In deze aflevering van onze rubriek over ‘artikelen van andere websites’ twee stukken die vanuit een geopolitieke invalshoek ideeën introduceren hoe je de toenemend conflictueuze relatie tussen het Westen en China zou kunnen keren en twee stukken die datzelfde doel via een culturele, of beschavingsweg nastreven.
Zestig jaar geleden gingen China en Frankrijk diplomatieke banden aan. Om allerlei redenen en op verschillende manieren wordt 2024 een bijzonder jaar van samenwerking tussen de twee landen.
De Nederlandse minister voor Buitenlandse Handel Liesje Schreinemacher zegt aan de Financial Times dat de groene omvorming van de Europese economie onmogelijk is zonder China. Het land controleert immers bijna de hele toeleveringsketen van zonne-energie ter wereld en een groot deel van de wereldwijde verwerkingscapaciteit voor grondstoffen die cruciaal zijn voor de groene transitie
De Chinese regering reageert fel tegen de beschuldigingen van de G7 over ‘economische dwang’. China stelt aan de betrokken landen voor een andere koers te varen, weg van het conflict, richting dialoog en samenwerking. Experts en de feiten, ook in de landen die lid zijn van de G7, lijken Beijing gelijk te geven.
Het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken kant zich hevig tegen anti-Chinese verklaringen die op de top van de G7 in Hiroshima zijn aangenomen.
De premiers Rutte en Li Qiang hebben elkaar gesproken over de telefoon. Het gesprek was blijkbaar constructief. Hete hangijzers zoals het Nederlandse verbod op levering van hoogwaardige ASML chipsmachines te etsen werden niet expliciet aangeraakt.
Dat het Westen China heeft rijk gemaakt is apekool. Het Westen moet onder ogen zien dat er iets grondig mis is met zijn model. Dat Macron niet mag zeggen dat de EU zich niet moet laten meeslepen in een conflict met China voorspelt weinig goeds.
China wil graag spoedig met België samenwerken voor een grotere ontwikkeling van de bilaterale betrekkingen.
In weerwil van de tendens om van China af te koppelen heeft het bezoek van EU-Raadsvoorzitter Charles Michel de normale betrekkingen bevestigd die tussen de EU en China bestaan. Het bezoek toont aan dat de EU betrokken wil blijven bij China en de misverstanden wil opklaren door praten.
Er is nu een welhaast hysterische westerse vijandigheid voor de regering en de Communistische Partij van China. In twee afleveringen bespreken wij de voortgezette (nog steeds koude) oorlog tegen China.
