De bioscopen in China noteerden meer dan 21 miljard yuan aan inkomsten, een stijging van 27 % in een jaar tijd. China is nu de op een na grootste filmmarkt, in 2018 komt het naar verwachting op de eerste plaats. Kwantiteit zegt niet alles natuurlijk, dus ook op dit terrein wordt er nog aan de kwaliteit gewerkt.
China haalde Japan al in 2012 in op de filmmarkt en vorig jaar bedroeg het inkomen uit entreegelden met 21 miljard meer dan een kwart meer dan het jaar voordien, aldus de officiële cijfers van de State Administration of Press, Publication, Radio, Film and Television. Het zijn vooral de nieuwe schermen en bioscopen waaraan de toename te danken is. Vorig jaar kreeg China 5.077 filmschermen bij wat het totaal eind 2013 op 18.195 schermen brengt. De menigte bioscoopbezoekers werd 32 % groter, ging van 462 miljoen naar 612 miljoen, volgens EntGroup Consulting. Analisten verwachten dat in de toekomst de inhoud van de films beter en de marketing- en promotiestrategie verfijnder zullen worden.
Van het 21 miljard aan inkomsten werd 12 miljard yuan opgebracht door binnenlandse producties wat een groei is van 48% in 2012 en 54 % in 2013. Amerikaanse producties verloren wat marktaandeel. Een kwart van de filmmarkt gaat naar de Huayi Brothers Media Group die 3 miljard binnen haalde, gevolgd door Beijing Enlight Media Co met 2,3 miljard en Le Vision Pictures met 1 miljard ticketverkoop. De eerste drie zijn particuliere bedrijven en die maken al de hoofdmoot in de markt uit.
Journey to the West…
Enkele kaskrakers waren voor het succes doorslaggevend, aldus onderzoeker Peng Kan bij consultancy Legend Media. “Journey to the West: Conquering the Demons” door Huayi bracht 1,25 miljard yuan op. De afhankelijkheid bij de producers van kaskrakers werd groter en het belang van films met een gemiddeld budget nam af, wat niet zo gezond is. In Hollywoord produceert een gemiddelde studio 16 tot 20 van dergelijke films per jaar, wat een stabiele winst oplevert. Films met dure budgetten zijn riskanter. Ze eisen veel van een studio en zijn minder in staat nieuw talent te voeden. Le Vision heeft wel een goed management en distributiekanalen, maar mist voorlopig goede inhoud. “TinyTimes” was alleen goed voor 80 % van het inkomen van deze groep die derde staat.
Interessant is dat sommige producties met een klein budget toch veel inkomsten noteerden: de romantische komedie “Finding Mr. Right” die minder dan 30 miljoen kostte, leverde meer dan een half miljard op. Het debuut van de actrice Zhao Wei als producer van “So Young” kostte 60 miljoen en gaf 717 miljoen aan inkomsten.
Minder vooruit
Toch kunnen de successen niet verhullen dat de opbrengsten per scherm sinds 2010 aan het dalen zijn. Dit wordt toegeschreven aan een aantal factoren: minder nieuwe bioscoopgangers, een tekort aan binnenlandse producties en het feit dat de regering de invoer van films beperkt. Het aantal bioscoopbezoekers steeg met 46% in 2011, met 34 % in 2012 en vorig jaar met 32 %, aldus nog EntGroup Consulting. De regering verminderde het aantal ingevoerde films van 75 in 2012 tot 57 vorig jaar. Als compensatie voor de risico’s spreidt de nijverheid ook de vleugels uit naar andere sectoren die met cinema te maken hebben. Vorig jaar kocht Huayi Brothers nam een aandeel van 20 % in een filmzalenketen en een 51% aandeel in Zhejiang Yongle Film and TV. Beijing Enlight Media heeft de bedoeling om 27 % te verwerven van de aandelen in New Classics Media Company, een bedrijf dat films en tv-series maakt.
Buitenland
De invoer van buitenlandse films is strikt gereglementeerd. In februari 2013 besloot de regering om het aantal 20 gewone films te verhogen tot 34 met Wimax en 3D-films inbegrepen. Daarna werd ook toegestaan dat het buitenland een kwart van de inkomsten uit de zalen kreeg in plaats van 13 %, zoals voordien. De distributierechten van de buitenlandse films komen nog altijd de twee 
staatsondernemingen CFG en Huaxia Film Distribution toe. Naast de selectieve import mogen buitenlandse ondernemingen tot 49% participeren in joint-ventures. Coproductie wordt dan ook gebruikt om de invoerquota te omzeilen. Hierbij mag tot 38% van de inkomsten opgestreken worden. Bij de coproductie blijven de buitenlandse firma’s wel minderheidsaandeelhouder.
Buitenlandse groepen mochten tot 75% eigenaar worden van nieuw gebouwde zalen in 7 pilootsteden, maar intussen is dit ook verminderd tot onder het 50%, met uitzondering van vennootschappen uit Hongkong die (niet buitenlands zijn) en zelfs tot 100 % mogen gaan. In de VS en in Canada zijn de bioscoopinkomsten enkel goed voor een minderheidsaandeel van de globale filmopbrengsten: bioscopen in de VS brengen 10 miljard binnen terwijl de globale markt van de film $ 50 miljard waard is. Ook in China is de post-bioscoopmarkt goed voor vijf maal de inkomsten uit filmtickets. In alle landen leveren televisierechten aardig wat miljarden op. Elke internetgigant heeft bijvoorbeeld al zijn videoplatform. In China komt hierbij dan wel het kopiëren van films om de hoek kijken.
Bronnen: All is not rosy on China’s silver screens, http://en.ce.cn/Industries
China’s Film Industry: Strategic Opportunities, 11/02, http://www.china-briefing.com/
Qinyu Hao, Development report on the Film Industry, p 11-25, in Xiang, H.Y. (Eds.) China Cultural and Creative Industries Reports 2013, Springer 2014
