De ASEAN-landen gaan akkoord om met China een vrijhandelszone te vormen tegen 2010. Zuid-Korea en Japan willen er ondertussen ook bij te horen. Blijkt dat vooral de ontwikkelde Aziatische landen profijt halen uit de Chinese vrijhandel, terwijl dit minder het geval is met de armere zuidelijke landen. Hoe dan ook alle Aziatische buren passen zich na de toetreding van China tot de WTO aan en proberen voordeel te halen uit China’s dynamiek en grote behoeften.…
Hervorming van Chinese energie-politiek zit in de pijplijn
China dat voor twee derde van zijn energieverbruik aangewezen is op vervuilende steenkool wil meer andere energiebronnen gebruiken. Het land dat sinds 1993 netto-importeur is van petroleum, gaat vreemd in zijn zoektocht naar olie. Zo trekt het buitenlandse oliegiganten aan om eigen olie- en aardgasbronnen te ontdekken en te ontginnen. De elektriciteitssector is eveneens aan een herstructurering toe. De opwekking zal gebeuren door onafhankelijke producenten maar de distributie blijft in handen van een staatsmonopolie. Ook…
Landelijke armoede quasi uitgeroeid
Tussen 1978 en 2000 is het aantal landelijke armen gedaald van 250 tot 30 miljoen zodat het procentueel aantal verminderde van 30 pct tot 3 pct van de bevolking. Het doel dat China zich gesteld had om tegen 2000 alle armen in landelijke gebieden genoeg eten en kledij te geven, werd bereikt. Dit staat in een door de Chinese regering gepubliceerd Witboek waar we een samenvatting van maakten. Het programma van de Chinese regering…
OESO doet China marktaanbevelingen
Een veertigtal auteurs hebben in opdracht van de OESO een 800 bladzijden tellende studie over China gepubliceerd die een 22 deelrapporten bevat over de meest diverse domeinen van het socio-economisch veld. De diverse deelrapporten behelzen zeer gedetailleerde en actuele omschrijvingen van de hedendaagse uitdagingen waar China voor staat en hoe de marktmechanismen beter te laten spelen om deze aan te gaan. In de diverse hoofdstukken staat telkens de handels- en investeringsliberalisering -zeg maar toetreding tot de WTO- centraal.
Tibets mars naar modernisering
e informatiedienst van de Chinese regering heeft een witboek over de modernisering van Tibet uitgebracht waarvan we een vertaalde samenvatting maakten voor “China Vandaag”. Het witboek bevat zowel gegevens over het vroeger theocratisch regime met slaven en lijfeigenen, als recente cijfers over de huidige toestand in Tibet.
Negende vijfjarenplan: het ging vooruit
Niettegenstaande de Aziatische crisis is de Chinese economie tijdens het afgelopen negende vijfjarenplan jaarlijks blijven groeien met 8,3 pct. De inflatie van het achtste vijfjarenplan raakte onder controle zodat een “zachte landing” gemaakt werd. De economie van de tekorten werd vaarwel gezegd en officieel bereikten drie vierden van de bevolking het peil van een “bescheiden welstand”. De echte armoede werd verminderd tot een 35 miljoen personen. De ontplooiing van de socialistische markteconomie gaat verder.
Modernisering naar westen doortrekken
De afgelopen twintig jaar lag de klemtoon bij de Chinese hervormingspolitiek op de ontwikkeling van de oostelijke kustgebieden. Nu dit goed op gang lijkt, zet de Chinese overheid een grootse beweging op om de afgelegen en achtergestelde maar rijk aan grondstoffen, westelijke gebieden te ontwikkelen. Daarbij staat zowel de uitbouw van infrastructuur als het benadrukken van het leefmilieu centraal
Technologie moet brug slaan naar economie
Hoewel het China niet ontbreekt aan plannen om het technologisch niveau op te tillen, blijken deze nog onvoldoende vruchten af te werpen omdat de scheiding tussen het onderzoek en de toepassing ervan in de ondernemingen nog te groot is. Momenteel wordt zowel gewerkt opdat de ondernemingen meer aan research zouden doen evenals aan onderzoeksinstituten meer als autonome ondernemingen te laten functioneren.
Godsdienstvrijheid in China passeert via registratie
China telt op de 1,2 miljard inwoners een 100 miljoen gelovigen en 300.000 geestelijken. Hoewel er godsdienstvrijheid is, moeten de kerken zich registreren bij de “Bureaus voor godsdienstzaken” op de diverse niveaus. De Chinezen zien dit niet op de eerste plaats als een middel tot controle, maar eerder als een basis waarop de rechthebbenden zich van een officiële ondersteuning kunnen voorzien.