Amerikaanse academici stellen vast dat China zorgde voor meer dan 70% van de wereldwijde vermindering van verontreinigende stoffen in de lucht in de afgelopen zeven jaar. Die verminderingen kunnen de levensverwachting in het land verhogen.
Dit artikel van Guo Baiyu is een vertaling van het Engels origineel op China Dialogue
In de 14 jaar tussen de Olympische Zomerspelen van 2008 en de recente winterspelen, zou de grootste verandering in de indruk die Peking op de mensen maakt de geleidelijk blauwere lucht kunnen zijn. In 2008 konden veel Chinezen mist niet van smog onderscheiden, of wisten ze niet wat PM2.5-vervuiling was. Maar nu in 2022 is geen weersvoorspelling compleet zonder gegevens over PM2,5 – schadelijke fijn stof van minder dan 2,5 micrometer groot – terwijl blauwe luchten en pluizige witte wolken geen zeldzaam zicht meer zijn.
In 2013 werd informatie over PM2.5 toegevoegd aan China’s jaarverslagen over de toestand van het milieu. Uit een rapport van het ministerie van Milieubescherming blijkt dat de gemiddelde PM2,5-niveaus in het hele land sindsdien zijn gedaald van 72 microgram (μg) per kubieke meter in 2013 tot 30 μg/m3 in 2021 – een daling van 58% en een belangrijke verbetering van de luchtkwaliteit.
‘De lucht die mensen in Peking tegenwoordig inademen is dramatisch schoner dan tijdens de laatste Olympische Spelen, waardoor bewoners langer en gezonder kunnen leven’, zegt Michael Greenstone, professor aan het Energy Policy Institute van de University of Chicago (EPIC). ‘De snelheid van deze reducties is wereldwijd zonder historisch precedent.’
Uit recent onderzoek van EPIC blijkt dat China’s inspanningen op het gebied van luchtvervuiling verantwoordelijk zijn voor driekwart van de wereldwijde vermindering van verontreinigende stoffen in de lucht, en, indien volgehouden, de levensverwachting van zijn burgers zullen verhogen.
Van 2008 tot 2022
Er waren opmerkelijke veranderingen in de Chinese aanpak van luchtvervuiling tussen de twee Olympische Spelen. In 2008 zijn gerichte kortetermijnmaatregelen ingezet om een snelle verbetering van de luchtkwaliteit te bewerkstelligen. Maar in 2013 werden programma’s voor de langere termijn ingevoerd die duurzamer waren en verbeterde de luchtkwaliteit geleidelijk, maar met aanzienlijke financiële en maatschappelijke kosten.
Om ervoor te zorgen dat de Spelen van 2008 ‘Groene Spelen’ werden, nam China snelle, radicale maatregelen. Deze omvatten het sluiten van enkele chemische en cementfabrieken in de buurt van Peking, en gedurende enkele weken vóór, tijdens en na de spelen, elke dag de helft van de auto’s van de stad van de weg halen. Volgens een paper uit 2013 heeft China 10 miljard dollar uitgegeven aan deze maatregelen en is het erin geslaagd de luchtvervuiling in Peking tijdens de spelen met 29,6% te verminderen in vergelijking met het voorgaande jaar. De onderzoekers beschreven de prestatie als “het grootste natuurlijke experiment in luchtzuivering” in de Olympische geschiedenis.
4,6 jaar, dat is volgens de studie de gemiddelde stijging van de levensverwachting voor inwoners van Peking tussen 2013 en 2020 als gevolg van een daling van verontreinigende stoffen in de lucht.
De inspanningen van 2008 konden niet lang duren. In de daaropvolgende jaren bleef de luchtvervuiling verslechteren, met een piek in 2013. Volgens de gegevens van EPIC waren de gemiddelde PM2,5-niveaus in Peking in 2013 85 μg/m3 – bijna 2,4 keer de toepasselijke nationale norm, en 17 keer de richtlijn van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO).
Dergelijke ernstige luchtverontreiniging heeft een enorme impact op de verwachte levensduur. Onderzoek gepubliceerd in de Proceedings van de National Academy of Sciences van de Verenigde Staten van Amerika in 2017 wees uit dat langdurige blootstelling aan fijn stof een aanzienlijk kortere levensduur en een veel grotere kans op hart- en luchtwegaandoeningen veroorzaakt.
In 2013, geconfronteerd met een verslechterende luchtvervuiling, publiceerde China een actieplan om 1,7 biljoen yuan (ongeveer 240 miljard euro) aan relevante investeringen te mobiliseren. Het doel was om de PM10-vervuiling in steden van prefectuurniveau of hoger tegen 2017 met 10% of meer te verminderen ten opzichte van het niveau van 2012; en om de PM2,5-niveaus in de dichtbevolkte gebieden van de zone Peking-Tianjin- Hebei, de Yangtze delta en Parelrivier delta met respectievelijk 25%, 20% en 15% te verlagen. De PM2,5-vervuiling in Peking moest worden beperkt tot ongeveer 60 g/m3. In 2017 waren deze doelen bereikt.
In 2018 vaardigde de regering nog een actieplan uit, dit keer over ‘het winnen van de oorlog om de blauwe lucht te beschermen’. Dit verscherpte de doelstellingen uit het eerdere actieplan, stelde nieuwe doelstellingen voor de vermindering van zwaveldioxide en stikstofoxiden, evenals voor het aantal goede en slechte luchtkwaliteitsdagen die een stad zou moeten hebben.
Om die doelstellingen te halen, begon de Chinese regering energie te besparen en de uitstoot in de kolensector te verminderen door elektriciteitscentrales te upgraden en om te bouwen; en versnelde de inspanningen om vervuilende voertuigen van de wegen te krijgen. Het stimuleerde ook renovaties met ultralage emissies voor de staalindustrie en bevorderde de ontwikkeling van milieuvriendelijkere apparatuur voor de industrie, in het bijzonder voor de meest vervuilende sectoren.
Tegenwoordig heeft vrijwel elke stad in het land veel schonere lucht dan in 2008. Volgens het onderzoek van EPIC betekent dit dat de lokale bevolking een langere levensverwachting zal krijgen, indien China deze verbeteringen kan handhaven. Neem Peking en Shanghai als voorbeelden: tussen 2013 en 2020 zag Peking de PM2,5-niveaus dalen van 85 μg/m3 naar 38 μg/m3, wat een stijging van de levensverwachting met 4,6 jaar betekent. De vermindering in Shanghai was van 50 g/m3 naar 28 μg/m3, een stijging van de levensverwachting met 2,2 jaar. Landelijk is de stijging van de levensverwachting ten opzichte van 2013 twee jaar.
De onderzoekers wezen ook op de leidende rol van China bij het aanpakken van luchtvervuiling: het zorgde voor driekwart van alle verminderingen van luchtvervuiling in de periode 2013-2020. Daarentegen neemt de luchtvervuiling in Zuid-Azië toe: Bangladesh, India, Nepal en Pakistan hebben sinds het begin van de eeuw een gemiddelde toename van 35% van de fijn stof vervuiling gezien.
Doorzetten met het goede werk
Het succes van China bij het beheersen van luchtvervuiling betekent meer blauwe lucht – ook als de Olympische Spelen niet in de stad zijn. Maar het landelijk gemiddelde PM2,5-niveau van 30 g/m3 is nog steeds zes keer hoger dan de WHO-richtlijn van 5 μg/m3. De vervuiling in Peking is nog altijd drie keer zo erg als die in Los Angeles, de meest vervuilde stad van de VS.
Nog zorgwekkender is dat het PM2,5-cijfer van 33 μg/m3 in Peking voor 2021 mogelijk alleen maar lager is als gevolg van maatregelen die zijn genomen voor de Olympische Winterspelen. De nabijgelegen stad Tangshan, China’s grootste staalproductiecentrum, heeft de productie van augustus vorig jaar tot het einde van de spelen teruggeschroefd, waarbij sommige bedrijven gewoon moesten sluiten.
Zal de luchtverontreiniging weer toenemen als die maatregelen worden afgebouwd? Een van de auteurs van het rapport, He Guojun, zegt van niet. Hij vertelde China Dialogue dat de luchtkwaliteit in China zal blijven verbeteren, maar minder snel. ‘De kosten worden steeds hoger en het wordt steeds moeilijker om de uitstoot verder terug te dringen.’
Het rapport wijst erop dat China de eerste fase van de oorlog tegen luchtvervuiling gevoerd heeft met een enorme kost, omdat het de aparte vereiste inspanningen van bedrijven, industrieën en regio’s niet inrekende en zijn doelen bereikte zonder na te denken hoe die lager konden. Hierdoor kregen sommige belanghebbenden een hekel aan milieuregels, waarbij sommige lokale overheden zelfs tegen werkten. ‘Nu China de volgende fase van zijn oorlog tegen vervuiling ingaat, zullen de leiders het misschien moeilijk hebben om deze snelle afname van de vervuiling voort te zetten’, zegt Ken Lee, de directeur van de Air Quality Life Index, een initiatief van EPIC. ‘Dit wijst op een kans om de tactiek te veranderen van het harde, beveel- en controleerbeleid dat de afgelopen jaren heeft gewerkt naar goedkopere benaderingen die prikkels, marktstructuren en lokale realiteiten beter op elkaar afstemmen.’
He Guojun zegt dat de nationale koolstofmarkt, officieel gelanceerd in juli vorig jaar, zal helpen bij het verminderen van luchtvervuiling. Hij vertelde China Dialogue dat de uitstoot van kooldioxide en luchtvervuiling beiden voortkomen uit het gebruik van fossiele brandstoffen, dus het beheersen van koolstof zal leiden tot een betere luchtkwaliteit. Die nationale koolstofmarkt is actief in de energiesector, waarbij koolstofintensieve bedrijven koolstofquota moeten kopen of hun energieverbruik verminderen. Koolstofarme bedrijven kunnen de quota die ze niet nodig hebben winstgevend verkopen. Dit zal gemeenten en industrieën helpen om de uitstoot met minder kosten te verlagen.
He Guojun voegt eraan toe dat milieubelastingen kunnen worden gebruikt om te verhinderen dat koolstofmarkten simpelweg resulteren in de verplaatsing van vervuiling naar andere delen van het land. ‘De handel in koolstof kan ertoe leiden dat vervuiling zich verplaatst van plaatsen waar de marginale kosten van het terugdringen van emissies hoger zijn, naar plaatsen waar ze lager zijn. In China betekent dit dat ontwikkelde gebieden koolstofhandel kunnen gebruiken om de lokale luchtkwaliteit te verbeteren, terwijl die verslechtert in minder ontwikkelde gebieden.’ Hij vervolgt: ‘Adequate milieubelastingen zouden kunnen worden toegepast waar dat gebeurt, en ik denk dat dat het volgende is dat beleidsmakers zouden kunnen overwegen.’
He Guojun zei ook dat als China kan voortbouwen op zijn koolstofhandelssysteem om markten te creëren voor andere verontreinigende stoffen, met een interregionaal handelssysteem voor vervuiling, het meer gerichte en goedkopere emissiereducties kan vinden.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op China Dialogue.
De vertaling is van chinasquare.be
