De verschillende steden rond het Taimeer geven het meer op als drinkwaterbron. Hoewel beloofd werd meer dan 100 miljard yuan te spenderen aan de reiniging van het meer, ontbreekt in de praktijk de controle op de honderden ondernemingen die in het meer blijven lozen, aldus een noodkreet van activist Wu Lihong, die het al jaren opneemt voor het meer.
Het grote meer of Taihu is China’s derde grootste binnenmeer. In 2007 werd het meer getroffen door een algenplaag, die 2 miljoen bewoners van het omliggende Wuxi verplichtte hun toevlucht te nemen tot flesjeswater. De omliggende overheden, en dat zijn de provincies Jiangsu, Zhejiang en Shanghai, kwamen op de proppen met een plan van 111 miljard yuan om het meer op termijn weer schoon te maken. Dit blijken eerder vrome wensen te zijn. Volgens het ministerie van Leefmilieu blijkt het Taimeer momenteel zo ernstig vervuild dat 60 gevallen van algenplagen gevonden werden tijdens 91 tests in april en juni dit jaar. Een visser uit Zhoutie die op 100 meter van het meer woont, durft zijn vensters niet te openen wegens de stank van de algen.
De media rapporteren de vervuiling niet omdat het water nog weinig nut heeft voor de 6 omliggende steden. Deze steden in de omgeving hebben het meer opgegeven als bron van drinkwater, aldus nog Wu Lihong in de SCMP. De stad Wuxi betrekt zijn water voortaan uit de Yangtze na het bouwen van een waterzuiveringsstation voor 3 miljard in 2008. Changzhou heeft ook een tweede wateraanvoerstation gebouwd bij de Yangtze, en Huzhou in de buurprovincie Zhejiang doet beroep op een reservoir. Jiaxing betrekt nog water uit het Taimeer, maar kijkt al 10 jaar uit naar een backupbron. Veel bewoners uit Suzhou keerden zich ook naar de Yangtze, maar sommigen halen nog hun water uit Tai, omdat dit water daar het schoonst is.
Volgens Wu Lilong bekvechten de drie betrokken overheden wie de voornaamste vervuiler is, in plaats van deze vervuiling efficiënt aan te pakken. Volgens Wu, die nog gevangen zat wegens zijn jarenlange campagne, zijn de hoofdschuldigen de duizenden vervuilende ondernemingen die nog rond het meer functioneren. Dit wordt bijgetreden door directeur Ma Jun van een prominent Pekings Milieuinstituut, die vindt dat de overheid eerst moet verhinderen dat de ondernemingen ongezuiverd water in het meer lozen. Ongeveer 80 % van het meer zit onder klasse 5, de slechtste categorie die zelfs niet voor irrigatie mag gebruikt; 15 % is van klasse 5, enkel goed voor irrigatie maar niet voor menselijk contact. Besluit: de waterkwaliteit van het 3100 km² meer verbeterde de afgelopen jaren niet. Ma is niet optimistisch, want door het opgeven van het meer als drinkwaterbron, verliezen de steden hun motivatie en stimulans om het meer schoon te maken.
Volgens Dr Lin Weiging , hoofdingenieur aan de Shanghai Academie voor Wetenschappen, bestaat het hoofdprobleem inderdaad uit te weinig controle omdat er te weinig personeel is om de duizenden ondernemingen rond het meer te volgen. Vele kleine ondernemingen behandelen niet alleen hun afvalwater niet, ze lozen het stiekem in het meer, aldus Lin. Zolang de betrokken besturen dit niet aanpakken, is er geen hoop. Bovendien zal het overschakelen naar water van de Yangtze ook problemen opleveren, want ook langs de Yangtzerivier zijn er vervuilende ondernemingen.
Bron: SCMP
Zie ook een meer optimistische, recentere uitzending CNTV