Het vijfde bezoek van de Duitse kanselier Merkel op zes jaar tijd verliep volgens het klassieke stramien. Dit lijkt minder het geval met de Canadese premier Harper die probeert zijn olie-export te diversifiëren o.m. naar China. Als lokmiddel zou hij steun beloven voor de ontginning van China’s grote voorraden schaliegas.
Het was Merkels vijfde bezoek aan China op zes jaren. Duitsland is China’s grootste handelspartner in de EU en de vierde na VS, Japan en Z-Korea. Vorig jaar steeg de bilaterale handel met 18,9 % tot 169 miljard $. De Chinese leiders beloofden medewerking aan Europa om de crisis te bestrijden en ook bij te willen dragen tot de verlichting van de schuldenberg. De concretisering hiervan kan versneld worden als Europa ook zo vriendelijk wil zijn het marktkarakter van China’s economie te erkennen. Merkel bezocht de grootste firma van tunnelboormachines Herrenknecht in de buurt van Kanton. Voorzitter Martin Herrenknecht zei openlijk geen klachten te hebben en verklaarde dat de financiële situatie zonder China veel slechter zou zijn. Nog in Kanton had de kanselier een ontbijt met partijsecretaris Wang Yang. Als protestantse bezocht ze er ook bisschop Gan Junqiu in de katholieke kathedraal. Een ontmoeting met advocaat Mo Shaoping van dissidenten lukte niet, evenmin als een bezoek aan het vrijpostig persorgaan “Southern Weekend”. Daarentegen kon de hoofdredacteur Wu Si van het online “Yanhuang Chunqiu” wel aanzitten aan het diner met Merkel. Zij kon evenmin China overtuigen van het Westerse Iran-standpunt.
Harper
Dinsdag komt de Canadese premier Harper in Peking op bezoek. Gedurende de eerste jaren van zijn bewind meed hij China en had zelfs een ontmoeting met de Dalai Lama. Hij maakte pas in 2009 zijn eerste Chinareis. President Hu bracht in 2010 een tegenbezoek en de relaties verbeterden. De achterliggende reden van het huidig bezoek heeft alles met petroleum en gas te maken. Canada exporteert 99 % van zijn petroleum naar de VS, maar president Obama heeft zijn veto gesteld tegen de aanleg van een nieuwe pijplijn Alberta-Texas. Gezien China geen Canadese petroleum invoert, is het duidelijk dat het land in aanmerking komt voor de diversificatie waar Harper naar streeft. Daarvoor is echter een 1.177-km pijplijn nodig naar Canada’s Westkust om de petroleum te verschepen naar Azië. Daartegen wordt echter hevige tegenstand verwacht van groenen en Aboriginals zodat de vergunningen nog lang op zich zouden kunnen laten wachten. De export naar China is dus maar een optie op lange termijn, maar kan wel de VS meer onder druk zetten in het licht van de verkiezingen. Ook aardgas wil Canada naar China verschepen en hoopt op Chinese hulp bij het uitbouwen van een LNG-terminal aan de Westkust.
Schaliegas
Volgens een studie uit 2011 door het Amerikaanse Energy Information Administration (EIA) heeft China 6 bekkens met mogelijks 36.000 miljard m3 recupereer baar schaliegas. Dit is echter technisch moeilijk ontginbaar en westerse know-how is zeer welkom. Niet toevallig raakte vorige week bekend dat PetroChina één miljard $ wil neertellen om een 20% aandeel te verwerven in een Canadees schaliegasproject uit British Columbia dat eigendom is van Shell. In oktober had Sinopec al het Canadese Daylight Energy voor 2,2 miljard $ overgenomen om toegang te hebben tot het Canadese schaliegas. Met andere woorden het is waarschijnlijk dat Harper China alle medewerking belooft betreffende technologie ter ontginning van schaliegas als China zou willen overwegen Canadese petroleum in te voeren, zij het op lange termijn.
Canada en China werken voorts al sinds lang aan een verdrag om wederzijdse investeringen te bevorderen en te beschermen, maar een akkoord bleef tot nu toe uit. Misschien zit een ondertekening er ditmaal in. China is al Canada’s tweede handelspartner na de VS. Canada kocht in 2010 voor 44 miljard $ in China, terwijl China maar voor 13 miljard $ kocht in Canada. Nog een argument om de balans met energie te herstellen
Bronnen: China Daily, SCMP, Asia Times
Zie ook CNTV over Merkel en de EU-crisis; Dialogue over Harpers bezoek