Omdat na 2017 subsidies aan windenergie producenten sterk dalen, kijken die bezorgd of ze dan nog winst zullen maken. De sector zonne-energie vindt dat niet lage prijzen, maar goede kwaliteit doorslaggevend moet zijn. Meer dan 400 Europese bedrijven en Ngo’s hebben naar de EU een brief geschreven waarin ze klagen dat de antidumping politiek tegen Chinese zonnepanelen een contraproductief effect heeft.
Vanaf 2018 worden de overheidssubsidies voor producenten van windenergie drastisch verminderd. Deze subsidies dateren uit de tijd toen het veel goedkoper was stroom op de markt te brengen door (vervuilende) thermische centrales. Plaatsvervangend algemeen directeur Hu Guodong van China Datang Corporation Renewable Power gelooft dat Beijing na 2018 zal stoppen met vastgestelde prijzen in de sector windenergie. De producenten zijn ongerust of hun projecten nog wel geld zullen opbrengen gedurende de aankomende twintig jaar van exploitatie. Op de recent gehouden ‘China Windpower conference’ werden de resultaten van een rondvraag bekend bij 7 betrokken maatschappijen. Daaruit blijkt dat het record van 30,5 GB aan installaties van vorig jaar zal afnemen tot 24,6 GW dit jaar. Dit zou naar verwachting volgend jaar lichtjes toenemen tot 26 GB omdat ontwikkelaars snel projecten willen af hebben voor de maatregelen ingaan en daarna er een achteruitgang plaats vindt met 11 % tot 23 GW in 2018. Nadien zouden de volumes weer stijgen tot 26 GW in 2019 en 28 GW in 2020. Dit heeft te maken met de verwachte afwerking van elektriciteitsnetwerken die overtallige energie kwalitatief over lange afstanden kunnen transporteren. Zoals bekend wordt de windenergie overwegend in het noorden opgewekt en bevinden zich de verbruikers eerder in het oosten. Toch menen de ontwikkelaars dat Beijing tegen 2020 het doel haalt om voor 250 GW windinstallaties te hebben, terwijl dit nu 145 GW installaties zijn.
Wat hun echter verontrust, is dat hun windparken minder gebruikt worden dan werd verwacht. Vorig jaar bedroeg de gemiddelde benuttingsgraad van een installatie 1700 uren, wat neerkomt op break-even te draaien. Om een redelijke winst op te brengen, zijn echter 1.800 tot 2.000 uren nodig. Beijing maakte daarenboven een paar weken geleden bekend dat in 2018 de gegarandeerde elektriciteitstarieven van centrales te land met 5 % zouden dalen. Het streven naar een marktsysteem is echter onomkeerbaar. De elektriciteitsmarkt werd al hervormd om meer concurrentie in de hand te werken. Volgens Hu hebben de lokale overheden de facto nog niet echt het gegarandeerde minimum uren afgebakend die de regering hen eerder op het jaar beloofde. Voeg hierbij nogt dat Dadang vorig jaar 24 % van zijn productie verspild wegens geen verbinding met het net. Over het gehele land bedraagt dit verspild percentage 21 %.
Het hoofd van de afdeling hernieuwbare energie bij het Energiebestuur Li Peng vindt dat overheidssubsidies die in een beginfase de sector steunden, niet blijvend kunnen duren omdat dit op de duur de concurrentie zou fnuiken.
Zonne-energie
Vorige week betoogde een topverantwoordelijke van het ministerie van Handel op de opening van de ‘Photovoltaic Conference & Exhibition of China’ dat de sector er beter aan doet een technologische voorsprong te hebben in de buitenlandse markt, eerder dan afhankelijk te zijn van lage prijzen. Hij wees op diverse anti-dumping klachten in het buitenland. Ook voor Liu Danyang van het ‘Trade remedy and investigation bureau’ bij hetzelfde ministerie is eigen technologie noodzakelijk.
Volgens het Nationaal Strategisch Plan (2016-2020) zou tegen 2020 de hoeveelheid qua commerciële capaciteit aan hernieuwbare energie 680 miljoen KW moeten bedragen met een jaarlijkse productie van 1900 miljard kWu, wat op 27 % neerkomt van de opgewekte elektriciteit. Het doel aan fotovoltaïsche capaciteit moet tegen 2020 aan 150 miljoen KW voldoen terwijl dit nu 43,2 miljoen is. Toegegeven werd dat sommige business modellen beperkt zijn en dat ook de politiek in gebreke blijft. Het ministerie wil meer toepassingen in industriezones, infrastructuur voor burgerdoeleinden en ook bij het stedelijk transport.
EU-protest.
403 bedrijven uit de 28 EU-staten en enkele vooraanstaande Ngo’s hebben elk naar de EU een brief gestuurd waarbij ze de stopzetting vragen van de strafheffingen tegen de invoer van Chinese zonnepanelen omdat dit een contraproductief effect heeft. Bij de Ngo’s behoren Greenpeace, WWF, het Climate Action Network en denktank E3G. Ze vragen commissaris Malström (foto) de politiek van de heffingen te herzien omdat die de installaties duurder maakt (1000 euro/installatie thuis) en dus de verspreiding beperkt wordt.
De heffingen dateren uit 2013 en lopen tot maart 2017. De industrie wil dat de minimumprijs geschrapt wordt. De brief van de industrie merkt op dat niettegenstaande wereldwijd de zonne-energie groeit, het kleine aandeel van zonne-energie in Europa daarentegen daalt. Ze wijzen ook op banenverlies: momenteel stelt de sector 120.000 personen te werk. Dit zou meer kunnen zijn want een recente studie van Ernst & Young geeft aan dat er tegen 2020 50.000 nieuwe banen in de EU sector van zonne-energie zouden kunnen bijkomen. Beide groepen wijzen op het Europees doel om tegen 2030 27% op te wekken via duurzame energie.
Prosun dat aan de basis ligt van de heffingen vergelijkt daarentegen de afschaffing van de heffingen met het stopzetten van de dopingcontrole op de Olympische Spelen. ProSun zond de Commissie prompt een lijst van 150 bedrijven die de handhaving van de straftarieven vragen. Hoe dan ook omdat de beslissing pas valt in maart 2017, heeft de Commissie alle betrokkenen verwelkomd hun mening te kennen te geven.
Bronnen EurActiv.com, en.ce.cn