Rapport over textielsector in Xinjiang tegen beweringen over dwangarbeid

De Vereniging van de Textielbedrijven in Xinjiang heeft op 31 januari over de sector in de autonome Oeigoerenregio Xinjiang een rapport uitgegeven. Dit naar aanleiding van verhalen over dwangarbeid en van Amerikaanse sancties die de sector treffen.

Het is de bedoeling overtuigend aan te tonen dat de textielsector in Xinjiang het belang van verantwoord zakendoen beseft.

De kracht van werkgelegenheid

Met zijn rapport wil de organisatie de transparantie in de toeleveringsketen vergroten. Xinjiang is de belangrijkste regio voor katoenteelt van China. De regionale overheid streeft er sinds 2014 naar om meer werkgelegenheid te creëren voor de lokale bevolking, en dan vooral voor vrouwen. Een baan verhoogt niet alleen het inkomen maar ook het aanzien en maakt de mensen meer zelfverzekerd.

Sancties en hun gevolgen

Uit Xinjiang komt hoogwaardig katoen dat (in elk geval tot voor kort) zeer gewild was bij grote kledingmerken en winkels in Europa, de Verenigde Staten en Japan. Onder het mom van niet aflatende maar nauwelijks onderbouwde beschuldigingen van ‘dwangarbeid’ in de katoensector heeft de VS, in de laatste dagen van het presidentschap van Tump, de invoer van katoenproducten uit Xinjiang verboden. Canada en het Verenigd Koninkrijk hebben al aangekondigd dat ze het Amerikaanse voorbeeld zullen volgen. De VS en sommige van zijn bondgenoten viseren ook de groententeelt (tomaten). Verder zetten Amerikaanse politici bedrijven zoals Coca-Cola, Nike, Adidas, Patagonia, Calvin Klein onder druk om zich uit Xinjiang terug te trekken. Dat vormt een bedreiging voor allerlei bevolkingsgroepen en voor de ontwikkeling in de regio. Het zorgt voor grote ongerustheid, niet in het minst bij de werknemers en in de hele maatschappij.

Weerslag op de wereldeconomie

Gao Feng, woordvoerder van het ministerie van Handel heeft op deze stappen van de VS en zijn bondgenoten gereageerd. Katoen uit Xinjiang is volgens hem een belangrijk product in de mondiale toeleveringsketens. Sancties zullen, vreest hij, het economische herstel van de wereldeconomie belemmeren. In het rapport wordt wel melding gemaakt van 98 arbeidsgeschillen die er van 2017 tot 2019 in de bedrijven van deze specifieke sector voorkwamen. De auteurs vinden dat erg weinig en zien het als een teken dat de bedrijfsleiders het belang begrijpen van het verantwoord zakendoen. Zij willen dus wel degelijk de rechten en belangen van de werknemers respecteren. Ook verwerpt het document alle beweringen over ‘verplichte overnachting in de fabrieken’ en ‘beperkingen van godsdienstbeoefening’.

Getuigenis

In een artikel van de China Daily over het rapport History and Current Development of Cotton Texitle Industry in Xinjiang komt ook
Ma Zhiguo, de directeur van de personeelsafdeling van een textielfabriek met 530 werknemers in de Mongoolse autonome prefectuur Bayingolin (zuiden van Xinjiang), aan het woord. Hij zegt dat de meeste van de arbeiders in zijn bedrijf Oeigoeren zijn. Volgens hem zijn de hoge lonen erg aantrekkelijk en neemt het aantal arbeiders toe dat daarvoor een verre verplaatsing wil maken. Ma vreest dat de sancties een negatieve weerslag op de manier van leven zullen hebben in een streek waar nog veel ruimte voor verbetering en ontwikkeling is.

RAPPORT

De volledige Engelse tekst van het rapport dat 67 pagina’s telt kan via deze link met een afbeelding van de tekst worden gedownload. Jammer genoeg is de kwaliteit niet optimaal. Leesbaar is de tekst echter wel.

Bron: China Daily, CGTN

Lees ook in Peoples Daily Fact Check: Lies on Xinjiang-related issues versus the truth