtgelovigen een overwinning op de andere zullen halen, terwijl het na 20 jaar van dit soort illusies zou moeten duidelijk zijn dat het uiteindelijk resultaat een compromis zal zijn waarin beide strekkingen zich kunnen herkennen;
Voor zij die meer inhoudelijke diepgang wensen kan ik het boek aanbevelen “Reforming China: Experiences and Lessons
van Zhou Dongtao & Li Tieying
Xinhua en Renminribao publiceerde afgelopen jaren tegenovergestelde commentaren op de vele oproepen van Wen Jiabao tot politieke hervormingen.
De discussie over de model van Bo Xilai v.s de model van Wang Yang is tot vervelendst toe in de Chinese pers en internet belicht. Zie er nu naar uit da Bo Xilai het niet redt. Maar dat wil niet zeggen dat zijn ideeën ineens geen groot aanhang geniet.
Interessant is dat linkse websites als Wuyouzhixiang (乌有之乡) korte tijd niet te openen zijn na de val van Bo Xilai.
Gisteren was de site weer bereikbaar. Maar op de plaats waar artikelen stond over de positieve daden van Bo Xilai is alleen een lege plek te zien.
“De discussie over de model van Bo Xilai v.s de model van Wang Yang is tot vervelendst toe in de Chinese pers en internet belicht.” behalve als puntje bij paaltje komt want dan: “Interessant is dat linkse websites als Wuyouzhixiang (乌有之乡) korte tijd niet te openen zijn na de val van Bo Xilai.”
Hoezo discussie? Hoezo open gedachtenwisseling?
Citaat: “behalve als puntje bij paaltje komt want dan: ”
Mijn vraag: Want dan wat?
Heb je wel gelezen wat in Wuyouzhixiang wordt geschreven? Heb je wel gelezen wat in Yanhuang Chunqiu staat. Ik heb het idee dat je praat over zaken waar je nooit in verdiept hebt!