De website ‘What’s on Weibo‘ besteedt een artikel aan drie slachtoffers van misbruik in het hoger onderwijs. Op Weibo, de Chinese variant van Twitter, wordt over de betekenis van deze gevallen veel gediscussieerd.
Gao Yan
Een eerste slachtoffer, Gao Yan, pleegde al in 1998 zelfmoord aan de universiteit van Beijing. Pas 20 jaar later zijn enkele studiegenoten, waaronder een Chinese die nu in Canada woont, erin geslaagd haar verhaal bekendheid te geven via de sociale media. Gao Yan zou in een periode van twee jaar een aantal keren verkracht zijn door professor Shen Yang. Die werkt intussen voor de universiteit van Nanjing. Hij zou haar uiteindelijk geestesziek ‘genoemd’ hebben en ze pleegde zelfmoord. Shen Yang ontkent alles. Maar de universiteit van Beijing bevestigt dat ze hem in 1998 een disciplinaire verwittiging gegeven heeft op basis van een politierapport over ongepast gedrag. Op basis van wat nu bekend geworden is, hebben de universiteit van Nanjing en de Shanghai normaaluniversiteit hem ontslagen.
Seksueel of ‘gewoon’ misbruik
Yang Baode
Buitenlandse en Hongkong media leggen een verband tussen de heisa rond Shen Yang en de #MeToo beweging. Ook de Canadese vriendin van Goa Yan doet dat. En het ligt in de lijn van Luo Xixi, die dit jaar naar buiten kwam met haar verhaal over de seksuele aanranding door een professor aan Beihang universiteit.
Maar de Chinese sociale media hebben meer de neiging de zelfmoord van Gao Yan te verbinden met twee andere recente zelfmoorden, als een aanklacht tegen het misbruik van studenten in het algemeen, vrouwen én mannen.
In december pleegde de 28-jarige Yang Baode zelfmoord. Hij was doctoraalstudent aan de Xi’an Jiaotong University. Volgens zijn vrienden kon hij de druk door zijn thesisbegeleidster niet meer aan. Ze gebruikte hem bijna als slaaf, liet hem jarenlang voor haar poetsen en boodschappen doen. Hij had zich hierover schriftelijk beklaagd bij een vorige begeleider.
Tao Chongyuan
Tao Chongyuan , een 25-jarige postgraduaat student van de universiteit van Wuhan stierf in maart dit jaar. Volgens verklaringen van zijn zuster op sociale media wou ook hij ontsnappen aan de druk van zijn begeleidende professor . Hij moest hem ‘vader’ noemen, maaltijden voor hem kopen, zijn kleren wassen en hem wekken. Volgens een studiegenoot stelde de professor voor zijn studenten een ‘militair regime’ in. De universiteit heeft intussen zijn titel afgenomen wegens ongepast gedrag jegens zijn student.
De geest van Confucius
De teneur op Weibo is dat professoren teveel macht over hun studenten hebben. Professor Yang Chunmei schreef een artikel over de historische wortels van de ongepaste relatie tussen leraars en studenten. Ze grijpt terug naar Confucius die de leraar identificeert met de vaderfiguur aan wie onvoorwaardelijk gehoorzaamheid verschuldigd is. Dat is een oude traditie die niet meer van deze tijd is.
Een aantal mensen blijft niet bij de pakken zitten. Ze roepen de studenten op zich te verenigen. Een nieuw initiatief is het platform mysupervisor.org waar de studenten hun professoren anoniem kunnen beoordelen. Anderen zien de zaak meer fundamenteel: ‘Ons staatsonderwijs is rot’ schreef iemand. Veranderingen zullen structureel moeten zijn. De publieke opinie kan daar via de sociale media een stem in hebben.
Bron: whatsonweibo.com.
Het gebeurde al voor de culturele revolutie. Toen was sex een taboe. Waardoor niemand ervoor durft uit te komen. Waarom denk je dat studenten de leraren zo misbruiken als een soort wraakactie. Niet alleen bij leraren, maar ook aan medeleerlingen en collega’s bij ontgroening.