Mao in het themapark

de optimistische parkdirecteur


In Chongqing komt er een groot rood themapark. De aanleg ervan zal volgens het plan vier jaar duren en 270 miljoen euro kosten en het is een project dat gedragen wordt door een naamloze vennootschap en het stadsdistrict Nanchuan. De Chongqing Red Classics Investment Co. Ltd. en de districtsraad hebben aan het begin van de week een ceremonie gehouden waarbij het contract werd getekend en media en publiek al een en ander te weten kwamen over wat de bedoeling is (zie foto). Het 128 hectare grote park zal bestaan uit drie terreinen: naast de permanente rode expo komt er een gebied met podia en een openluchttheater en een afdeling met hotels en een winkelstraat, die ietwat uitdagend (en dialectisch) ‘red business area’ zal heten.
In het thematische gedeelte zal je replica’s kunnen bezoeken van de huizen van de grote communistische revolutionairen of van plaatsen en voorwerpen die een rol gespeeld hebben in de geschiedenis van de CPC, zoals de boot waar de stichters van de partij in 1921 hun eerste bijeenkomst hielden of een evocatie van het leven in de bevrijde gebieden, na de Lange Mars. Er zullen ook standbeelden te vinden zijn van historische leiders en van generaals van het Volksbevrijdingsleger. Nog een opvallend idee: de tuin wordt die van de ‘rode liefde’ waar met planten en bloemen trouwe liefdesparen zullen worden herdacht die samen de revolutie hebben gemaakt. Bezoekers kunnen met hun partner daar een boom planten of een afdruk op de muur zetten om hun relatie van vandaag te vieren en te bevestigen. Een spectaculaire attractie van het theatergedeelte worden de ‘grootste vlaggen ter wereld’ die er zullen wapperen, een poging om met communistische en Chinese symbolen het Guinness Book of World Records te halen. De formaten van de vlaggen krijgen een dubbele betekenis: de vlag van de Volksrepubliek zal bijvoorbeeld 1949 m² groot zijn en die van de CPC 1921 m², verwijzingen naar de stichtingsdata. De beheerders willen volgend jaar op 1 juli, de 91e verjaardag van de partij, al een eerste officiële rode culturele voorstelling laten plaatsvinden in het theater waar 2100 zitplaatsen zullen zijn, een echt theater van de 21e eeuw dus.
Wat moet het publiek zich voorstellen bij de ‘rode zakenwijk’ in het park? Er komen ten minste drie hotels gericht op zakenlui en toeristen. Een belangrijk thema in de winkelstraat wordt dat van de 56 bevolkingsgroepen die China rijk is: de winkels en restaurants zullen streekproducten verkopen of op tafel brengen in een kader dat een staalkaart moet worden van de architecturale stijlen uit de verschillende streken van het land. Chen Xiaofeng, de directeur van Chongqing Red Classics mikt op 30.000 tot 50.000 toeristen per dag. Volgens “China Daily” zou de stedelijke overheid bevolen hebben het project te stoppen. Er was een dubbele kritiek gekomen: enerzijds dat het themapark niet uit de kosten zou komen en anderzijds dat het vele geld beter kon gespendeerd worden aan huisvesting voor migranten.
Chongqing, in het zuidwesten, is een van de vijf stadsprovincies van China. In het hele gebied, de stad zelf en de omliggende wijken, wonen er 35 miljoen mensen zodat het soms de grootste stad ter wereld wordt genoemd. Chongqing was ooit een bolwerk van de Kwomintang, de historische tegenstander van de CPC. De stad is de afgelopen jaren onder de voortvarende leiding van het aanstormende jonge talent in het partijbestuur, Bo Xilai, een model van harde strijd tegen de corruptie geworden en een centrum van een ‘golf van rode cultuur’ die over heel het land uitdijt naar aanleiding van de CPC-verjaardag.
Bronnen: South China Morning Post, http://www.blooloop.com/ (website over amusements- en themaparken), http://english.cri.cn/ (China Radio), Global Times

3 comments for “Mao in het themapark

  1. Klinkt als Song City in Hangzhou en het Tang Theme Park in Xi’an. Als Westerse toerist loop je gillend weg uit die santenkraam van kitsch en commercie.

  2. Dergelijke parken zijn vooral gericht op binnenlands toerisme. Dat neemt zulk een vlucht dat men Westerse toeristen niet meer nodig heeft. Ik heb zelf dikwijls vastgesteld dat de smaak en de behoeften van die kersverse Chinese toeristen sterk verschillen van de Westerse globetrotters die (dikwijls op hun eentje) China verkennen.
    Overigens lijkt het me wel politiek relevant dat juist nu die ‘rode’ thema’s opduiken. Tien of twintig jaar geleden was het inderdaad allemaal Tang en Song, dus idealiseren van het oude China. Nu neemt blijkbaar de interesse voor en de fierheid over het recente verleden van China toe. Dat is niet (alleen) van boven gestuurd.Zo een naamloze vennootschap investeert niet in het project indien er geen publieksbelangstelling is en het niet rendabel geacht wordt.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *