Eerder dit jaar stelde ik in een artikel de vraag: China opent, maar waar blijven de toeristen? Ik ben nu weer in China en zie een duidelijke toename van buitenlanders, inclusief toeristen. Toch lijken de effecten van de vrijstelling van visa voor diverse landen minder sterk dan verwacht. Graag presenteer ik enige overpeinzingen gebaseerd op mijn huidige reis door China.
Een recente China Southern vlucht Amsterdam – Beijing; foto met toestemming van maker.
Betalen
Een van de grootste problemen voor buitenlandse toeristen was betalen. Die horde heeft de Chinese overheid heel snel genomen. Steeds meer hotels, winkels, musea en zelfs de metro’s van een aantal grote steden, accepteren internationale credit cards. Daarnaast kun je diezelfde credit card heel makkelijk aan de apps van WeChat of Alipay binden, zodat je overal in China met je mobiele telefoon kunt betalen (wel even bij aankomst een Chinese simkaart kopen).
Vliegen – kosten
Alles wordt duurder en de prijs van intercontinentaal vliegen stijgt nog sterker. Deze manier van reizen verbrandt veel fossiele brandstof, wat steeds hoger belast wordt. De oorlog in de Oekraïne heeft ook het vliegen naar China bemoeilijkt. De vluchten van Amsterdam naar Beijing, bijvoorbeeld, duren momenteel een uur langer dan voorheen. Dat valt voor de reiziger op zich nog mee, voor de KLM betekent het extra kosten.
Vliegen – concurrentie
Onlangs kwam de CEO van de KLM in de openbaarheid met de uitspraak dat de Nederlandse overheid China Southern een boete voor ‘oneerlijke concurrentie’ op zou moeten leggen, omdat die gewoon over Rusland blijft vliegen en daarom minder kosten zou hebben. Deze situatie is echter het resultaat van de verschillende politieke standpunten van de Nederlandse en Chinese regering en niet van verschillen in bedrijfsstrategie. Daarnaast zitten alle KLM-vluchten naar China bomvol passagiers, merendeels Chinezen, terwijl die van China Southern vrijwel leeg zijn (zie foto). De meeste Chinese passagiers stappen in Amsterdam over van andere vluchten. Die gecombineerde vluchten kiezen kennelijk vooral de KLM als doorvervoerder en niet China Southern. Zou dat op basis van afspraken gebeuren?
Politiek
Dat brengt me op het politieke aspect van een keuze voor China als reisbestemming. Ik heb als iemand die zelf veel naar China reist nauwelijks negatieve opmerkingen daarover opgevangen. Ik houd wel de advertenties van reisbureau’s in het oog en zie nauwelijks aanbod van Chinareizen. Op hun site worden deze wel aangeboden, maar in de advertenties in de media vrijwel niet. Het is niet duidelijk wat de reden is: denken deze organisaties dat er weinig vraag is, of zijn ze bang dat het aanbieden van Chinareizen kritiek in de media op zal leveren? Het lijkt erop dat het vrijstellen van visa het beleid van reisorganisaties niet beïnvloed heeft. Het merendeel van de huidige westerse toeristen bestaat uit jongere mensen die individueel, als familie of vriendengroep reizen. Voor de meeste European blijft een georganiseerde reis echter de beste optie en daarvoor is een reisorganisatie noodzakelijk.
Aanbod
Mijn huidige verblijf in China, net name de reis door Shanxi, Henan en Hebei die ik met Chinese familie gemaakt heb, heeft mijn ogen geopend voor een aspect van het ‘reizen naar China’ dat eigenlijk voor de hand ligt: er is dringend behoefte aan nieuwe bestemmingen. De halve wereld heeft inmiddels wel de Grote Muur beklommen, het Terracotta Leger bewonderd of over de Bund in Shanghai gewandeld. Het is de hoogste tijd een flink aantal frisse nieuwe bestemmingen te ontwikkelen.
Noodkreet
In Shanxi bezochten we een van de belangrijkste Taoïstische tempels, de Dongyue Tempel. Deze is zeer de moeite waard en de lokale overheid heeft op de berg waarop de tempel staat een goede nieuwe weg aangelegd. Aangezien het lokale Bureau voor Culturele Zaken ook daar gevestigd was, werd ik als een van de weinige niet-Chinese bezoekers door de directrice van het Bureau aangesproken. Haar probleem was hoe meer buitenlandse toeristen aan te trekken. Vooralsnog zie ik maar een manier: het uitstippelen van nieuwe routes voor buitenlandse toeristen.
Alternatieve routes
Ik zal een voorbeeld noemen. Alleen al in de provincie Shanxi hebben we zoveel interessants gezien, dat ik me voor kan stellen dat iemand een reis van 10 – 14 dagen (de visum-vrije periode!) ontwerpt met een selectie van de mooiste lokale bestemmingen aldaar. Naast tempels kan die ook de Hupu Waterval (zie foto) in de Gele Rivier omvatten en een bezoek aan een van de hypermoderne musea die in meerdere steden gebouwd zijn. Hotels zijn geen probleem. In alle provinciesteden hebben we in goede hotels overnacht. Onze ervaring is dat je buiten het hoogseizoen gunstige hotelprijzen kunt bedingen. Lokale autoriteiten en managers zien u graag komen. Ik daag reisbureau’s in België en Nederland uit om in samenwerking met Chinese zusterorganisaties meerdere van dergelijk alternatieve routes op te stellen.
Bron: eigen observaties van de auteur
De opinies in dit artikel zijn enkel die van de auteur en worden neit per se door de andere redacteuren gedeeld.
