Tussen de noordwestelijke steden Lanzhou en Urumqi wordt een supersnel treinspoor aangelegd dat de 1900 km volgend jaar moet afleggen in 8 uur in plaats van de 20 uren nu. Verwacht wordt dat dit supersnelle treinspoor het noordwesten in belangrijke mate zal ontsluiten met zijn weerslag op economie en toerisme.
Ten tijde van de historische zijderoute deed een kameel twee maand over de afstand tussen Lanzhou en Urumqi. In 1962 werd een treinlijn geopend die er 20 uur over doet: voor Li Modaal toch nog altijd een expeditie. In het verleden werd de lijn overwegend gebruikt door personen die enkele reis uit Centraal China naar Urumqi spoorden, maar nauwelijks door zij die ook de terugreis maakten.
Het tijdperk van de supersnelle trein breekt ook aan in Westelijk China. Sinds juni 2010 zijn duizenden arbeiders in de weer om tegen oktober volgend jaar de nieuwe supersnelle treinverbinding klaar te krijgen. Deze kost 143 miljard yuan en telt 31 stations. De oude bestaande lijn wordt dan omgevormd tot een lijn voor vracht die jaarlijks 424 miljoen ton kan transporteren, het dubbele van nu. Eenmaal klaar zal de nieuwe spoorweg te Lanzhou verbonden worden met het gehele spoorwegnet zodat de 3000 km afstand tussen Peking en Urumqi minder dan 1 dag zal in beslag nemen. Verwacht wordt dat deze ontsluiting van het noordwesten ook een weerslag zal hebben op de economie en toerisme
Nieuwe zijderoute
De oude zijderoute die te Xian startte en tot de Middellandse zee in het westen reikte en tot het Indisch subcontinent in het zuiden was 10.000 km lang, en daarvan bevondt zich 4000 km op Chinees grondgebied. De steden Lanzhou, Dunhuang en Urumqi waren belangrijke stopplaatsen langsheen de zijderoute. Hoewel zijde nog verhandeld wordt, bloeit momenteel ook de landbouw, nieuwe energie en logistiek langsheen de route. Tijdens de eerste 4 maanden ontving Dunhuang met haar talrijke 
historische schatten 750.000 toeristen die 690 miljoen yuan spendeerden. Na de opening van de supersnelle treinlijn wordt verwacht dat het aantal stijl stijgt.
Terwijl toeristen van oost naar west trekken, volgen druiven de omgekeerde beweging. Momenteel brengen 8000 ha te Dunhuang 100.000 ton druiven voort die uitgevoerd worden naar centraal een oostelijk China. Eertijds zou het 5000 kamelen twee maand gekost hebben om de 100.000 ton naar oost-China te transporteren. Naast de zijderoute was er dood en verschrikking in de Gobiwoestijn.
Momenteel is levendigheid troef. In de voorsteden van Yumen in Gansu staan 1100 windmolens doorheen 40 km woestijn. IJzer en staal worden door ondernemingen via het spoor aangevoerd om bases aan te leggen voor nieuwe energie en fabricage. Yumens burgemeester Song Cheng verhoopt dat deze nijverheden in 2015 goed zullen zijn voor een zakencijfer van 15 miljard. Kortom geheel het noordwesten is in blijde verwachting van de ontsluiting door de supersnelle treinlijn.
Problemen
De eerste Chinese windvrije tunnel
Voor het zover is, moeten eerst nog technische problemen overwonnen. Vooreerst passeert de treinlijn doorheen een gebied waar de winden kunnen waaien aan 166 km/uur en regelmatig het spoorverkeer verstoren tot zelfs de treinen kunnen doen omwaaien. In het district Shisanjianfang te Hami waar de winden het sterkst zijn -zelfs gedurende 250 dagen/jaar- werd al de eerste 1 kilometer lange windbestendige spoortunnel aangelegd. 65% van de nieuwe lijn heeft te maken met sterke winden waartegen ook windbrekers worden geplaatst. De nieuwe spoorlijn bevindt zich eveneens boven een veertiental ondergrondse traditionele irrigatiekanalen of karetz die ook moesten versterkt worden. De shift van de 30.000 arbeiders begint overigens om de verstikkende daghitte te vermijden vanaf middernacht.
Bron: China Daily, Wikipedia
Het lijkt me ongelooflijk interessant om de zijde-route te volgen. Maar dan zou ik het toch liever ‘ouwerwets’ doen. Met veel tussenstops en veel interessante plaatsen om te bekijken.