De nationale eenheid stond in het middelpunt van de viering van 1 Oktober en van 60 jaar Xinjiang. Op de Nationale Feestdag herdenken vele Chinezen in eigen land en in het buitenland het feit dat op de eerste dag van oktober in 1949 de Volksrepubliek werd uitgeroepen op het Tian’anmenplein in de hoofdstad.
In Beijing werd gisteren op datzelfde plein zoals elke dag de vlag gehesen, alleen dit keer met meer toeschouwers, waarvan er allicht een aantal met een sterk gevoel van vaderlandse trots de ceremonie heeft bijgewoond. De felicitaties van de regering en de leidende partij van Vietnam werden speciaal verwelkomd en beklemtoond. Maar de grootste aandacht ging toch naar Xinjiang, in het eigen land.
Toerisme
Station Zhengzhou
Gisteren begon ook de zogenaamde Gouden Week: een week vakantie die de burgers vieren door trips of reizen in China zelf of naar het buitenland. Om de vloed van honderden miljoenen toeristen in goede banen te leiden en ergernis of ongelukken te voorkomen is een groot gamma van maatregelen getroffen. Slechts een paar voorbeelden.
In Shanghai helpt het stadsbestuur de mensen met een app op WeChat om de drukte te vermijden en geschikte bezienswaardigheden en bestemmingen uit te zoeken met de garantie op een veilig bezoek: de angst voor een herhaling van de ramp op Oudejaarsnacht laat zijn sporen na. In Beijing zijn honderden extra mobiele toiletten geplaatst op het Tian’anmenplein. In Nanchang, waar een knooppunt is van openbaar vervoer zijn 31 hogesnelheidstreinen en acht gewone treinen extra ingezet. Er zijn nog altijd miljoenen die met de auto gaan: files op bepaalde wegen bleken onvermijdbaar. En in Hongkong is de Nationale Feestdag gevierd met een vuurwerk van bijna een halfuur.
Nationale eenheid
Er zijn uiteraard ceremonies en toespraken. Dit jaar leggen de sprekers de nadruk op de nationale eenheid tussen de bevolkingsgroepen, de volkeren van China. Omdat het dit jaar ook 60 jaar geleden is dat in Xinjiang de Autonome Regio voor 1 van die groepen, de Oeigoeren, is ingesteld vragen politici van partij en staat aandacht voor de situatie daar, in die grensstreek in het noordwesten van China.
De Chinese President Xi Jinping heeft 13 vertegenwoordigers ontmoet van de vijf autonome regio’s: Binnen-Mongolië, Guangxi, Tibet, Ningxia en dus ook het ‘zestigjarige’ Xinjiang. De 55 etnische minderheidsgroepen vormen tien procent van de totale bevolking. De meeste burgers van die volkeren wonen in de autonome regio’s. Xi huldigde zijn gasten voor bewezen inspanningen om te ijveren voor solidariteit tussen alle 56 volkeren in China (de 56e groep, die van de Han-Chinezen is met 90 % de grootste). Hij stelde dat alle etnische groepen van de Volksrepubliek hebben bijgedragen tot de ontwikkeling van de natie en zei dat hij er telkens weer op hamert dat niemand achterop mag blijven bij de realisatie van een ‘op alle vlakken redelijk welvarende maatschappij’, de officiële formulering van de onmiddellijke doelstelling van partij en staat. ‘We moeten als broeders en zusters van elkaar zijn, meer met elkaar delen en de eenheid bewaren,’ besloot Xi.
Yu Zhengsheng, de voorzitter van de Politieke Raadgevende Conferentie (een soort Senaat) en de vierde in rangorde van de CPC, heeft de zestigste verjaardag van de Autonome Regio in de hoofdstad van Xinjiang zelf gevierd. Yu heeft het beleid betreffende religieuze bewegingen en etnische minderheidsgroepen in zijn takenpakket.
Twee manieren om 60 jaar Xinjiang te vieren
De Amerikaanse propagandazender Voice of America heeft ter gelegenheid van de viering van 60 jaar Autonome Oeigoerenregio Xinjiang het nieuws uitgebracht van een aanval die separatisten op 18 september hebben uitgevoerd op een kolenmijn, waarbij 50 mensen zijn omgekomen, vooral Han-Chinezen. Het gebeurt wel vaker dat de Chinese media dit soort nieuws in mineur of helemaal niet brengen. Dat is enerzijds betreurenswaardig, anderzijds vraagt dit soort onbeholpenheid op het gebied van soft power om geduld en begrip. Een reden voor deze beperking van de media zou kunnen zijn dat men aan terroristische groepen ‘de zuurstof van de media-aandacht’ wil ontzeggen. Een andere mogelijke verklaring is dat dit soort incidenten onvermijdelijk leidt tot wrok tussen bepaalde mensen van verschillende etnische afkomst. De Voice of America, hierin gevolgd door de Guardian, de SCMP, Reuters enz. vonden het een goed idee om dit bericht juist nu te verspreiden in contrast met de ‘beelden op de staatstelevisie, van gelukkige leden van de etnische minderheden die feestelijke dansen uitvoerden in hun kleurrijke klederdracht’.
Natuurlijk sluit de Chinese overheid zijn ogen niet voor de gevaren die de eenheid onder de bevolking bedreigen en verzwijgt ze ook niet dat er een groot probleem is. Yu Zhengsheng hield in Urumqi, de hoofdstad van Xinjiang, een toespraak die op de nationale zenders en in de media kwam. Yu noemde de situatie in Xinjiang ernstig en had het over ‘de noodzaak om er te werken aan een duurzame stabiliteit op lange termijn en om te focussen op de strijd tegen het terrorisme’. Volgens de Chinese regering zijn separatisme, terrorisme en extremisme gericht tegen de belangen en het bestaan zelf van alle bevolkingsgroepen. Voor Yu Zhengsheng, die de lijn van de CPC en van de regering verdedigde, moeten maatregelen voor de veiligheid en voor de regionale ontwikkeling hand in hand gaan. Essentiële onderdelen van de te volgen tactiek zijn: onderwijs, werkgelegenheid, respect en steun voor legale beoefening van religie of uitingen van cultuur. Last but not least: de zorg voor contacten, begrip en vriendschap tussen alle bevolkingsgroepen. Dat Xinjiang een belangrijke zone is in de nieuwe economische zijderoute over land motiveert de overheid om juist daar zijn doelstellingen hardnekkig na te streven, maar schept anderzijds ook de beste kansen daartoe. Van OBOR (One Belt, One Road) verwacht Beijing immers ook betere kansen voor alle inwoners van Xinjiang, tot welke groep ze ook behoren.
Xinjiang, SCMP
CNTV video http://english.cntv.cn/2015/10/01/VIDE1443665403157274.shtml
