China staat niet te trappelen om zich aan te sluiten bij de interventiepolitiek tegenover Libië die in de VN door Frankrijk, Groot Brittannië en uiteindelijk ook door de VS wordt bepleit. China houdt vast aan de niet-inmenging die al tientallen jaren de ruggengraat vormt voor zijn buitenlandbeleid. Enkel schoorvoetend had het zich uitgesproken voor eerdere strafmaatregelen van de VN tegen Khadafi, maar alleen omdat die werden genomen op uitdrukkelijk verzoek van de Arabische wereld. Samen met vijf andere landen, waaronder Rusland en Duitsland, heeft China zich onthouden bij de stemming over de VN-resolutie voor een vliegverbod tegen Khadafi. De Chinese vertegenwoordiger bij de VN heeft gezegd dat zijn land zich erg veel zorgen maakt om het geweld tegen burgers in Libië. China houdt rekening met het verzoek om een vliegverbod van de Arabische Liga en met de standpunten terzake van de Unie van Afrikaanse staten, het beseft dat het in Libië om uitzonderlijke omstandigheden gaat. China heeft zijn standpunt hiermee toegelicht en meteen een verklaring gegeven voor het niet gebruiken van zijn vetorecht. De Chinese VN-ambassadeur legt de nadruk op de blijvende noodzaak om alle partijen te laten werken aan een vreedzame oplossing voor Libië. De Volksrepubliek steunt het werk van de speciale VN-gezant in Libië en van de Arabische Liga en de Afrikaanse landen die daar zijn om te bemiddelen.
In de Chinese media wordt de Britse VN-vertegenwoordiger, een heftig voorstander van interventie, uitvoerig geciteerd. Ook worden echter de woorden weergegeven van de vertegenwoordiger van Duitsland, die vreest voor nog meer bloedvergieten en een negatief effect en de woordvoerder van Rusland die scherpe kritiek levert op de wijze waarop de resolutie is tot stand gekomen en die vreest dat ze zal worden misbruikt door machten die hun, enkel mondeling gedane, beloften van terughoudenheid zullen breken.
In de Chinese media wordt de Britse VN-vertegenwoordiger, een heftig voorstander van interventie, uitvoerig geciteerd. Ook worden echter de woorden weergegeven van de vertegenwoordiger van Duitsland, die vreest voor nog meer bloedvergieten en een negatief effect en de woordvoerder van Rusland die scherpe kritiek levert op de wijze waarop de resolutie is tot stand gekomen en die vreest dat ze zal worden misbruikt door machten die hun, enkel mondeling gedane, beloften van terughoudenheid zullen breken.
Volgens het Libische persbureau zou de Chinese ambassadeur in Tripoli eerder deze week hebben gezegd dat China klaar en bereid is om zijn activiteiten in het land te hervatten. Wang Wang Shing zou tijdens een ontmoeting met de eerste minister van de regering die Khadafi trouw is, hebben verklaard dat Chinese bedrijven graag willen terugkeren om volgens de aangegane contracten verder te werken aan de infrastructuur, bouwprojecten en telecom. Chinese bedrijven zouden ook nog in zijn voor andere vormen van ontwikkelingswerk. Dit bericht is verspreid door AFP en geplaatst in enkele kranten in derdewereldlanden. Ook op de BBC is het te vinden, maar enkel na een zoekopdracht. Andere mainstreammedia hebben het vooralsnog niet geplaatst. Noch de woordvoerders van de Chinese overheid, noch Chinese media citeren de ambasadeur. Het is de vraag of dit bericht dat door verschillende partijen op allerlei manieren kan worden geïnterpreteerd (en misbruikt) klopt.
Bronnen: AFP, Xinhua
Ik prijs me gelukkig dat er naast die non-interferentie politiek van China ook nog zoiets bestaat als een Westerse wereld, waar democratische druk – af en toe – toch iets oplevert. In casu: Obama kon het echt niet maken om de rebellen in Benghazi te laten afslachten, anders kon hij wel een kruis maken over zijn (morele) credibiliteit voor de rest van zijn presidentschap. Spijtig dat Hu Jintao dergelijke druk (nog) niet ondervindt van zijn publieke opinie. De druk die op hem blijkbaar wordt uitgeoefend inzake buitenlandse politiek, lijkt zich vooralsnog te beperken tot nationalistische druk. Overigens weet ik wel dat Ludo de Brabander en co al weer een mening hebben over de geopolitieke agenda, en de twee maten en twee gewichten die het Westen hanteert in deze. Die zaken kloppen ongetwijfeld, maar feit is dat soms democratische druk wat oplevert, en gelukkig maar. Feit is dat zonder de VS weinig in huis was gekomen van die resolutie.
Het Chinese standpunt is gebaseerd op de vijf principes van vreedzame coexistentie, die China consekwent toepast sinds de Conferentie van Niet-Gebonden Landen in Bandung in 1953. Het komt erop neer dat ieder volk zijn eigen interne aangelegenheden beslist. Het is niet aan buitenlanders om te beslissen welk regime goed of slecht voor een land is.Grote landen moeten kleine landen respecteren.Ze mogen geen geweld tegen hen gebruiken.Grote landen hebben niet het recht zich in de interne zaken van kleine landen te mengen of hun politieke voorkeur voor een regime of regering op te dringen. Dat is nu juist wat flagrant in Libie gebeurt en waar China niet mee akkoord kan gaan: een aantal landen die willen tussenkomen om een regering die hen niet bevalt omver te werpen en bevriende rebellen aan de macht te brengen.