Na de herstructurering van de nieuwe regering blijven er maar twee ministeries over die bevoegd zijn voor het milieu: het ministerie van Leefmilieu en het Ministerie van Natuurlijke hulpbronnen. De twee ministeries worden bevoegd respectievelijk voor de strijd tegen de vervuiling en voor het bestuur van de natuurlijke rijkdommen.
Onder de vorige regering klaagde minister van Leefmilieu Zhou Shengxian dat zijn ministerie bevoegd was voor CO en de Nationale Ontwikkelings- en Hervormingscommissie voor CO². Tot voor kort was het immers de Nationale Ontwikkelings- en Hervormingscommissie die verantwoordelijk was voor de broeikasgassen en de strijd tegen klimaatverandering. Deze bevoegdheden komen nu samen met milieufuncties van andere ministeries toe aan het vernieuwde Ministerie voor Leefmilieu. Een andere anomalie deed zich voor wanneer de natuur moest hersteld worden: het Bosbestuur wilde nadien bomen planten en het Bestuur voor de Weiden uiteraard gras. Wat het water betrof, gold de spreuk dat ‘9 draken heersten over het water’. Ma Jun van het Institute for Public and Environment Affairs merkte op dat het grondwater, het afvalwater uit de landbouw en het bestuur van rivierbekkens elk vielen onder een verschillend regeringsdepartement. Tang Fanglin van het Bosbestuur vertelde aan chinadialogue: ‘Je hebt stempels van dertien departementen nodig om voor een document over proefprojecten voor nationale parken het licht op groen te krijgen’. Deze versnippering moet veranderen.
Voortaan blijven er maar twee ministeries meer over: het ministerie van Leefmilieu en dat van Natuurlijke hulpbronnen. Het Ministerie van Leefmilieu krijgt de vervuilingsbevoegdheden van de Nationale Ontwikkelings- en Hervormingscommissie, van het Ministerie van Water Hulpbronnen en van het Zeebestuur. Het Ministerie van Natuurlijke Rijkdommen krijgt de bestuursbevoegdheden die voordien behoorden tot de regeringsdepartementen bevoegd voor bosbouw, landbouw en gronden. Sommige departementen zoals het State Oceanic Administration worden opgedoekt terwijl het Ministerie voor Water hulpbronnen wordt afgeslankt.
De hervorming situeert zich in het verlengde van topadviezen door Chinese denktanks. Al in 2015 drong de Chinese Academy of Sciences aan op een hervorming van de bevoegdheden in de zin van één manager van de hulpbronnen en één controleur van de vervuiling. Deze opdeling wordt nu grotendeels gerealiseerd. Vanuit de nijverheid wordt overigens al gevreesd dat het nieuwe ministerie van Leefmilieu strenger zal te werk gaan wat de uitstoot van broeikasgassen betreft.
Ecologische beschaving
In 2015 werd eveneens een ‘master plan’ voor het realiseren van een ecologische beschaving opgesteld.Volgens dit plan moest China tegen 2020 een over institutionele lay-out beschikken die overeen stemt met de ecologische beschaving. Voormalig directeur Peng Yingdeng van Beijing’s Atmospheric Environment Research Institute zegt dat de beide nieuwe ministeries één van de meest concrete stappen is ter uitvoering van het masterplan. Het legde de grondslag voor betaling schema’s voor milieudiensten, aldus nog Peng. Het plan voegde er nog aan toe dat de natuurlijke rijkdommen correct moeten worden gewaardeerd en holistisch bestuurd en preciseerde dat de economische activiteiten niet mogen resulteren in een milieulast die de capaciteit van de omgeving overstijgt. De oprichting van de twee ministeries weerspiegelt deze concepten.
Een kerntaak van het Ministerie voor Natuurlijke Hulpbronnen is te fungeren als de uiteindelijke eigenaar van ’s lands natuurlijke rijkdommen. Daartoe zal het tellingen en enquêtes houden om de status en verspreiding te bepalen van bossen, natte- en landbouwgronden. Dit wordt de sleutel tot de hervormingen op weg naar de ecologische beschaving. Twee vorsers van het Development Research Centre bij de regering schreven al in 2016 dat de niet-economische waarde van de natuurlijke rijkdommen erg ondergewaardeerd wordt wat leidt tot overexploitatie en verspilling. Het Ministerie voor Natuurlijke Hulpbronnen wordt ook ‘s lands top ‘ruimtelijke planner’. In plaats dat verschillende agentschappen rode lijnen afbakenen tegen economische ontwikkeling van waardevolle gebieden zal het ministerie nu fungeren als enige planner, aldus nog Peng Yingdeng. Verwacht wordt dus dat de beslissingen van het ministerie ‘holistisch’ zullen zijn.
Samenwerking
Sommigen hadden nog verder willen gaan en tot één superministerie willen komen. Onder de nieuwe structuur zal bij het opstellen van de zones de planner toch qua regulering van uitstoot de samenwerking nodig hebben van het andere ministerie. Als een natuurpark bedreigd wordt door luchtvervuiling zal het Ministerie voor Natuurlijke Hulpbronnen moeten onderhandelen met het ministerie van Milieu.
Ook de relatie tussen de centrale regering en de provinciale en lokale besturen moet nog de test doorstaan. Het is nog niet duidelijk of de opdeling bovenaan wordt doorgetrokken tot op het lokale niveau. In het verleden was het vaak zo dat het centrum als de facto eigenaar van de hulpbronnen niet altijd controle had op de lagere overheden. Soms was het zo dat het besturen van de lokale bronnen veel verantwoordelijkheden, waar weinig baten inhield. Verwacht wordt dat provinciale proefpiloten zullen uitmaken wat hierna te gebeuren staat.
Bron: Chinadialogue