zie ook minderheden
In een interview in South China Morning Post Plus geeft etnische minderhedenexpert Barry Sautman zijn mening over onderwijs, de volgende dalai lama, Han-chauvinisme en de behandeling van Oeigoeren door Beijing.
Bij een recent bezoek kon Roger McKenzie* er zich van vergewissen dat in Xinjiang, in het westen van China, de islamitische cultuur bloeit en economische ontwikkeling de basis is voor de handel en relaties van de Volksrepubliek met landen in het westen –
De Turkse buitenlandminister is drie dagen in China. Turkije zoekt meer aansluiting bij de BRICS-landen en meer samenwerking met China als alternatief voor de EU. De minister bezoekt ook Xinjiang, de autonome regio van de Oeigoeren, een Turkstalige moslimminderheid.
Een bespreking van het recent verschenen boek ‘La Chine, un ennemi fabriqué par la propagande?’ (China, een door de propaganda gecreëerde vijand? )van Albert Ettinger
Onze media blijven hardnekkig over ‘de slechte behandeling’ van Oeigoeren in China spreken. Op dit moment zijn zij elkaar vooral aan het napraten zonder nieuwe ‘informatie’ toe te voegen. Vorig jaar bezocht Frank Willems Xinjiang en hij kon de meeste aantijgingen weerleggen. Tijdens mijn recente verblijf in China viel mij ook op dat Oeigoeren vaker dan voorheen in de Chinese media te zien zijn.
Yining ligt in de groene vallei van de Illi rivier omringd door bergen. De streek lijkt wat op Zwitserland maar met hogere bergen. De bevolking is er sterk gemengd met naast Oeigoeren en Han een belangrijke groep Kazachen met zelfs een eigen autonome prefectuur en nog een reeks kleinere minderheden.
Donderdag was de eerste dag van mijn achtdaagse trip in Xinjiang, georganiseerd door de State Council Information Office. Onze groep bestaat uit een twintigtal medewerkers aan media in landen langs de zijderoute. Buiten mijzelf, een Duitser, een Samoa en een verdwaalde Canadees allemaal Aziaten uit landen met significante islamitische groepen of meerderheden.
In De Standaard verscheen op 31 augustus een artikel: ‘De obsessie van Xi: de kruistocht tegen Oeigoeren’. Een kritische lezing van de tekst leert dat het hier eerder om een kruistocht van de krant tegen China gaat.
