Het Regionaal Volkscongres van Tibet heeft in eerste lezing een aanpassing verricht aan de wet op bevolking en gezinsplanning waarbij de Tibetaanse werkneemsters gedurende een jaar kunnen genieten van moederschapsverlof. De vader krijgt 30 dagen. Om van kracht te worden dient het voorstel echter drie lezingen te ondergaan.
In China ondergaan wetsvoorstellen in het algemeen drie discussies in het betrokken wetgevend orgaan voor dat het effectief van kracht wordt. Het ontwerp van de Autonome Regio Tibet wil de nationale wet op bevolking en gezinsplanning nu een eigen regionale invulling geven waardoor de Tibetaanse werkende moeders van eenzelfde gulle periode moederschapsverlof kunnen genieten als in Zweden. Dit is veel meer dan de 10 weken die de moeders in Hongkong krijgen, stelt de South China Morning post afgunstig vast.
Het voorstel voorziet voor de vaders in dertig betaalde dagen verlof wat ook een lange periode is. Naar verluidt geraken de Tibetanen die vroeger rondtrokken met hun kudde wat verloren in de overgang naar een stedelijk leven. In Tibet ligt de vruchtbaarheid van de vrouwen voorts onder het nationaal gemiddelde. Het is wel zo dat drie kwart van de Tibetanen nog in landelijke gebieden leven met weinig werknemers, maar zij mogen zo veel kinderen krijgen als ze willen. Stedelijke Tibetanen en lokale Han mogen sinds het schrappen van de een kind politiek twee kinderen hebben.
Momenteel hebben de nieuwe moeders in Guangdong het langste moederschapsverlof in China met 208 dagen indien het een bevalling was met keizersnede. Bij de meeste andere provincies varieert het aantal dagen van 128, over 158 tot 180 dagen. Voor de vaders zijn de provincies Gansu, Henan en Yunnan het gulst met 30 dagen betaald verlof. Binnen-Mongolië, Guangxi en Ningxia bieden 25 dagen aan voor de vaders. De meeste provincies kennen 15 dagen toe, maar Tianjin en Shandong staan onderaan met enkel 7 dagen.
Bron: SCMP