Donderdag was de eerste dag van mijn achtdaagse trip in Xinjiang, georganiseerd door de State Council Information Office. Onze groep bestaat uit een twintigtal medewerkers aan media in landen langs de zijderoute. Buiten mijzelf, een Duitser, een Samoa en een verdwaalde Canadees allemaal Aziaten uit landen met significante islamitische groepen of meerderheden.
Het Chinese beleid in de regio Xinjiang blijft een gewild onderwerp in de westerse anti-China campagnes. Onlangs verscheen in de Neue Zürcher Zeitung een artikel van twee Duitse hoogleraren over hun ervaringen, opgedaan tijdens een zelf georganiseerd onderzoek, die dat beleid in een heel andere context plaatst.
In De Standaard verscheen op 31 augustus een artikel: ‘De obsessie van Xi: de kruistocht tegen Oeigoeren’. Een kritische lezing van de tekst leert dat het hier eerder om een kruistocht van de krant tegen China gaat.
Boeren in heel China gaan steeds meer over tot het kweken van voedsel in plaats van niet eetbare planten. Dit is een onderdeel van het Chinese beleid de voeding van mensen en vee veilig te stellen. Dit beleid blijkt ook een goed middel de schade van de westerse handelsbeperkingen jegens Xinjiang te verminderen.
Tweede deel van ‘Is het Chinese systeem beter dan het Amerikaanse systeem?’, Opinies van Arnaud Bertrand.
De A.R. Xinjiang wil haar 33 luchthavens tegen 2025 met 8 uitbreiden. 18 luchtroutes binnen Xinjiang en tussen steden in Xinjiang en andere provincies worden geopend. De luchthavens worden geïntegreerd met de logistieke gebieden errond en er komen ook meer vrachtroutes.
Recentelijk hebben een aantal – vooral Islamitische- diplomaten en vooraanstaande moslims de autonome Oeigoerse provincie Xinjiang bezocht. Hun commentaren tonen een positief beeld dat erg verschilt van dat in de westerse media.
China heeft op de 47 leden tellende Mensenrechtenraad door de steun van 19 landen tegen 17 voor de westerse resolutie over Xinjiang kunnen verhinderen dat de Raad in maart een debat zou houden over de mensenrechten in Xinjiang. 11 landen hebben zich onthouden
Terwijl sommigen in de VS en Europa pogingen doen om zich economisch van China te isoleren ontwikkelen de handelsrelaties van China met de rest van de wereld zich snel. Twee voorbeelden: de handelsbeurs van Xinjiang bloeit ondanks de Amerikaanse boycot. En het Chinese RCEP krijgt vaart terwijl het Amerikaanse IPEF slabakt
Het rapport over de Oeigoeren is scherp voor China maar spreekt de massale verwijten tegen die in het Westen hebben gecirculeerd. Het rapport dreigt een wapen te worden in het grote geopolitieke spel tussen het Westen en China.
