In de Koreaanse crisis van het moment lijken er twee houdingen diametraal tegenover elkaar te staan: machtsvertoon tegenover beroep op de rede en het gezond verstand.
Om de Koreaanse crisis te ontmijnen had China voorgesteld het zespartijenoverleg te hervatten. Van de 5 andere partijen, de twee Korea’s, VS, Japan en Rusland, reageerde enkel de laatste positief. Hoe het idee in Pyongyang werd ontvangen is niet helemaal duidelijk, maar de VS en hun twee betrokken bondgenoten in Azië waren duidelijk afwijzend, geven zelfs (alweer) te verstaan dat China ‘een supermacht is die zijn verantwoordelijkheid niet opneemt’ (de belangrijke Amerikaanse politicus John McCain heeft dat ook letterlijk gezegd).
De VS en Co. zijn zich bovendien nog agressiever gaan opstellen. Ze zullen met zijn drieën aparte onderhandelingen voeren. Amerikaanse senatoren hebben het over ‘regime change’ en ‘het stopzetten van elke voedselhulp’. De VS en Zuid-Korea hebben hun grootscheepse militaire oefeningen (de ‘grootste ooit’ volgens de Zuid-Koreanen) aan de voordeur van Noord-Korea verdergezet en woensdag afgerond met de belofte dat ze dit soort manoeuvres vaker en nog groter gaan aanpakken. Vervolgens kwam het bericht dat de VS eind van deze week ook samen met Japan gevechtsoefeningen gaat houden …in de wateren rond de eilandjes waarover China en Japan een meningsverschil van territorium hebben. Dit gebied wordt door China beschouwd als zijn exclusieve economische zone.
Zuid-Korea zette ook zelfstandig stappen: de minister van defensie werd vervangen door een krachtdadiger figuur, die op een persconferentie donderdag heeft verklaard dat zijn land met luchtbombardementen zal terugslaan als Noord-Korea nog eens Zuid-Koreaans grondgebied aanvalt. De Zuid-Koreaanse ‘eilandjes’ (waarvan er een door Koord-Korea werd bestookt), die eigenlijk militaire basissen blijken te zijn, worden nog meer bewapend.
Intussen wordt er door allerlei westerse media, ook gerespecteerde kranten, gesuggereerd dat de Chinese leiders, of in elk geval ‘sommigen onder hen’ op het punt staan Noord-Korea te laten vallen. Dit gerucht is gebaseerd op de uiterst betwistbare bron Wikileaks die telegrammen heeft laten publiceren van Amerikaanse en Zuid-Koreaanse diplomaten die daarin beweren dat deze of gene Chinese diplomaat in een te openhartige bui zijn mond zou voorbijgepraat hebben.
Diezelfde media noemen het –overigens reguliere en geplande- bezoek van de Noord-Koreaanse parlementsvoorzitter aan zijn Chinese tegenhanger Wu Bangguo een teken dat ‘Beijing toegeeft aan de Amerikaanse druk om tot een onderhandelde oplossing te komen’ (sic).
China blijft intussen aandringen op dialoog en terughoudendheid in de crisis en hoopt vurig dat het gedoe geen negatieve weerslag zal hebben op de economische activiteiten (o.a. met Japan en Zuid-Korea natuurlijk) in de regio.
Beijing toont zich op beleefde wijze ongerust en geïrriteerd door het wapengekletter en door het krijgstheater dat nu ook zijn eigen kust aandoet.
Verder wordt door China de Koreaanse oorlog van 60 jaar geleden herdacht, ‘waarbij duizenden Chinese internationalistische soldaten zijn gesneuveld’.
Wu Bangguo, de voorzitter van het Nationaal Volkscongres en tweede man in de hiërarchie van de CPC, heeft dus tot en met zondag bezoek: Choe Tae Bok, de voorzitter van het Noord-Koreaanse parlement. Wu heeft erop gewezen dat er dit jaar al drie contacten geweest zijn op hoog niveau tussen Beijing en Pyongyang en noemde dat niet toevallig.
Op de agenda voor de komende jaren van gasten en gastheren staat onder andere: ervaringen uitwisselen over het staatsbestuur en de opbouw van een rechtsstaat. De Chinese en Noord-Koreaanse volksvertegenwoordigingen willen meer en beter met elkaar communiceren en deelnemen aan internationale conferenties over het parlementaire werk (een van de contacten tussen Pyongyang gebeurde in de wandelgangen van de Derde Wereldconferentie voor Parlementsvoorzitters in Geneve in juli van dit jaar).
Bronnen:
Xinhua, Global Times, The Guardian
