China gaat zeven pilootprojecten opstarten voor emissiehandel. Dat betekent een versnelling in de strijd tegen de opwarming van de aarde.
In 2008 werden al koolstofmarkten opgericht in Beijing, Sjanghai en Tianjin, maar er werden geen echte emissierechten verhandeld. Ook pogingen in tientallen andere steden resulteerden niet in echte koolstofmarkten. Dit heeft te maken met de wereldwijde situatie, in het bijzonder het overschot aan emissierechten in Europa omwille van de crisis en in de VS wegens de zeer lakse politiek, waardoor de prijs van de rechten op een bepaald moment nul werd en nu rond 5 euro per ton uitstoot hangt. Nu worden er dus zeven steden uitgepikt voor een nieuwe, ernstiger poging: er worden regels verwacht die ervoor zorgen dat er vraag is naar uitstootrechten, wat normaal betekent dat China een bovengrens op zijn totale uitstoot plakt. Hoewel het vijfjarenplan slechts een relatieve vermindering van het energieverbruik en de koolstofuitstoot per geproduceerde eenheid voorziet, heeft het Nationale Energie Agentschap recent ook een absolute begrenzing van het energieverbruik tegen 2015 aangekondigd: 4 à 4,2 miljard ton steenkool equivalent; voor elektriciteit is de absolute bovengrens op 6.400 miljard kWh vastgelegd. Dit is een belangrijke principiële doorbraak en e engagement vanwege China. Men is al begonnen met het totaal op te splitsen in quota per regio. Echter is het niet evident een precies overzicht van de werkelijke uitstoot en het werkelijke energieverbruik te kennen. Het zou daarom best kunnen dat de pilootprojecten zich uitsluitend richten op de beter gedocumenteerde sleutelindustrieën en de belangrijkste uitstoters. Officieel zou de ondergrens voor deelnemende firma’s op 10.000 ton uitstoot per jaar liggen.
Dat China de uitstoot sterker gaat aanpakken via de nieuwe markten is belangrijk want het is momenteel de grootste uitstoter ter wereld, met zowat 25% van het wereldtotaal en de helft van de voorziene groei voor de komende 20 jaar. Indien de pilootprojecten een succes worden en China kan ze harmoniseren tot één nationale prijs per ton uitstoot, -dat zou volgens de Chinese planners ten vroegste in 2015 kunnen – die bovendien compatibel is met het Europese ETS system voor verhandeling van uitstootrechten, dan heeft de VS ook geen voorwendsel meer om niets te ondernemen ‘zolang China niets doet’.
Bronnen: Financial Times, Greenpeace.
