Vandaag staat in De Standaard het verhaal van een Chinees-Amerikaanse wetenschapper, ‘de zadendief’, die beschuldigd wordt van het smokkelen van genetisch gemanipuleerde Amerikaanse maïszaden naar China. De man ontkent. Het Chinese persagentschap Xinhua brengt een heel ander verhaal over vermeende spionage.
Professor Xi Xiaoxing
Vier Amerikaanse advocaten hebben het Amerikaanse Ministerie van Justitie gevraagd om te onderzoeken in hoeverre ras, etnische afkomst of oorspronkelijke nationaliteit een rol spelen in een aantal recente gevallen van onrechtmatige vervolging wegens spionage tegen Chinees-Amerikaanse wetenschappers.
Leden van de Congressional Asian Pacific American Caucus (CAPAC), waaronder congresleden Judy Chu, Ted Lieu, Grace Meng en Michael Honda hebben de procureur-generaal Loretta Lynch ontmoet om te praten over de gevallen van hydrologist Sherry Chen van de National Weather Service, professor Xiaoxing Xi van Temple University en andere gelijkaardige gevallen. Chen en Xi waren in verdenking gesteld van economische spionage, maar bleken onschuldig. Volgens een artikel in Science vorige week zijn in het voorbije jaar klachten wegens diefstal van bedrijfsgeheimen of economische spionage tegen vijf uit China afkomstige wetenschappers ongegrond gebleken.
Congreslid Judy Chu verklaarde op een persconferentie dat er ‘lijkt een vast patroon te zitten in de praktijk van de federale regering om Chinees-Amerikaanse wetenschappers voor te stellen als spionnen voor China zonder geloofwaardig bewijs’. Congreslid Ted Lieu verklaarde dat de VS zijn eigen ‘blinde vlekken’ heeft, waaronder een ‘geschiedenis van discriminatie tegen Amerikanen van Aziatische afkomst’. Volgens hem is het duidelijk dat onschuldige Chinees-Amerikaanse wetenschappers geviseerd worden omwille van hun etnische afkomst. ‘Eén geval kan een vergissing zijn, maar talrijke gevallen wijzen op een patroon’. Ook congreslid Grace Meng noemde het viseren van Chinees-Amerikaanse wetenschappers ‘onaanvaardbaar’. Congreslid Michael Honda vroeg een onafhankelijk onderzoek.
In mei en begin november hebben talrijke advocaten en 42 congresleden al brieven gestuurd naar de procureur-generaal om op te roepen tot een onafhankelijk onderzoek. De tweede brief kreeg ook de steun van zwarte en Spaanstalige congresleden.
Bron: China.org.cn
Dat er Chinese spionnen bestaan, zoals dat er Amerikaanse spionnen bestaan, dat betwijfelt niemand. Maar dat vast patroon van beschuldigingen is in de geest van menig wetenschapper van etnische afkomst terechtgekomen.
In de laatste 100 jaar is één van de grootste kracht van Amerika dat het knappe koppen uit heel de wereld weet aan te trekken. Deze beschuldigingen geven een boodschap af aan de wereld dat knappe koppen niet meer welkom zijn en niet meer de vrijheid hebben hun talenten te ontplooien in de VS. Op lange termijn is dit een blunder van jewelste. Zij zullen een plaats zoeken waar ze wel hun talenten kunnen laten ontwikkelen, o.a. in China.
Dit soort beschuldigingen is het gevolg van Amerikaans gebrek aan zelf-vertrouwen: weinig geloof in eigen kunnen en bang om ingehaald te worden. En alzo de leidende positie (en de macht) in de wereld te verliezen, maar op deze manier versnellen ze zelf het proces…
In ieder geval mooi dat men in de US of A deze (mogelijke) misstanden in alle vrijheid ter discussie kan stellen.
Hoe zou dat in de PR van C zijn gegaan?
Over de vrijheid in de VS:
http://www.dewereldmorgen.be/artikels/2012/09/15/een-vierde-van-alle-gevangenen-ter-wereld-zit-in-een-amerikaanse-gevangenis
Interessante en relevante reactie van Tinus.
In de VS kan je in alle vrijheid alles zeggen, maar alleen indien je veel geld hebt wordt je stem ook gehoord en er rekening mee gehouden.
Het Chinese model van democratie in opbouw is anders. Men wil evolueren naar participatieve democratie, waarbij met iedereen die iets constructiefs te zeggen heeft rekening gehouden wordt, ook al staat er geen machtige financiële groepen achter. Rond alle belangrijke strategische problemen van China wordt wel degelijk een intense discussie gevoerd, onder experten en met betrokkenen.
De juiste ontwikkelingsstrategie vinden is in China belangrijker dan iedereen vrij te laten praten zonder er rekening mee te houden zoals in de VS.
Verder is er natuurlijk ook de Aziatische vrees voor gezichtsverlies, die maakt dat je problemen liever binnenshuis oplost dan ze breed in de media uit te smeren.
Aziatische vrees voor gezichtsverlies
Hoewel vaak door sinologen aangehaald, maar ik kan nergens een raakpunt vinden tussen de Chinese cultuur en de vrees voor gezichtsverlies. Het is misschien van toepassing voor Japanners met hun harakiri-traditie. De mate van vrees voor gezichtsverlies in China is vergelijkbaar met wat gebruikelijk is in het Westen. In China is men eerder ongemakkelijk met disharmonie en wil men conflicten oplossen via overleg met respect voor ethische (confucianistische) regels.
Maar verder volledig met Frank eens. In de VS kan je in alle vrijheid alles zeggen, maar alleen indien je veel geld hebt wordt je stem ook gehoord en er rekening mee gehouden. De rest wordt genegeerd of in de gevangenis geplaatst…
@Lok Wie zit er in de gevangenis?
@Huub
In een gevangenis zitten er gevangenen. Het vermelde cijfer van 7,3 miljoen gevangenen eind 2008 houdt geen rekening met de VS gecontroleerde gevangenissen buiten het grondgebied van de VS. Bradley Manning zit er nu ook voor het belichten van mistoestanden. Hij zal hoogstwaarschijnlijk er niet mee eens zijn met tinus over de vermeende vrijheid om mistoestanden ter discussie te stellen in de VS.
Hoe schitterend dat Amerikanen van Chinese komaf binnen een enkele generatie hun weg vinden naar de hoogste politieke organen…
In ander nieuws:
Herb Petersen en Judy Summers, leden van het Volkscongres van China, stellen [vul onderwerp naar wens in] in China aan de kaak.
Lok: “Aziatische vrees voor gezichtsverlies
Hoewel vaak door sinologen aangehaald, maar ik kan nergens een raakpunt vinden tussen de Chinese cultuur en de vrees voor gezichtsverlies”.
LOk, ik volg je al gedurende een hele tijd en bewonder je inhoudelijk kwalitatieve reacties. Nu echter ben ik verwonderd over je kijk op ‘mianzi’. Zoals ik het in China van Chinese docenten geleerd en in de praktijk ervaren heb speelt gezichtsverlies wel degelijk een belangrijke rol. Om die reden krijg je van Chinezen ook niet snel een direct ‘nee’ te horen. Een direct nee zou betekenen dat er een oneigenlijke (lees domme) vraag gesteld wordt, waar de Chinees de ander niet mee wil/mag confronteren. Met een omweg of met zwijgen wordt duidelijk gemaakt dat het antwoord nee is om de ander geen gezichtsverlies te laten lijden.
Geplaatst door Anna Broos, eindredactie van ChinaSquare
We moeten beseffen dat gedrag (fenomeen) gedicteerd wordt door ongeschreven regels die op hun beurt afhankelijk zijn van ons wereldbeeld. Het fenomeen mianzi bestaat inderdaad in de Chinese cultuur, maar de dynamiek erachter is geïnterpreteerd omdat de ongeschreven regels onbewust worden toegepast. Als je Chinezen vraagt waarom ze bepaalde gedragingen vertonen, zul je uiteenlopende redenen krijgen omdat de regels onbewust worden toegepast.
Sinologen hebben hiervoor een interpretatie gevonden voor het fenomeen mianzi (vanuit een westerse cultuurrelavistische standpunt van 100 jaar geleden), maar dat wil nog niet zeggen dat dit de enige (en juiste) reden is. Deze verklaring kan mogelijks in 80-90% van de gevallen het fenomeen verklaren. Mijn gevoel als Chinees met een hedendaagse westerse kijk op de Chinese cultuur vertelt mij dat er een betere rechtvaardiging bestaat. Mijn eerdere reactie is gevoelsmatig. Ik zal hierop terugkomen als ik klaar ben met een rationele onderbouw.
Beste Anna,
Op internet deze masterscriptie over Gezicht gevonden van de Guilin University of Technology:
http://www.docin.com/p-874592786.html
Het biedt een goede leidraad voor verdere studies. Ik heb onthouden: Het Gezicht in China kan opgesplitst worden in 2 aspecten: lian en mianzi. Lian refereert naar iemands ethisch karakter in het sociale leven en met mianzi kan iemands reputatie opgewaardeerd worden. Chinezen zijn eerder collectivistisch en om het sociale gezicht te beschermen wordt interpersoonlijke harmonie gepromoot. In het Westen is het gezicht eerder individualistisch van aard.
Gezicht en gezichtsverlies bestaan in China, maar hebben een andere context dan in het Westen. Maar het is vooral de combinatie met vrees dat ik problemen heb. Indien er al een vrees is, dan is dat een vrees voor disharmonie in het sociale leven en niet voor de aantasting van de persoonlijke reputatie.
Dank voor je leerzame reacties en de link Lok. Zonder de stof al bestudeerd te hebben kan ik me voor het merendeel in je reacties vinden. Hoewel ik nog wil opmerken dat m.i. guanxi eerder ingezet wordt voor het opwaarderen van reputatie dan mianzi. In ieder geval hebben, zoals jij eerder aangeeft, zowel mianzi als guanxi alles met respect te maken en geen respect voor de ander tonen is verlies van zelfrespect (mianzi) en respect van het collectief.
(Face) theorieën zijn modellen die zoveel mogelijk de realiteit proberen te verklaren. Geen enkel model zal de 100% accuraatheid bereiken, gewoonweg omdat de onderzochte doelgroep niet afgebakend kan worden en ook de homogeniteit en de constantheid ervan zijn nooit aanwezig. Bijvoorbeeld: Wat is Chinees en in welke mate hebben Chinezen hetzelfde wereldbeeld doorheen de tijd? Het lijkt evidente vragen, maar er is geen sluitend antwoord hierop.
Verschillende theorieën kunnen perfect naast elkaar bestaan. Soms benaderen ze een ander aspect van eenzelfde fenomeen zonder elkaar tegen te spreken. Ik denk ook dat we het onderscheid moet maken tussen reputatie in ethische gedrag en reputatie in het ‘succes-zijn’. En wat is de link tussen gezicht, reputatie, respect enz. Ik durf mijn vingers niet verbranden aan te intellectuele uitspraken. Misschien een onderwerp voor een doctoraatsthesis.
Ik moet even iets rechtzetten, vooral t.o.v. Lok. Ik zocht de aantallen gevangenen op per 100.000 inwoners en dat is inderdaad in de USA schrikbarend hoog vergeleken met China. Dus mijn opmerking was totaal misplaatst, sorry.
@Huub
We zijn hier gewoon aan heftige discussies. Excuses niet nodig. Ruzies maken (op een beschaafde manier) is een soort van effectieve communicatie.