China’s vice-president en waarschijnlijke volgende leider Xi Jinping heeft zijn internationale trip naar de VS, Ierland en Turkije afgerond.
Xi in Ierland
In de VS kan men eerder spreken van een kennismakingsronde tussen de vermoedelijke volgende leider van China en de vermoedelijke volgende president van de VS. Terwijl het Witte Huis moeizaam naar een evenwicht zoekt tussen concurrentie en samenwerken, was het China-bashen buiten volop aan de gang met republikeinse presidentskandidaten die Obama verweten te zacht te zijn met de Chinezen. In groot contrast daarmee stond het hartelijke onthaal van Xi in de landbouwstaat Iowa. Xi bezocht er ondermeer sojaboeren die hij nog kende van een delegatie twintig jaar geleden. Chinese traders kondigden aan dat ze dit jaar zowat 12 miljoen ton sojabonen uit de VS zouden kopen, voor meer dan 4 miljard dollar. China produceert voldoende graangewassen voor eigen gebruik maar is sinds enige jaren een grote aankoper van sojabonen voor veevoeder geworden en neemt al meer dan de helft van de wereldhandel voor zich. China en de VS werken ook aan een vijfjarenakkoord betreffende voedselzekerheid, een illustratie dat op dit domein de belangen van de twee landen parallel lopen.
Ierland , één van de Europese landen die langzaam van een diepe crisis herstelt , probeerde Xi vooral te overtuigen dat het eiland de ideale plaats in Europa is om te investeren. Daarvoor werd nog maar eens het oude argument van de ultralage vennootchapsbelastingen boven gehaald, plus het feit dat Ierland zowel een toegangspoort tot de EU als de dichtste Europese buur van de VS is. Blikvanger was het distributiecentrum voor 400 Chinese bedrijven dat in Athlone wordt opgericht.
Minder symbolisch was waarschijnlijk het bezoek aan Turkije. Dat is niet alleen een economisch belangrijk land, het is ook volop betrokken partij in de spanningen rond Syrië en Iran in het Midden-Oosten, waarbij China probeert te bemiddelen, en heeft via het Turkse nationalisme invloed op de afscheidingsgroepjes bij de Turkssprekende minderheden van Chinees Xinjiang.
De handel tussen beide landen bedroeg in 2011 bijna 25 miljard dollar, en het streefdoel is tegen 2020 naar liefst 100 miljard te evolueren.Probleem: Turkije voert vandaag slechts een goede drie miljard dollar uit, het heeft met China een enorm handelstekort. Die uitvoer moet dus snel omhoog, maar ook Chinese investeringen in Turkije zijn hoogst welkom om het tekort aan deviezen te compenseren. De 100 bedrijfsleiders die Xi vergezelden tekenden voor 4,3 miljard $ deals. In 2011 bezochten 100.000 Chinese toeristen Turkije. Sinds 2010 loopt er ook een plan om Istanboel per trein in 15 dagen te verbinden met Beijing. De nationale banken van beide landen gaan voor 1.58 miljard valuta uitwisselen. China van zijn kant vroeg dat Turkije maatregelen blijft nemen om de activiteiten van ‘Oost-Turkestan’ separatisten in Xinjiang tegen te gaan. Ongetwijfeld is er achter gesloten deuren ook gepraat over de situatie in het Midden-Oosten. Tenslotte wordt dit jaar een Chinees cultureel jaar georganiseerd in Turkije en in 2013 een Turks jaar in China.
