Vandaag heeft China nationale regels voor palliatieve zorg. Dertig jaar nadat in Beijing het eerste hospice van China open ging.
Een hospice is een plek voor mensen die nog maar kort te leven hebben. Zij worden niet langer als ‘patiënten’ behandeld, maar krijgen als ‘bewoners’ palliatieve zorg.
Nieuwe Normen
Voor die zorg die dus niet curatief (op genezing gericht) is, zijn er nu pas normen uitgewerkt. De Nationale Commissie voor Gezondheid en Geboorteregeling heeft de nieuwe regels opgesteld en laten publiceren. De hospices moeten minimaal over vijftig bedden beschikken. Voor elke tien bedden horen er een arts, vier verpleegkundigen en twaalf verzorgers verantwoordelijk te zijn.
Nog geen koploper
In China sterven elk jaar 7 miljoen mensen. Er zijn volgens Xinhua maar 2.103 hospices en 289 verzorgingstehuizen voor gespecialiseerde palliatieve zorg. In 2015 kwam China op de 65e plaats van een rangschikking met 80 landen in het ‘Quality of Death’-rapport van The Economist. Voor sommige onderzoekers en gezondheidswetenschappers gaat het dan ook veel te traag. Dat is zeker het geval als zij het vasteland China (bijna 1,4 miljard inwoners) op dit punt vergelijken met Taiwan (23 miljoen inwoners).
Shanghai voorhoedestad
Shanghai vormt een uitzondering. De stad (ook 23 miljoen inwoners) loopt op dit terrein voorop in China. In 2012 besliste de stadsregering dat de gemeenschapscentra voor gezondheidszorg aan hoge eisen moesten voldoen voor de palliatieve zorg. Eén arts en één verpleegkundige per vier bedden, plus een extra zorgverlener voor vier tot zes bedden is het minimum. Mensen kunnen kiezen voor palliatieve zorg aan huis. Daarvoor moeten één arts en één verpleegkundige per twintig patiënten beschikbaar zijn. Op die manier werd het mogelijk gemaakt dat over een periode van drie jaar 6.000 patiënten palliatieve zorg kregen in achttien gemeenschapscentra voor gezondheidszorg van de stad. Toch waren ook in die voorhoede-centra zelden de nu nationaal voorgeschreven vijftig bedden voorhanden voor terminale patiënten.
Hindernissen opruimen
Een van de redenen waarom China op dit terrein lijkt achterop te lopen is de weerstand voor dit soort zorgverlening die nog bij veel Chinezen leeft. Traditionele ideeën remmen de vraag af. Vroeger was het zelfs een soort van taboeonderwerp. Daarom is voor velen de voorziening van palliatieve thuiszorg een uitkomst. In bepaalde steden is dan ook besloten om de kwaliteit van de dienstverlening te verbeteren en niet te veel te focussen op de verhoging van het aantal bedden. Zorgverleners en gezondheidswetenschappers beseffen dat publieksvoorlichting over het belang van een verzorgd levenseinde noodzakelijk is als aanvulling bij de nieuwe regels.
Vorig jaar nog noemde The Lancet het ontbreken van nationale normen en richtlijnen ‘een belangrijke hindernis voor de palliatieve zorg in China’. Die lijkt nu opgeruimd te worden. Dat is hoopgevend voor de sterk groeiende groep van bejaarden in het land.
Sixthtone.com, The Lancet, The Economist, Xinhua, People’s Daily
Het stuk over palliatieve zorg heeft een debat uitgelokt dat niet op deze website thuishoort.
Wij hebben dat debat verwijderd omdat de regels voor discussies op ChinaSquare werden overtreden. Het verband met het onderwerp van het artikel was te zwak. De reacties bevatten sociale en persoonlijke aanvallen en morele waardeoordelen.
Wij hopen verder ter zake doende en zakelijke reacties te mogen verwelkomen en danken iedereen die dat soort bijdragen levert.
Dirk Nimmegeers, namens de redactie van ChinaSquare.