State Grid Corp. of China, de staatsmaatschappij die een van de twee beheerders van het Chinese hoogspanningsnet is, heeft bekendgemaakt dat de toelating voor een gigantisch herstructureringsplan van het elektriciteitsnet nakend is. Vergroening en integratie zijn de hoofdtendensen.
Het plan voorziet naast een aantal noord-zuid assen ook in verschillende sterke oost-west assen op ultra hoge spanning. Zo wordt het nu nog opgedeelde Chinese net volledig geïntegreerd. Er zullen liefst 12 transportlijnen op ultrahoge spanning komen. Dit betekent een enorme budgettaire inspanning. Cijfers en termijnen zijn nog niet bekend gemaakt. China heeft de recente jaren bij de bouw van lange elektriciteitslijnen op zeer hoge spanning al een aantal technologische doorbraken gerealiseerd ondermeer voor gelijkspanningslijnen.
Meer transport van groene energie mogelijk
De structuur van dit netwerk bepaalt in hoge mate waar in de toekomst de opwekking van elektriciteit zal gebeuren en waar in de toekomst de zware industrie komt. De oost-west assen zijn een onmisbare schakel om grote hoeveelheden groene energie uit het westen van China op zeer hoge spanning en met relatief weinig verlies over duizenden kilometers te vervoeren en naar de talrijke consumenten in de oostelijke kustgebieden over te brengen. Het nieuwe net zal onder meer beter de wind- en zonne-energie toelaten, die in het westen van China – Xinjiang, Mongolië en Qinghai – op grote schaal kan uitgebaat worden. Ook de gebieden met waterkrachtcentrales in Sichuan en Yunnan worden beter verbonden. Een opvallend stukje van het plan is de aanleg van een gelijkstroomlijn naar de grens met India in Tibet. Die kan alleen bedoeld zijn voor een zeer grote stuwdam in een kloof van de Brahmapoetra, waar officieel nog geen enkel plan voor bestaat en die in India, omwille van eventuele gevolgen, stroomafwaarts erg gevoelig ligt.
Monopolie?
Organisatorisch betekent het ook een stap terug tegenover de concurrentielogica die geleid heeft tot het opsplitsen van het beheer in verschillende maatschappijen: één geïntegreerd nationaal net valt logischerwijze onder één enkele beheerder. Men wijkt af van de in 2002 begonnen trend van decentralisatie. Naast State Grid werd toen een tweede netbeheerder opgericht en vijf grote producenten van elektriciteit, allen staatsbedrijven. Daarbij is State Grid vooral een holding, die regionale netbeheerders van aparte stukken net controleert. Recentralisatie gaat enigszins in tegen de huidige roep om staatsmonopolies te breken, maar is technisch zeker verantwoord.
Bron: Stratfor
