De regering heeft beslist dat managers van overheidsbedrijven in 2008 niet meer mogen ontvangen dan 90% van 2007: het gaat om het brutototaal van loon, bonussen en sociale zekerheid. Indien hun bedrijf achteruitging, moeten ze minimum 10% extra opofferen. Eerder al was beslist dat topmanagers van financiële overheidsinstellingen (de Chinese banken zijn de grootste ter wereld) niet meer mochten verdienen dan 2,8 miljoen yuan, hetzij ongeveer 310.000 euro. (Xinhua 9/4)
Mensenrechten in China (2)
Mensenrechten in China 2 (april 2009 China Vandaag) Het proces van de mensenrechten in China Er heersen in het Westen drie misvattingen over wat er fout gaat met de mensenrechten in China. Een: er wordt niets aan gedaan. Twee: als de leiders er wat aan doen is het om hun macht te behouden. Drie: alle heil komt uit het verlichte Westen, de echte mensenrechten waar de Chinezen naar verlangen en de steun die…
Mensenrechten in China (1)
Mensenrechten in China 1 (januari 2009 China Vandaag) China scoort met economische, sociale, wetenschappelijke en territoriale mensenrechten In het westen wekken opiniemakers de indruk dat mensenrechten eigenlijk vooral de persoonlijke en politieke rechten van de burgers zijn. Maar wie het Handvest van de Mensenrechten van de VN leest zal merken dat er veel meer soorten rechten zijn. Het zijn juist die genegeerde gebieden waarop China het, als we rekening houden met zijn derdewereldstatus, uitstekend…
Wat Wu echt heeft gezegd
In Beijing werd van 5 tot 13 maart de jaarlijkse plenaire vergadering gehouden van het Nationale Volkscongres (NVC), het Chinese parlement. In onze media wordt dat nog steeds afgedaan als een ritueel. De geringe belangstelling ging in de eerste plaats naar wat Wen Jiabao heeft laten doorschemeren over verdere economische plannen. Heel even was er aandacht voor het werkrapport van Wu Bangguo, de voorzitter van het NVC en een topman van de CPC. Hij legde…
Mao het onbekende verhaal
Mao, Het onbekende verhaal J. Chang en J. Halliday, 2005 Een kritische commentaar door Frank Willems Mao was een monster. Hij was erger dan Hitler. Hij is verantwoordelijk voor de dood van miljoenen Chinezen gedurende de burgeroorlog maar ook in vredestijd. Voor de overlevenden maakte hij China tot een hel. Let wel, niet door fouten bij het nastreven van zijn politiek ideaal, maar door zijn extreme egoïsme en zijn ziekelijke zucht naar geweld en terreur.…
Nieuwe regering zet hervormingspolitiek verder
Tijdens de afgelopen zitting van het Nationaal Volkscongres legde ex-premier Zhu Rongji een balans voor van zijn afgelopen 5 jarig premierschap: zijn toespraak was eveneens een les in politieke economie. Een nieuwe regering trad aan onder leider van Wen Jiabao. Meteen pakte de nieuwe regering uit met een herstructurering van regering en administratie. Er komt een eengemaakt ministerie van handel, maar in de economische administratie worden eigendomsbeheer en macropolitiek duidelijk gescheiden. De regeringsperiode van 5…
Dalaï Lama: CIA-gesponsorde Nobelprijswinnaar van de vrede
De OSS -de voorloper van de CIA- betoonde reeds interesse voor Tibet in 1942. Toen de Volksrepubliek uitgeroepen werd, was het belang van het gebied in het kader van een anti-communistische strategie overduidelijk. De Amerikaanse staatssecretaris Dean Acheson verklaarde op 16 juni 1950 dat de USA en Groot-Brittannië naar mogelijkheden zochten om de Tibetaanse weerstand tegen de controle door de communisten te stimuleren. Reeds begin 1951 zochten Tibetaanse afgezanten in India namens de Dalaï Lama…
Deng toonde China weg naar ontwikkeling
Deng wordt in 1956 als beloning voor 30 jaar loyale trouw aan Mao benoemd tot secretaris-generaal van de partij op het 8ste Congres. In zijn toespraak voor het Congres stelt Deng dat gebeurtenissen zoals in Hongarije en Polen kunnen vermeden worden als aan 3 voorwaarden wordt voldaan: democratie binnen de partij, partijleiderschap en een goede relatie tussen volk en partij. Hij had de indruk dat sommige kaders op hun lauweren rustten en als remedie ziet…
Chen Yun: zijn 3 evenwichten, zijn vogelkooi
Chen Yun een van de “onsterfelijken” van de Chinese revolutie is overleden. Vele tientallen jaren heeft hij mee vanuit de eerste loge het beleid in China mee bepaald. Hoewel er overeenstemming zal zijn dat hij de belangrijkste econoom was onder de Chinese leiders, is er minder overeenstemming over zijn betekenis. Volgens de enen de eerste ‘marketeer’ bij de verantwoordelijken van de Volksrepubliek, volgens de anderen de laatste Stalinist. Feit is dat zijn invloed het grootst…