Regenmakers in Tibet: feiten of verzinsels?

De South China Morning Post (SCMP) van Hongkong maakt melding van een gigantisch Chinees project om het klimaat in Tibet te veranderen. Sommige media bij ons hebben het nieuws al overgenomen. Maar het steunt op erg weinig feiten.

Volgens SCMP gaat China op de Tibet-Qinghai hoogvlakte tienduizenden toestellen plaatsen om regen te maken. Die zouden een oppervlakte van 1,6 miljoen km² bewerken (ongeveer 50 keer België).
Het zou gaan om branders met vaste schone brandstof, die met hun warme lucht tegelijk zilverjodide de lucht inblazen. De moessonwind zou dan de rest doen en het zilverjodide in de verzadigde hogere luchtlagen brengen, tot 1.000 meter boven de bergtoppen. Zilverjodide bevordert de vorm van regendruppels in wolken. Die branders zouden relatief goedkoop zijn: 50.000 yuan(6500 euro) per stuk. Eén brander zou wolken tot 5km lengte kunnen vormen.
Op die manier zou tot 10 miljard m³ extra neerslag per jaar verwekt worden; dat is 7% van alle waterverbruik in China. Dat zou nodig zijn omdat het Tibet-Qinghai plateau eigenlijk een woestijn is met minder dan 10 cm regen per jaar. Door de opwarming van de aarde smelt de schaarse aanwezige sneeuw en ijs af. Dat kan al vrij snel tot watertekort stroomafwaarts leiden. Op het plateau ontspringen de Ganges, Indus, Brahmapoetra, Gele Stroom, Yangtze, Mekong en Salween.

Feiten of sensationele geruchten?

Het artikel van SCMP steunt echter op weinig feiten. De krant baseert zich hoofdzakelijk op verklaringen van één anonieme ‘bij het project betrokken onderzoeker’. Die verklaart dat er al 500 branders op proef staan in Tibet en Xinjiang en dat de eerste resultaten hoopgevend zijn.
Het systeem zou gebouwd worden door China Aerospace Science and Technology Corporation (CASTC), een groot Chinees staatsbedrijf dat ook voor het leger werkt. Om de branders te kunnen laten werken in de zuurstofarme gebieden boven 5.00 meter hoogte zou men rakettechnologie voor de verbranding gebruiken.
In 2016 zouden onderzoekers van de befaamde Tsinghua universiteit het project Tianhe (Hemelse rivier) voorgesteld hebben om op grote schaal het klimaat te beïnvloeden.
In het kader van dat project zou Tsinghua universiteit nu een vertrouwelijk samenwerkingsakkoord getekend hebben met CASTC en de provincie Qinghai. De president van CASTC zou gezegd hebben: ‘(Het weer in Tibet) veranderen is een kritische nieuwigheid die het watertekort van China helpt oplossen’.’Het zal een belangrijke bijdrage leveren niet alleen aan de ontwikkeling van China en de welvaart in de wereld, maar ook aan het welzijn van de hele mensheid’. De SCMP weet dit van een niet genoemde professor van Tsinghua universiteit.
SCMP voegt er wel voorzichtig aan toe dat de schaal van het project en de uitvoeringsperiode nog niet vast liggen. De regering heeft het project nog niet goedgekeurd. En het is niet duidelijk of men uiteindelijk voor branders of voor vliegtuigen zou kiezen.
Ma Weiqiang, een onderzoeker van het Instituut voor Onderzoek naar het Tibetplateau bij de Chinese Academy of Sciences heeft twijfels bij dergelijk grootschalig project om in te grijpen op het klimaat. Hij twijfelt of zeer grote aantallen branders in de echte wereld wel even goed zouden functioneren als in proefomstandigheden. En hij twijfelt of een dergelijk project de goedkeuring van de Chinese regering kan krijgen. Het klimaat op één plaats wijzigingen heeft immers moeilijk te voorspellen gevolgen elders. Meer regen in Tibet zou meer droogte elders kunnen betekenen.
Het idee om op grote schaal regen te maken is niet nieuw. Ook andere landen zoals de VS hebben er onderzoek naar gedaan. Het zou militair ingezet kunnen worden om bij de tegenstander catastrofale overstromingen of droogtes te veroorzaken. De technologie met branders is een mogelijk alternatief voor de beter bekende technologieën zoals regen ‘inzaaien’ met vliegtuigen of drones of met kanonnen. De branders zouden echter autonoom kunnen werken en vanop grote afstand bediend worden.
Bron: SCMP