Volgens een Chinese officiële denktank zal tegen einde 2025 ongeveer 130 miljoen ton voedsel moeten ingevoerd worden. South China Morning Post in Hongkong en sommige buitenlandse media slaan alarm over de voedselzekerheid. Maar is dat terecht?
De China Academy of Social Sciences heeft haar jaarlijks rapport over plattelandsontwikkeling uitgebracht. Het voorspelt dat einde 2025 de lokale productie van voedingsgewassen 130 miljoen ton lager zal liggen dan de vraag.
Dit bericht is door een aantal media opgepikt om alarm te slaan over mogelijke voedseltekorten. Volgens South China Morning Post is er een groeiende afhankelijkheid van voedselinvoer. De krant suggereert dat er een verband is met de recente oproep van president Xi om de grote voedselverspilling in China een halt toe te roepen. De krant verwijst ook naar een filmpje op het internet waarop beschimmeld graan getoond wordt in een opslagplaats, om te suggereren dat een deel van de strategische graanreserves misschien onbruikbaar geworden is. Dit jaar zijn van januari tot juli al 75 miljoen ton voedselgewassen ingevoerd, dat is 22% meer dan vorig jaar. Dat was weliswaar een Chinees engagement in het handelsakkoord met de VS, maar …zit er toch niet meer achter de Chinese kooplust?
Volgens de krant situeert het probleem zich vooral bij de voortschrijdende urbanisatie en industrialisatie en de vergrijzing van de landbouwers. Het rapport schat immers dat tegen 2025 nog eens 80 miljoen plattelandsbewoners naar de stad zullen verhuizen en dat dan een kwart van de plattelandsbevolking meer dan 60 jaar oud zal zijn. Dat leidt volgens de krant tot stijgende behoeften en een aanbod dat mogelijks niet kan volgen.
Geen reden tot ongerustheid
In de Chinese krant Global Times reageert Li Guoxiang, een onderzoeker die meegeschreven heeft aan het rapport van de Academie op deze berichtgeving. Het vermelde tekort betekent geen echte verslechtering van de toestand, en het kan veilig en probleemloos aangevuld worden door invoer.
In feite situeert het tekort aan lokaal voedselaanbod zich al enige tijd tussen 100 en 150 miljoen ton per jaar. Dat verandert niet fundamenteel tegen 2025. Het tekort is op te splitsen tussen 80-90 miljoen ton sojabonen en enkele tientallen miljoenen tonnen graangewassen. De ingevoerde sojabonen dienen als veevoeder.
De enkele tientallen miljoenen tonnen voedsel die jaarlijks ingevoerd worden zijn haalbaar zonder risico. China produceert immers momenteel zelf 700 miljoen ton voedsel. De vereiste invoer van de basisgewassen voor menselijke voeding, rijst, tarwe en maïs voor 2025 wordt op 25 miljoen ton geschat, nauwelijks 3% van het totaal verbruik. Wanneer men er de soja voor veevoer bijtelt om aan 130 miljoen ton te komen, dan is de invoer nog steeds minder dan 20% van het verbruik .
Ter vergelijking: Japan importeert meer dan 60% van zijn voedselbehoeften.
Is de wereldhandel in staat de nodige hoeveelheden voedsel aan China te leveren? Het totale volume van de wereldhandel in graangewassen en soja wordt voor 2025 geschat op 600 miljoen ton. Met 130 miljoen ton invoer zou China daarvan 21 % voor zijn rekening nemen. Dat mag niet voor problemen zorgen. Integendeel, voor een aantal landbouwlanden is dit een buitenkans. Voor de Amerikaanse boeren, de grootste uitvoerders ter wereld, is de Chinese invoer een zegen.
Bronnen: Global Times, South China Morning Post
De krant suggereert dat er een verband is met de recente oproep van president Xi om de grote voedselverspilling in China een halt toe te roepen. De krant verwijst ook naar een filmpje op het internet waarop beschimmeld graan getoond wordt in een opslagplaats, om te suggereren dat een deel van de strategische graanreserves misschien onbruikbaar geworden is.????
4 jaar geleden was dezelfde campagne zonder succes om voedsel verspilling tegen te gaan. Beschimmelde graan opslag was van boeren eigen opslag om prijzen kunstmatig omhoog te drijven. Niet van de overheid opslag.