In China zijn de zogenaamde ‘Twee Vergaderingen’– de Liang Hui begonnen. De twee onderdelen van het parlement komen elk jaar voltallig bijeen, begin maart. Het wetgevende Nationaal Volkscongres 2017 is gestart op 5 maart, de Raadgevende Conferentie op 3 maart.
Stephen Perry, een vriend en kenner van China, geeft zijn mening over de betekenis van de vergaderingen. We nemen het opiniestuk met zijn toestemming over. Perry’s meningen zijn niet noodzakelijk dezelfde als die van de redactie van ChinaSquare.
Liang Hui, de Twee Vergaderingen
Sommigen noemen het een rubberstamp-gebeuren. Zij stellen het voor als ‘die tijd van het jaar waarin twee streng geselecteerde groepen van vertegenwoordigers naar Beijing komen. Waar ze dan voor de vorm de besluiten goedkeuren die de leiding al heeft genomen.’ Als je echter kijkt naar de merkwaardige vooruitgang die China heeft geboekt sinds 1978, en in feite al vanaf 1949, begrijp je dat het beter is je niet te laten meeslepen door de bekende vijandigheid voor iets dat ‘anders’ is. Een serieuzere analyse is noodzakelijk.
De westerse parlementaire systemen zijn gestoeld op fundamenteel met elkaar wedijverende belangen. Ideologieën strijden om de macht en willen hun ideeën laten doorwegen. Ook zorgen verkiezingen om de 4 of 5 jaar voor een machtswissel tussen de sterkste partijen of coalities. De kern van dit stelsel was vroeger dat het een oplossing bood voor de strijd tussen de werknemers en de bezitters van de productiekrachten. Die strijd was een beschavingsdebat en ging over de verdeling van de vruchten van de groei. De twee grote tegengestelde krachten waren die van sociaaldemocratische en die van conservatieve partijen. Automatisering komt nu echter in de plaats van de traditionele op arbeid en diensten gebaseerde productie. Arbeidsintensief werk gaat naar de ontwikkelingslanden. De verschillen tussen de sociale krachten vervagen en men focust op buitensporige kosten voor verzorgingsstaten die voor een lang vervlogen tijdperk werden opgebouwd.
Reactief of proactief, conflict of consensus
Westerse politieke systemen zijn geneigd op problemen te reageren. Het systeem in China is vooral bezig met de ontwikkeling van langetermijnvisies op de realiteit. Westerse systemen hechten grote waarde aan de vrijheid van meningsuiting en de strijd tussen partijen. Het systeem in China – en wellicht in heel Azië – hecht grote waarde aan consensus en het vooruitdenken. Ze verschillen van elkaar, hun geschiedenis is anders, hun bevolkingen zijn anders samengesteld.
Neerslag en perspectief
Tijdens de Twee Vergaderingen in China is het de bedoeling om het recente verleden te beoordelen en om de plannen voor de nabije toekomst te bespreken. Het meeste werk is al gedaan in de maanden voorafgaand aan de Twee Vergaderingen. Belangrijk aan de Liang Hui is de presentatie van de resultaten waar die denkprocessen toe geleid hebben en een algemeen debat over die resultaten. Het is niet in de eerste plaats een gelegenheid om besluiten te veranderen en opnieuw ter discussie te stellen. De bijeenkomst van het Nationaal Volkscongres en van de Raadgevende Conferentie dient om de rapporten nog eens grondig door te nemen en een duidelijk toekomstbeeld te schetsen. Van de nieuwe ideeën die in de voorbije vergaderingen naar boven zijn gekomen wordt veel verwerkt tijdens de algemene bijeenkomsten. Een kleiner aantal voorstellen wordt vooruitgeschoven naar de toekomst.
Het is een heel andere manier om een land te besturen. Het werkt erg goed en we moeten dat in ons achterhoofd houden als we de berichten over de bijeenkomsten van het parlement lezen.
Heden
Wat is er in China gaande, waar gaat het op dit moment om? In wezen is de economie in transitie. Van een stelsel met weinig arbeidskosten en veel export, waarin de grootste klasse die van de boeren was, maakt China de overgang naar een geleide markteconomie. Het nieuwe systeem steunt meer op binnenlandse consumptie. Bovendien komt er een andere aanpak van de buitenlandse politiek tot stand, een aanpak die laat zien dat China een andere rol wil spelen in de wereld, als opkomende machtsfactor in de wereldeconomie en het veiligheidsbeleid. China is aanwezig in de wereld en de wereld is aanwezig in China.
China is van plan door zijn economische groei genoeg welvaart te creëren en de rijkdom te spreiden. Het wil in de essentiële maatschappelijke behoeften voorzien zonder de mensen hun initiatief te ontnemen. Hard werk en de zorg voor medeburgers, vooral jongeren, bejaarden en kwetsbaren, zullen altijd de ziel uitmaken van de Chinese maatschappij.
Toekomst
Opening Nationaal Volkscongres
De groei zal echter slechts doorgaan tot er genoeg is. Dat vraagt waarschijnlijk nog zo’n 61 jaar en dan kan het mooi samenvallen met de volgende verjaardag die ze als streefdatum zullen nemen: 100 jaar na de plenaire vergadering van 1978 die China voor altijd heeft veranderd. Tegen dan zal innovatie de drijvende kracht zijn, samen met de veranderende uitdagingen die de wereld stelt.
Groei is in China een middel en geen doel op zichzelf. Dus zal de groei geleidelijk minder worden tot hij praktisch zal verdwijnen. Duurzaamheid speelt ook een hoofdrol voor China. Duurzame groei is al een sleutelfactor bij alle onderdelen van planning. Het is de basis voor de nieuwe economie die compleet vorm moet krijgen tegen het midden van deze eeuw.
Een redelijk gespreid bruto binnenlands product per hoofd van 10.000 dollar is de target voor 2021, de eerste streefdatum. Voortgezette groei en spreiding is de doelstelling voor 2049, de tweede streefdatum. Tegen 2078 – wat volgens mij de volgende streefdatum wordt, de 100e verjaardag van het Plenum van 1978 – zal China veel meer gericht zijn op de eerlijke verdeling van de rijkdom.
De Twee Vergaderingen en de Partij
De Twee Vergaderingen dragen zorg voor de regelmatige beoordeling op korte termijn en voor de maatregelen op de agenda van een werkjaar of twee. De context is er een van vijf- en tienjarenplannen, en van de globale strategie die uitgedokterd wordt in de Leidende Groepen. Die Leidende Groepen ontwikkelen het beleid en superviseren er de realisatie van voor de Partij.
De Partij is verantwoordelijk voor de ontwikkeling van de langetermijnplanning en haar effectieve implementatie. De Twee Vergaderingen geven een tussentijdse beoordeling van hun resultaten en van de plannen voor het volgende jaar en direct daarna.
De Partij maakt om de vijf jaar een strategische beoordeling en brengt dan tussentijdse wijzigingen aan in de bestuursstructuur. Dat staat dit jaar op de agenda, want in 2012 is de huidige leiding aangesteld. Haar beoordeling zal plaatsvinden in oktober 2017 en dan van invloed zijn op de volgende Twee Vergaderingen in 2018. In de loop van de twee algemene vergaderingen van deze maand zullen we een idee krijgen van de belangrijkste kwesties die in oktober in de Partij aan de orde zullen komen.
Welke kwesties?
delegatie uit Jilin arriveert
Hoe breng je de markt en de regeling ervan met elkaar in evenwicht? Hoe zorg je voor duurzaamheid? Hoe creëer je een verzorgingsstaat die betaalbaar is en die het initiatief niet ontneemt? Hoe functioneert China in de wereld? Wat is de rol van de nieuwe Zijderoutes, op welke manier zullen die in China en de regio waarvan het deel uitmaakt een grondige verandering teweegbrengen? Hoe te zorgen voor een spreiding van de vruchten van de groei? Die kwesties werpen vragen op over de zorg voor de stabiliteit en over de betrekkingen met het buitenland.
Een complexe en gelaagde massa vragen.
Maar het zijn vragen die de Chinezen aankunnen, al meer dan 2000 jaar en de afgelopen 40 jaar met groot succes. Het is hun systeem en zij vragen niet dat wij het overnemen. Maar het is nodig dat wij het begrijpen. Laten we dus niet blijven stilstaan bij dat wat de kranten erover schrijven. Laten we deze Twee Vergaderingen zien als een kiem in het Chinese zaaiplan voor de rest van de eeuw.
De bovenstaande tekst is de vertaling van Liang Hui – March 2017, een artikel op de website https://chinaglobalimpact.com/
Stephen Perry beheert China Global Impact. De website is gelieerd aan de 48 Group Club, die sinds 1949 streeft naar goede relaties tussen het Verenigd Koninkrijk en China, vooral tussen het bedrijfsleven van de beide landen. Perry is er voorzitter van.
Vertaling Dirk Nimmegeers.
