zie ook confucianisme, taoisme, katholieke
Kerst is geen officiële feestdag in China, maar vrijwel iedere Chinees weet dat 25 en 26 december internationaal gevierde feestdagen zijn. De meeste horecagelegenheden in China beginnen al vroeg in december met kerstversiering. Hetzelfde geldt voor de shopping malls. Het maakt een vrolijke indruk en met een minimale inspanning kun je die na het westerse nieuwjaar omvormen tot de versieringen voor Chinees nieuwjaar. Toch blijft een deel van de Chinezen Kerst als een ‘vreemde feestdag’ zien.
Onlangs publiceerde ik een artikel over mijn bezoek aan de Taoïstische Tempel van de Vuurgod in Beijing. Ik eindigde met de belofte dat ik snel terug zou komen met een artikel over de ‘lokalisatie van religie’ in China, ook wel ‘verchinezing van religie’ genoemd. Het is een onderwerp dat gevoelig ligt, vandaar dat ik het hier met een concreet voorbeeld uit het tijdschrift ‘Chinese Religie (Zhongguo Zongjiao)’ introduceer.
Van de belangrijkste religies in China is het Taoïsme de enige die in China zelf ontstaan is. De Chinese hoofdstad omvat meerdere belangrijke Taoïstische tempels. Ik dacht ze allemaal te kennen, maar deze week ontdekte ik zowaar een tempel die ik nog niet eerder bezocht en waarvan de godheid waaraan hij gewijd, de God van het Vuur, is een centrale rol in het Taoïsme speelt.
Deze reis door een aantal noordelijke provincies van China begon in Shanxi, een regio die een grote rol gespeeld heeft in het ontstaan van de Chinese natie. Geschiedenis en ook religie komen veelvuldig in mijn verslagen door. Voor sommige lezers staat dit wellicht in contrast met de gebruikelijke artikelen op deze site over het huidige China. In dit opiniestuk breng ik een en ander in perspectief.
In het gebied rond de metrohalte Xuanwumen van Beijing bevindt zich een aantal kerken; een katholieke en twee protestantse. Een daarvan, een Anglicaanse, is niet meer in functie als kerk. Het fraai gerestaureerde gebouw is nu in gebruik als boekhandel, maar is nog steeds een plek voor rust en bezinning.
Tijdens mijn recente reis door de Chinese provincies Yunnan en Hainan heb ik een aantal interessante observaties gedaan betreffende de (her)integratie van religie in het China van vandaag. Ik deel deze indrukken in dit artikel.
Dit is een recensie van het boek van Veerle Devos, ‘Ferdinand Verbiest en de ontdekking van China, Alles onder de hemel’
Recentelijk hebben een aantal – vooral Islamitische- diplomaten en vooraanstaande moslims de autonome Oeigoerse provincie Xinjiang bezocht. Hun commentaren tonen een positief beeld dat erg verschilt van dat in de westerse media.
Het in september 2018 gesloten ‘voorlopig’ samenwerkingsakkoord tussen China en Vaticaanstad wordt weer verlengd met twee jaar. Het akkoord regelt onder meer hoe de bisschoppen worden aangesteld. De feitelijke BuZa Staatssecretaris kardinaal Pietro Parolin verdedigt het akkoord.
Afgelopen weekend was er in Beijing een nationale Chinese conferentie over godsdienstzaken. Afgevaardigden van religieuze organisaties en bewegingen namen er aan deel, samen met leiders van de CPC en de Chinese regering.
