China hecht veel belang aan de modernisering van de landbouw en de ontwikkeling van het platteland. Een nieuwe studie leert dat daarbij veel meer rekening moet gehouden worden met de behoeften van de ouderen.
De Nanfan zaadveredelingsbasis te Sanya telt 8000 onderzoekers van 800 instellingen en ondernemingen voor zadenonderzoek. 70% van ’s lands nieuwe zaden vinden er hun oorsprong. De voorbije 60 jaar zijn 620.000 personen naar Sanya gekomen om er Nanfan werk te verrichten.
Omdat de traditionele rijstvelden met water een belangrijke uitstootbron vormen van het schadelijke methaangas zoekt China naar meer drogere teeltmethodes. De droge alternatieve methode brengt weliswaar 20 % meer op, maar daarvoor keren de jongeren die naar de steden uitgeweken zijn niet terug. Er vindt ook al een lichte verschuiving plaats van rijstplanten meer naar noordelijke regio’s.
Het district Yangxin in Shandong, een van China’s belangrijkste agrarische provincies, kwam onlangs in het nieuws als leidend in de productie van rundvlees; de totale keten van veehouderij tot de productie van kant-en-klare producten.
Sinds 2017 is het gebruik van antibiotica in de veeteelt in China met bijna een kwart gedaald. Het blijft echter te hoog en verdere actie is nodig.
Ondanks ongunstige weersomstandigheden blijft de Chinese productie van graangewassen ook in 2022 stijgen. Dat is goed nieuws voor de voedselzekerheid in China en de rest van de wereld.
Dit jaar verwacht China 688 miljoen ton granen te oogsten. Dat is meer dan vorig jaar. Die tendens zal zich de volgende tien jaar doorzetten en maakt China meer zelfbedruipend nu de wereldmarkt voor basisvoedsel door de oorlog in Europa verstoord wordt.
‘Tomaten met lage koolstofuitstoot’. Het is maar één voorbeeld van de onstuimige technologische ontwikkelingen in de Chinese landbouw. De broeikassen van het dorpje Xiaoxinmatou in de stedelijke regio Tianjin hebben er nog enkele in petto.
Het Centraal Document Nr.1, dat naar traditie elk jaar over de landbouwpolitiek gaat, bevat iets nieuw: China wil meer zelfvoorzienend worden voor sojabonen. Vandaag komt 85% van het verbruik van import.
De ‘negens van de winter’, een eeuwenoude winterkalender, is een voorbeeld van tijdrekeningen die nog steeds leven in de Chinese maatschappij.
