India blokkeert 177 Chinese apps en ontzegt ook Chinese bedrijven overheidsopdrachten. Premier Modi dreigt in eigen vlees te snijden als de boycot te ver gaat want Chinese bedrijven verschaffen behoorlijk wat financiering aan een ecosysteem van starters. Feit is wel dat enerzijds India allerlei faciliteiten belooft aan westerse bedrijven die uit China wegtrekken en dat Amerikaanse giganten in het gat springen dat de Chinese boycot veroorzaakt.
.Bij een gevecht tussen Indische en Chinese militairen zijn op 15 juni langs een betwiste grensstrook tussen Ladakh in India en Aksai Chin in China de eerste slachtoffers gevallen sinds 1975. China heeft met India een gemeenschappelijke grens van 3488 km. De territoriale betwistingen betreffen gebieden over 120.000 km², bijna vier keer de oppervlakte van België. De betwistingen zijn rechtstreeks terug te voeren op het Britse koloniale bewind, dat de ambitie had Tibet onder Britse controle te brengen. De huidige de facto scheidingslijn is nooit officieel in een verdrag vastgelegd. Grensgesprekken hebben sinds 1981 vijf overeenkomsten opgeleverd. Sterk vereenvoudigd zijn er conflictgebieden zowel in het oosten als het westen. Ten oosten beschouwt China het gebied Arunachal Pradesh als deel van Tibet, dus horend bij China; ten westen is zowel het onbewoonde hoog plateau Aksai Chinan tussen China en India betwist en bevindt zich ook Kasjmir dat gedeeld wordt tussen Pakistan en India. Ondertussen heeft India de rechtstreekse controle overgenomen van het Indische deel van Kasjmir. In 2017 was er gedurende 73 dagen een militaire impasse in Doklam/Donglang waar Sikkim, Tibet en Bhutan samenkomen. Nadien hebben de presidenten Xi en Modi elkaar herhaaldelijk ontmoet met de belofte te betrekkingen te verbeteren. Na het recente grensconflict hebben de Chinese BuZaminister Wang Yi en de Indische Nationale Veiligheidsadviseur Ajit Doval beloofd de plooien glad te zullen strijken nadat hun militaire commandanten op het terrein drie gespreksrondes hadden gehouden. Wang hoopte dat beide landen elkaar halverwege kunnen ontmoeten. Vanuit satellietbeelden valt te zien dat beide partijen zich terugtrokken uit het midden van de Galwan vallei en uit twee andere plekken zodat er drie bufferzones ontstonden.
Toch is India niet opgezet met de nieuwe Chinese zijderoutes en meer bepaald de corridor die van Xinjiang dwars door Pakistan tot de haven Gwadar loopt en het betwiste Kasjmir doorkruist. Als tegengewicht tegen China probeert India de betrekkingen met de VS, Australië en Japan (de zgn. Quad) aan te halen. Met hen heeft India al gemeenschappelijke militaire oefeningen gehouden. Met Washington werden een drietal overeenkomsten gesloten over militaire logistiek, de verkoop van ‘gevoelig’ militair materieel en een over het delen van geheime informatie. Tussen de twee wordt nog gediscussieerd om wederzijdse verbindingsofficieren te plaatsen in elkaars commando. India beschouwt de groeiende aanwezigheid van de Chinese zeemacht in de regio van de Indische oceaan als een gevaar. Het land is vooral bang dat China de Gwadar haven in Pakistan, Kyaukpyu in Myanmar en Hambantota in Sri Lanka zou uitbouwen voor militair gebruik hoewel kenners dit voor Hambantota onmogelijk achten. Terwijl India rond 1960 nucleaire technologie van de VS kreeg als beloning om de Dalai Lama te onthalen, kon Pakistan met Chinese hulp in 1989 de kerndrempel overschrijden. Het SIPRI uit Stockholm raamt dat China over 320 kernkoppen beschikt, Pakistan over 160 en India over 150.
Milieu
Het betwist Himalaya-gebied bevat ook gletsjers die de Indusrivier en zijtakken voeden en zo water verschaffen aan een irrigatiesysteem waarvan 270 miljoen personen in India en Pakistan afhangen. Klimaatstudies wijzen uit dat de gletsjers nu al op alarmerende wijze smelten. Tezelfdertijd zal de bevolkingsgroei in India en Pakistan de vraag naar het water doen toenemen. Dus ligt ook hier een bron van conflict. In 1960 bemiddelde de Wereldbank voor het in 1960 afgesloten Indus Waters Treaty (IWT) dat als verouderd wordt beschouwd. Maar ondertussen worden dammen gebouwd die een weerslag hebben op het gebied langs de andere kant van de grens. India bouwde stroomopwaarts een dam op de Jhelum rivier die volgens het IWT stroomafwaarts onder Pakistan valt en China bouwt waterkrachtcentrales voor Pakistan tot ontevredenheid van India. Vooral de recente dam in Kasjmir ligt delicaat. Volgens Akhtar van de University of Lahore zou de beslissing om Kasjmir volledig onder Indische controle te brengen, een voorbode kunnen zijn om zich terug te trekken uit het IWT
India boycot Chinese ICT
Als reactie op het grensconflict heeft het Indische ministerie van Electronics en IT 177 Chinese applicaties verboden te gebruiken onder meer Tiktok, WeChat, de UC browser van Alibaba en de kaartendienst van Baidu. Als reden geeft het Ministerie op dat de Chinese apps gegevens van klanten verzamelen en dat dit zowel een inbreuk is op hun privacy als op de veiligheid van het land omdat de gegevens naar servers buiten India zou worden gestuurd. Alibaba en Tencent hebben echter al datacentra in India geopend en Bytedance is eveneens van plan dit ook te doen. Enkel Tiktok van Bytedance telt in India 200 miljoen gebruikers waardoor India de derde grootste markt is. Volgens Reuters was Bytedance van plan om voor 1 miljard $ te investeren in het land. De 59 apps samen telden volgens Techcrunch vorige maand zowat 505 miljoen actieve gebruikers. In 2018 stonden 44 van Chinese apps in de Indiase top 100 van Google Play
Boycot en screening
Woordvoerder Zhao Lijian van het Chinees BuZa ministerie reageerde op de boycot met de mededeling dat India de plicht heeft om de wettelijke rechten van de buitenlandse investeerders te vrijwaren waarbij deze van China. China denkt immers dat de boycot ingaat tegen de WTO-regelgeving. Het is de eerste keer dat India zo’n grootschalige blokkeringsoperatie doorvoert. In april had het land wel regels voor buitenlandse investeerders strenger gemaakt opdat buren geen opportunistische overnames zouden doen. Na het grensconflict heeft de Indische regering besloten om 50 Chinese investeringsvoorstellen aan een grondige screening te zullen onderwerpen
In een reactie minimaliseren gemengd Chinese-Indiase bedrijven hun Chinese inbreng. Stichter Vijay Shekhar Sharma van betaaldienst PaytM waarvan de moedermaatschappij voor 40% in handen is van Alibaba, steunt volmondig het initiatief van het ministerie. De kleinere concurrentMobiKwik distantieert zich van elke Chinese betrokkenheid. Xiaomi dat in India de smartphoneproducent is met het hoogste marktaandeel heeft een campagne gelanceerd ‘Made in India’. Daarin beklemtoont het in India duizenden banen te hebben geschapen met het assembleren van zijn smartphones. Hoofdverantwoordelijke Nikhil Gandshi van Tiktok India reageert op Twitter dat zijn bedrijf alle regels respecteert over privacy gegevens en geen gebruikersinformatie doorstuurt naar om het even welke regering, ook niet die in Beijing.
Naast het boycotten van Chinese apps praat het Indische ministerie van Communicatie met de privé telecom maatschappijen of ze Huawei kunnen weren bij de ontplooiing van 5G. Volgens de Financial Express staat Chinese materiaal in voor 25% van de uitrusting van de telecom operatoren.Uiteindelijk verklaarde minister voor elektronica en IT Sanjay Dhotre dat de regering niet van plan is Huawei en ZTE uit te sluiten voor deelname aan het 5G netwerk. Naar verluidt zou het boycotten van Huawei een verlies veroorzaken dat in de miljarden dollars loopt.
Investeringen
Een reeks van Indische starters waarbij BigBasket, Snapdeal en Swiggy hebben fondsen ontvangen van Chinese investeerders. Enkel in 2018 investeerde Chinees durfkapitaal volgens Global Data 4,6 miljard $ in Indische starters, een vertwaalfvoudiging op vier jaar tijd. Een meerderheid van de 30 Indische eenhoorns zijn door Chinees kapitaal gefinancierd, aldus Gateway House. Sha Jun van het India Investment Services Center bij de Yingke Law Firm verklaarde aan Global Times dat het ecosysteem van Indische starters de grootste verliezer dreigt te worden bij een verandering van regelgeving. Directeur Arvind Singhal bij consultancy Technopak in New Delhi gaat nog verder. Hij beweert dat het quasi onmogelijk is voor India is het Chinees economisch engagement te beëindigen.
Tot 2014 bedroegen de Chinese investeringen in India officieel 1,6 miljard $. Het ging meestal om staatsbedrijven die actief waren in de infrastructuur. Gedurende de drie jaar daarna vervijfvoudigden de totale investeringen tot minstens 8 miljard $, aldus het MOFCOM. Daarna was een verandering merkbaar naar meer privé-investeringen. Volgens een gespecialiseerde studie is het mogelijk dat de officiële cijfers minstens voor 25% onderschat zijn. Voor wat de nu geplande en aangekondigde investeringen betreft, ligt het cijfer volgends Brookings hoger dan 26 miljard $. Het gaat om voor 4,4 miljard ‘greenfield’ investeringen, aandelen in Indische bedrijven en de financiering van starters. Ongeveer 15 miljard $ bijkomend wordt gepland in infrastructuurwerken die nog niet vergund zijn. India is de grootste ontvanger van Chinese investeringen: het aandeel bedroeg 1,8% van de totale Chinese investeringen in het buitenland, 5,6% in 2019 en nu beloopt dit 7%.
Eerst uitrusting
Sinds 2000 was de Indische vraag voor Chinese uitrusting een driver in de bilaterale handel. Sany begon in 2002 machines uit te voeren en na tien jaar besliste het bedrijf 70 miljoen $ te investeren in een fabriek te Chakan nabij Pune. Vanaf 2016 had Sany er 50 % marktaandeel in vrachtwagenkranen. Een andere vroege vogel was de concurrent van Sany, Liugong uit Guangxi die na tien jaar een fabriek bouwde in Madhya Pradesh. Ondertussen wordt deze fabriek voor 43 miljoen $ uitgebreid en is ze een zeldzaam voorbeeld van een Chinees bedrijf dat India gebruikt als uitvoerbasis naar Afrika en Zuid Azië. Staatsonderneming China Railway Rolling Stock Corporation kondigde in 2016 de vorming van een joint venture van 63 miljoen aan te Bavo. Het was het eerste buitenlands bedrijf dat een assembleerlijn voor spoorweguitrusting opende in India. Het mocht ook metro en tramstellen leveren te Kolkata. Een ander staatsbedrijf is de China Railway Construction Corporation dat meedingt voor een contract om voor 3000 km autowegen te bouwen. Naar aanleiding van het recente grensconflict heeft minister van transport Nitin Gadkari verklaard dat Chinese bedrijven niet aan de bak zullen komen. Twee staalbedrijven hebben eveneens bedrijven opgezet in China: Xinxing Group dat in een joint venture werkt met meer meerdere Indische partners het andere is de Tsingshan Holding Group dat ook deel uitmaakt van een joint venture. Fosun kocht in 2017 voor meer dan 1 miljard $ 74% van Gland Pharma
Elektriciteit
Drie van de vier Indische elektriciteitsbedrijven gebruiken Chinese uitrusting. Grote exporteur van deze uitrustingsgoederen was TBEA dat tijdens de reis van Xi Jinping in 2014 beloofde in Guyana een speciale economische zone te zullen oprichten. TBEA investeerde 400 miljoen in de transformatoren fabriek te Gagaat en dat was een succes. Een ander initiatief van deze Xi-eis was een fabriek van autoproducent Beiqi Foton die echter flopte. Voor Shanghai Electric is India de grootste buitenlandse markt. Een van de grootste deals was de verkoop van 36 steenkoolcentrales aan Reliance Power in 2007. Shanghai Electric is voorts een grote leverancier van Jindal Power en levert ook aan Haldia Energy. Het Chinese Dongfang Electric is een derde leverancier van uitrusting voor elektrische centrales en het plant zijn eerste eigen fabriek waarin het over 5 jaar gespreid 2 miljard $ zal investeren. Sinds 2014 bestaat er meer interesse voor wind- en zonne-energie. Sany heeft de Indische regering beloofd 3 miljard $ te zullen investeren in voor 20.000 MW wind- en zonne-energieprojecten. Longi Solar en de China Electronics technology Group Corporation investeren zwaar in Andhra Pradesh. Zoals gemeld was Beiqi Foton niet succesvol in de autosector maar SAIC investeert eveneens honderden miljoenen en BYD is van plan zowel elektrische auto’s als bussen in India te vervaardigen. Daarbij neemt het de Gold Stone Group uit Hyderabad als JV-partner.
In de sector van de consumentenelektronica maakt Haier sinds 2007 koelkasten en investeert het in de bouw van nieuwe fabrieken. Concurrent Midea heeft 15 miljoen $ geïnvesteerd in een eerste fabriek te Pune. Zelfs vastgoedbedrijven als Wanda en CFLD wilden miljarden in het land investeren maar stootten op diverse hindernissen. Meest gevorderd in de vastgoedsector is Country Garden dat regionale kantoren opent in partnerschap met lokale partners.
Telecom
De Chinese smartphone producenten domineren de Indische markt: van de top 5 merken zijn er 4 Chinese: OPPO, Vivo, Xiaomi en Huawei naast Samsung. Hun gecombineerde omzet in 2017-18 overschreed 7,2 miljard $. Hoewel Huawei de eerste was, is Xiaomi de baanbreker. Xiaomi verkocht eerst online via lokale partnerschappen; later sloot het overeenkomsten met Foxconn en Hipad om lokaal toestellen te vervaardigen. Ondertussen heeft het 6 lokale fabrieken en wordt een zevende fabriek gepland naast 2000 winkels. Het heeft naar eigen zeggen 500 miljoen $ geïnvesteerd in meer dan honderd starters. Een ander succesverhaal is BBK Electronics dat de merken OPPO, Vivo en OnePlus vervaardigt. Oppo betrad de Indische markt in 2014 met een driejarenplan om 216 miljoen $ te investeren in een nieuwe fabriek; later volgde nog 350 miljoen bijkomend nadat de eerste op volle capaciteit draaide. Voor de komende 5 tot 10 jaar staan nog plannen op stapel voor een half miljard $. Vivo heeft een afzonderlijk vierjarig investeringsplan van 576 miljoen voor een nieuwe eenheid in Uttar Pradesh. Zowel Oppo en Vivo hebben O&O centra in India. Huawei was een van de eerste die India betrad met in de beginfase telecomapparatuur. Het heeft investeringen verricht die gericht zijn op lange termijn met zowel een O&O-centrum als een dienstencentrum in Bengaluru. In Delhi investeert het in een OpenLab project, ontvouwde een plan van 100 miljoen $ voor drie fabrieken en voor meer dan 1000 winkels.
De Lamington Road te Mumbai is een zone met 1500 winkels en kantoren die hardware en elektronica verkopen. Volgens de All India Electronic Association (AIEA) zijn de producten er grotendeels ingevoerd uit China. Hoewel sommige goederen uit Europa of de VS afkomstig zijn, komen ook hun grondstoffen hoofdzakelijk uit China. Kortom de afhankelijkheid van Lamington Road van China is zowat totaal, vindt Rushab Shah van de (AIEA) in de Times of India. Lokale handelaars voegen hier nog aan toe dat gelijkaardige clusters bestaan in Chennai, Bangalore, Delhi, Kolkata en andere belangrijke steden. Voorzitter Mitesh Mody van AIEA West vreest dat een ban op de invoer van Chinese hardware de prijs met 30% zou opdrijven als de producten uit andere landen moeten komen. Tijdens het tweede kwartaal daalde het aantal in India verstuurde smartphones echter met 48%. Bij de Chinese merken daalde de verkoop met een kwart.
Internetgiganten
Alibaba en Tencent zijn toppers die samen al voor meer dan 3 miljard $ hebben geïnvesteerd in India. Alibaba investeerde in 2015 680 miljoen $ voor een 40% aandeel in One97 Communications , de holding van online betaaldienst Paytm dat in het land 300 miljoen gebruikers telt. In 2017 volgden nog eens bijkomend 177 miljoen. Paytm is geïntegreerd met AliCloud maar verduidelijkte aan het parlement dat de gegevens lokaal worden opgeslagen en niet worden gedeeld met de investeerder. Ander belangrijke investering is 500 miljoen $ die Alibaba met Softbank en Foxconn deed in e-commerce bedrijf Snapdeal . Door 146 miljoen $ werd Alibaba de grootste investeerder in BigBasket waarna nog 50 miljoen volgde in een online kleinhandel. Kwamen verder nog aan bod: 210 miljoen $ in voedselbedelingsdienst Zomato, 35 miljoen $ in logistieke dienst Xpressbees en 17 miljoen $ in online ticketdienst TicketNew. De Alibaba UC-browser was de meest gebruikte browser in India maar zal nu personeel moeten ontslaan.. Na de grensincidenten werd bekend dat 100 miljoen $ van de door Alibaba beloofde 150 miljoen investeringen in Zomato geblokkeerd werden. Ant Financial investeerde al 560 miljoen $ in Zomato en verwierf een kwart van de aandelen. De blokkering komt op een delicaat moment want door de pandemie heeft Zomato in mei 13% van zijn personeel afgedankt. De CEO verwacht dat het aantal restaurant partners de komende 6 tot 12 maanden met 25% tot 50% kan inkrimpen. Ook concurrent Swiggy heeft meer dan 1000 personeelsleden bedankt.
Was Alibaba de baanbreker, Tencent gooide nog meer geld tegen de uitbouw van zijn aanwezigheid: Het begon met 400 miljoen $ in auto oproepdienst Ola, gevolgd door 700 miljoen $ in e-commerce platform Flipkart toen de meest waardevolle Indische starter. Volgden 175 miljoen in Hike Messenger, 90 miljoen $ in gezondheidstarter Practo en nadien gevolgd door nog eens 55 miljoen, 40 miljoen in onderwijsapp Byju plus nog eens 11 miljoen daarna. Tencent investeerde samen met Naspers 1 miljard $ in Swiggy, een concurrent van het door Alibaba gesteunde Zomato. Dit wordt nog vervolledigd door 100 miljoen in gamer Dream11Fantasy, 115 miljoen $ in muziek streaming dienst Gaana en 50 miljoen in nieuws aggregator Newsdog. De firma achter Jinri Toutiao en Douyin Bytedance maakte het meeste ophef. Bytedance investeerde 25 miljoen $ in nieuws aggregator Dailyhunt en scoorde vooral met Tiktok dat in India al meer dan 300 miljoen gebruikers telt.
Google in tegenaanval
Google dat onraad rook, wil het gat opvullen dat China met de boycot zou nalaten. De VS-gigant beloofde maandag dat het voor India een investeringsfonds van 10 miljard $ wil opzetten om de komende 5 tot 7 jaar de Indische diensten te digitaliseren. Het voornemen kwam er amper twee dagen nadat het aankondigde 4,5 miljard $ te zullen investeren in telecom firma Jio. Overigens had Facebook vier maanden eerder zich bereid verklaard 5,7 miljard $ te pompen in Jio. Het Google initiatief werd al verwelkomd zowel door premier Modi als door minister van Elektronica en IT Ravi Shankar Prasad. In het verleden bouwden de Amerikaanse groten meestal een eigen aanwezigheid uit zonder aandelenfinanciering van Indische bedrijven wat de Chinese bedrijven wel deden. Toch heeft de investeringsarm van Google Capital G geïnvesteerd in besteldienst Dunzo, fintech firma Aye Fiance en online automarkt CarDekho.
Analisten verwachten dat de Chinese internetgroten weinig verontrust zullen zijn door het killere investeringsklimaat. Anders ligt het bij de kleinere firma’s die een kosten-baten analyse zullen maken. Sommigen zullen het land verlaten, anderen hun belangen verkopen of aan Indisch of aan Amerikaans durfkapitaal. Matt Sheehan van de Marco Polo denktank bij het Paulson Institute merkt op dat de Chinese investeerders behalve het aanbrengen van financies ook onzichtbare voordelen met zich brengen omdat ze advies leveren inzake ontwikkelingskwesties waarmee zij ook te maken hadden. Dit kan een Amerikaanse investeerder bezwaarlijk.
Ondertussen heeft Jeff Bezos van Amazon aangekondigd 1 miljard $ te willen investeren om Indische KMO’s via Amazon online te brengen, iets wat op protest werd onthaald door buurtwinkels. Apple werkt via partner Foxconn die in het land een nieuwe fabriek van één miljard $ gaat bouwen. Walmart beloofde om nog eens 1,3 miljard $ te gaan investeren in het e-commerce platform Flipkart. De meest tastbare aanval op de Chinese dominantie in smartphones komt echter van Google dat dus 4,5 miljard $ investeert om samen met de Indische multinational Reliance Industries een goedkope smartphone te vervaardigen die concurreert met Xiaomi, Oppo, Vivo en Huawei. Nu zijn de Chinese smartphones goed voor 8 van de 10 in India verkochte toestellen. Valt dus nu te bezien of het plan van Google en Reliance om elke Indiër een goedkope Jio smartphone te bezorgen een hit wordt.
Bedrijven verhuis?
Een boycot van Chinese producten zal China niet wezenlijk treffen: China voert maar voor 3% uit naar India terwijl 14% van de Indische invoer uit China komt, aldus Prof Biswajit-Dhar directeur van het Centre for WTO Studies aan het Indian Instituten of Foreign Trade in Les Echos. Overigens heeft een Indische studie uitgemaakt dat de Chinese invoer op 13 van de 16 onderzochte bedrijfssectoren een gunstige invloed had. India voert van zijn kant wel generische middelen uit naar de rest van de wereld, maar de actieve bestanddelen zoals de antibiotica komen voor 70 % eveneens uit China. Hoe de verhoudingen echt liggen wordt pijnlijk duidelijk door de kogelvrije vesten die wereldwijd voor 70 tot 80 % in China vervaardigd worden. De Indische minister van Defensie Rajnath Singh heeft in het parlement verklaard dat er geen boycot komt van Chinese kogelvrije vesten. India kan zelf niet het benodigde kevlar aanmaken en als India de vesten uit andere landen zou betrekken, zouden deze twee maal zo duur worden, vond een onderzoek van de Global Times.
India doet er echter alles aan om westerse bedrijven uit China naar India te doen verhuizen. Daarvoor heeft het de bedrijventaks verminderd tot 25% en deze voor nieuwe bedrijven tot 17%. Voorts worden gronden voor deze verhuis vrij gemaakt die samen twee maal de oppervlakte beslaan van het groothertogdom Luxemburg. Volgens businessworld.in zouden duizend buitenlandse ondernemingen die hun maakwerk naar India willen verhuizen, gesprekken voeren met de staten. Vaak ontbreken echter op dit ogenblik echter wegen, water, elektriciteit en andere voorzieningen. 300 zouden effectieve productieplannen hebben.
Het is begrijpelijk dat India zijn toevlucht neemt tot het verbieden van Chinese apps die naar het publiek toe een grote weerslag hebben. Economisch is dit relatief onschadelijk in tegenstelling tot het screenen of beperken van investeringen. Gevreesd kan worden dat indien het wederzijds vertrouwen tussen India en China niet snel betert, Chinese investeerders zich zullen terugtrekken en personeel ontslaan. Huawei besliste al twee derden van zijn personeel in het land te ontslaan en ook de Alibaba UC-browser ontsloeg 90% van het personeel. De Wereldbank voorspelt dat de Indische economie dit jaar al met 9,5 % zal achteruit boeren. De helft van de sloppenwijk bewoners in Bombay zijn voorts besmet met het corona virus. Kortom de regering Modi staat voor een moeilijke operatie indien ze door de China boycot niet in eigen voeten wil schieten, maar sommige VS-bedrijven springen maar wat graag in het gat dat de boycot van China nalaat. .
Bronnen
Chinasquare.be; South China Morning Post, Financial Times, Global Times, Peoples Daily, techcrunch, orfonline.org, brookings.edu, defensenewsofindia, idrw, thetimesofindia, asiasentinet.com, intellasia.net, www.businessworld.in
