Qiong Yao is op 86-jarige leeftijd overleden. Ze werd beschouwd als de wereldwijd meest populaire moderne Chinese schrijfster. Ze leefde sinds 1949 in Taiwan. De pers van het vasteland benadrukt haar rol als icoon van de culturele verbondenheid tussen het Chinese vasteland en Taiwan.
Qiong Yao (in pinyin) of Chiung Yao (in de op Taiwan gebruikelijke variant van de Wade-Giles transcriptie) schreef 61 romans en novelles. Er werden meer dan 100 films en televisieseries gedraaid gebaseerd op haar werk. In vele gevallen fungeerde zij zelf de producer.
Een aantal van haar werken werden naar het Engels vertaald. Haar roman ‘Vuur en Regen’ uit 1964 bracht men in 1999 in het Nederlands uit als paperback. Het boek is nog te vinden bij tweede-handsboekhandels. ‘Vuur en Regen’ gaat over een complexe vader-dochterrelatie.
Andere zeer bekende werken zijn ‘Outside the Window’ (over haar verliefdheid op een leraar als 18-jarige), ‘Deep in the Courtyard’ en de historische televisieserie ‘My Fair Princess’, die in de negentiger jaren uitzonderlijk populair werd, niet enkel in Taiwan maar ook op het Chinese vasteland.
Veel van haar romans gaan over de gevoelens van jonge vrouwen. Vooral haar vroege werk wordt geprezen voor de – deels autobiografische – inhoud en literaire kwaliteit. Haar latere televisiescenario’s zouden eerder melodramatisch zijn.
Beknopte biografie
Chiong Yao werd in 1938 geboren in Chengdu in de provincie Sichuan. Haar vader was professor en haar moeder lerares. Ze moest in 1944 met haar ouders vluchten voor de oprukkende Japanse bezetters uit Henyang naar de oorlogshoofdstad Chongqing. In 1949 vertrok haar familie naar Taiwan waar ze de rest van haar leven zou blijven.
Ze had twee huwelijken met bekende figuren uit de mediawereld.
Ze was niet openlijk politiek actief tot 2018. Toen stond ze achter de KMT-kandidaat Han Kuo-yu voor het burgemeesterschap van Kaohsiung. In 2020 steunde ze hem eveneens voor het presidentschap. De KMT komt op voor een goede verstandhouding met de regering in Beijing.
Op 4 december trof men haar dood aan in haar woning. Ze liet een afscheidsbrief achter waarin ze schreef zelfmoord te plegen om het lijden door ziekte te vermijden. Ze vocht jarenlang voor het recht op euthanasie.
Verbindende rol
De vastelandkrant Global Times legt in het artikel over haar overlijden de nadruk op haar verbindende rol tussen Taiwan en het Chinese vasteland. Qiong Yao was sinds de jaren 80 op beide oevers van de straat van Taiwan even populair. Van overal komen er rouwbetuigingen.
Dat ze zowel op het vasteland als op Taiwan en in de Chinese diaspora zo populair was ligt volgens Global Times aan haar diepe wortels in de Chinese cultuur.
Een groot deel van haar leven besteedde ze aan het promoten van culturele uitwisseling en wederzijds begrip tussen het vasteland en Taiwan. Toen in 1987 de Taiwanese overheid voor het eerst familiebezoeken aan het vasteland toeliet, was zij één van de eersten die terugkeerde ‘met een onbeschrijflijke vreugde’.
Qiong Yao heeft altijd haar Chinese culturele wortels gekoesterd. Van kindsbeen af leerde ze al de klassieke Chinese literatuur kennen en kon ze bekende gedichten uit de Tang- en Song-dynastieën declameren.
Qiong Yao reageerde tegen de pogingen van de Taiwanese afscheidingspartij DPP om Taiwan te desinizeren en een eigen culturele identiteit te creëren. Global Times citeert haar als volgt: ‘Sinds wanneer zijn de Yangtze, de Gele rivier, de Lange Muur of de Himalaya niet langer onze trots? Sinds wanneer maken de Tang-, Song-, Yuan- en Ming-dynastieën geen deel meer uit van onze geschiedenis?’
‘Mijn nostalgie is niet gebonden aan een specifiek deel, maar eerder aan het geheel van het vasteland’. ‘In het bloed van de Chinezen vloeit voortdurend een Gele Rivier, een Yangtze’.
Global Times besluit dat indien haar woorden opgenomen worden in de gedeelde spirituele erfenis op beide oevers van de straat van Taiwan, ze niet voor niets heeft geleefd.
Bronnen: Global Times, China.org.cn, Wikipedia
