Einde september heeft de stad Beijing een nieuw statuut van tijdelijk stadsbewoner ingevoerd. Het geeft meer rechten aan interne migranten, maar volledige gelijkheid met stadsbewoners is er nog niet. Beijing loopt achter op de andere grote steden van China.
Beijing telt ongeveer 8 miljoen interne migranten, meer dan een derde van de totale bevolking. Het nieuwe statuut heeft tot doel de basisdienstverlening in de stad ook voor deze migranten, die niet ingeschreven staan als permanente stadsbewoners, toegankelijk te maken.
Talrijke migranten boden zich meteen aan bij een van de 346 politiekantoren van de hoofdstad, om het nieuwe statuut aan te vragen. Volgens een steekproef van het Dagblad van de Jeugd bij één kantoor was slechts ongeveer een derde succesvol. Een belangrijke reden voor weigering was dat de oude tijdelijke verblijfsvergunning, die jaarlijks moest hernieuwd worden, vervallen was. Daardoor konden ze niet bewijzen dat ze de voorbije zes maanden in de stad verbleven hadden, een voorwaarde om het nieuwe statuut te verkrijgen.
Binnen de twee maanden moet het aanvragen van de vergunning ook mogelijk worden via internet.
Met het nieuwe statuut krijgen migranten toegang tot de gezondheidszorg van de hoofdstad. Doch zij krijgen nog geen toegang tot de ziekteverzekering (daarvoor blijven ze afhankelijk van de minder gunstige ziekteverzekering in hun streek van herkomst). Kinderen van migranten krijgen toegang tot de gewone stedelijke lagere scholen in hun buurt, maar de administratieve rompslomp blijft ontmoedigend.
Een migrant in Beijing kan op basis van een puntensysteem na zeven jaar verblijf in de stad een permanente stadsbewoner worden, op voorwaarde dat hij/zij gedurende die periode gewerkt heeft en bijdragen voor pensioen, ziekteverzekering en woonfonds betaald heeft aan het lokale fonds voor sociale zekerheid.
De maatregel van de stad Beijing is een gevolg van nationale regels die op 1 januari in voege treden. Ze zijn het resultaat van de principebeslissing in 2013 om de verschillende statuten van stedeling en plattelandsbewoner af te schaffen. Als argument om niet direct alle verschil tussen stedelingen en migranten weg te werken wordt de financiële draagkracht van de stad aangehaald. De hoofdstad heeft ook als doelstelling de totale bevolking in 2030 niet boven 23 miljoen te laten uitstijgen. Grote steden als Chengdu en Chongqing, maar ook Sjanghai en Guangzhou hebben reeds verder gaande maatregelen getroffen om de migranten volwaardig te integreren.
Binnen het hoofdstedelijk gebied – een derde van België bevinden zich zowel stedelijke als landelijke gebieden. Beijing heeft nu het verschil in statuut tussen bewoners van deze gebieden geschrapt. Daardoor worden 2,9 miljoen plattelandsbewoners stedelingen met gelijke toegang tot de sociale voorzieningen. Tegelijk blijven deze boeren het collectieve recht op de gronden van hun dorp behouden.
Bronnen: Caixin, SCMP