Het aantal interne migranten is voor het tweede jaar op rij licht gedaald. Toch zullen de aantallen nog voor lange tijd hoog blijven. De daling komt er vooral doordat meer mensen officieel verhuizen naar de plaats waar ze werken.
In 2016 is het aantal interne migranten gedaald tot 245 miljoen. In 2014 piekte hun aantal op 253 miljoen. In 2013 waren ze nog maar met 230 miljoen. Interne migranten zijn personen die langere tijd werken en verblijven in een andere plaats dan waar ze officieel wonen.
Ondanks de daling maken interne migranten nog altijd 19% uit van de Chinese bevolking van 1,38 miljard mensen.
In het profiel van de interne migrant zijn enkele duidelijke tendensen. Zo wordt er steeds minder gemigreerd naar een andere provincie. In 2011 waren dat nog 70% van alle migranten, nu minder dan 64%. Dat is het resultaat van de ontwikkeling van het Chinese binnenland, waardoor het verschil met de rijke kustprovincies vermindert.
Migranten trekken vooral naar grotere clusters van steden langs de kust maar ook langs de grote rivieren en spoorwegen in het binnenland.
De gemiddelde leeftijd neemt toe. Van 27,3 jaar in 2011 tot 29,8 jaar in 2016. Dat illustreert hoe de migranten steeds de neiging hebben langer te blijven op de plaats van migratie en uiteindelijk volledig te verhuizen.
Migranten brengen ook steeds vaker hun gezin mee. Dat heeft gevolgen voor het onderwijs en de gezondheidszorg in de steden waar ze heen trekken. Er is een nationale politiek om de stedelijke budgetten daarvoor te ondersteunen.
Migranten doen het financieel niet slecht. Van 2014 tot 2016 steeg hun inkomen jaarlijks gemiddeld met 15%.
In overeenstemming met officiële politiek
Dat het aantal migranten begint te dalen terwijl het totaal aantal inwoners van China vorig jaar nog met 8 miljoen steeg, is grotendeels het gevolg van de regeringspolitiek die de mensen aanmoedigt zich definitief te vestigen op de plaats waar ze werken.
Die politiek is echter niet gelijk in heel China. De overheid is van oordeel dat een aantal megasteden voorbij hun optimale grootte gegroeid zijn. De politiek om definitieve vestiging aan te moedigen geldt vooral voor de steden van tweede, derde en vierde categorie.
De Chinese bevolking woont nog voor ongeveer 45% op het platteland. Elk jaar trekken 10-15 miljoen nieuwe migranten naar de stad. Daardoor daalt het aantal migranten slechts langzaam.
Enkele megasteden hebben een bovengrens voor hun bevolking opgelegd. Om migratie af te remmen maken deze steden het niet alleen moeilijk voor migranten om officieel stadsbewoner te worden, ze maken hen ook de toegang tot de stedelijke gezondheidszorg en tot onderwijs voor hun kinderen moeilijk.
Beijing gaat nog verder en wil zijn bevolking verminderen. Daar zijn deze zomer zelfs een aantal privéscholen speciaal voor migrantenkinderen gesloten. Het aantal migranten daalde in Beijing in 2016 al met 150.000.
Overigens willen niet alle migranten officieel naar de stad verhuizen. In dat geval verliezen ze immers het recht op een stuk grond in hun dorp van afkomst. Die grond verpachten ze terwijl ze in de stad werken.
Bron: People’s Daily.
Was zelf tegen discriminatie tegen migranten, maar als je naar het rellen in 2008 Lasha en 2009 Urumuqi kijkt. Het zijn wel 2 steden die erg liberaal zijn tegen migranten. Meeste Oeigoeren die meer dan 3 generaties daar woonde zegt dat het worden gedaan door nieuwkomers uit het zuiden. Chengdu is nu erg populair voor Tibetaanse migranten. Zou Chengdu het volgende doelwit worden? Misschien is discriminatie tegen migranten wel een goed idee.