De regering heeft van de wetgever toestemming verkregen om de lokale besturen te vragen de komende vijf jaren pilotprojecten uit te werken voor de doorvoering van een vastgoedbelasting in hun gebied. Wettelijke rurale verblijven zijn vrijgesteld en wellicht wordt een eerste verblijf dat ook.
Het Permanent Comité van het parlement (NPC) heeft de regering de toestemming verleend om de komende 5 jaar in sommige regio’s te starten met de ten uitvoer legging van een vastgoedbelasting. Sinds 2011 werd al in Chongqing en in Shanghai een dergelijke belasting uitgetest. Global Times denkt dat de taks nu eerst uitgeprobeerd gaat worden in Shenzhen, Hangzhou en op Hainan. Van de lokale overheden wordt verwacht dat ze de belasting doorvoeren aangepast aan de kenmerken van hun gebied. Naar verluidt schrokken die besturen in het verleden hiervoor terug omdat dit de waarde van de vastgoedmarkt zou verminderen en ook een weerslag zou hebben op de vraag naar gronden waar ze een aardig aandeel van hun ontvangsten uit betrekken. De onroerende voorheffing in de proefgebieden zal volgens Xinhua worden geheven op alle soorten onroerend goed, inclusief woningen en niet-woningen, met uitzondering van wettelijk eigendom van landelijke huizen.
Duurzaam
Volgens econoom Ren Zeping was de Chinese huizenmarkt in 2020 $ 62.000 miljard waard: het dubbele van die in de VS en het zesvoudige in vergelijking met Japan. Vorig jaar stond het huizenbezit in voor 59,1% van de gezinsactiva. Volgens een onderzoek van Capital Economics zou een belastingvoet van 0,7% vorig jaar een inkomen van 1800 miljard yuan hebben opgeleverd terwijl de pachtverkoop van gronden 1600 miljard binnen bracht. Deze pachtverkoop van gronden is echter geen duurzame bron van inkomsten terwijl een bescheiden taks op onroerende goederen dit wel kan zijn.
Uitwieden onrechtvaardigheid
Volgens voormalig onderzoeker Yi Xianrong was vastgoed de afgelopen 20 jaar het belangrijkste mechanisme voor het verwerven van rijkdom maar ook de grootste bron van onrechtvaardigheid. De nieuwe taks kan het ontstaan van vermeend lage inkomensgroepen tegengaan omdat ze met bezit van meerdere huizen weinig personenbelasting betalen. Die rijken argumenteerden tegen de belastingdienst dat hun inkomen niet hoog was maar repten niets over hun vastgoed bezittingen. Uit een 2019 ondervraging door de Nationale Volkbank bij 30.000 gezinnen bleek dat 96% minstens één huis hadden (in de VS bedraagt dit 63%), 31% hadden er twee terwijl 10% er drie of meer bezaten. Volgens UBS hoofdeconoom Wang Tao zullen personen met één huis wellicht ook worden vrijgesteld. In sommige steden moet een modale burger twintig jaar werken om zijn huis af te betalen en te Shenzhen is het zelfs bijna 40 jaar. Sinds de privatisering van de huizenmarkt stegen de huizenprijzen 200 maal, wat zorgde voor een betaalbaarheidscrisis.
Ongelijkheid
Het recente initiatief kadert eveneens in de politiek om tot gemeenschappelijke voorspoed te komen. Hoewel de Chinese GINI coëfficiënt sinds 2008 daalde van 0.491 tot 0.468 vorig jaar, zit dit cijfer nog altijd boven de 0,4 alarmdrempel van de Wereldbank die echter zelf de ongelijkheid in China op 0,385 raamt, lichtjes minder dan die in de VS. Door het opleggen van de nieuwe vastgoedtaks wordt ook gehoopt dat de Chinezen hun geld meer zullen beleggen in de kapitaalmarkt en dus in de economie. Financiële activa staan maar in voor 20% van de gezinsactiva terwijl dat in de VS 60% bedraagt.
Global Times, SCMP, FT, Reuters, Caixin
