De organisatie heeft van april tot oktober de toestand gevolgd in Xintang en Gurao (Guangdong, provincie in het zuiden). Dat zijn steden waar winstgevende textielbedrijven de economie domineren. Ze verpesten er de grond met zware metalen zoals koper, cadmium en lood, zoals gebleken is uit 17 van de 21 monsters van water en sediment die er werden genomen. In Xintang zat er in een dergelijk monster een concentratie van cadmium die 128 keer de nationale milieunorm overschreed.
Xintang is volgens officiële websites de “Blue Jeans Capital of the World”, met zijn grote hoeveelheid spijkerbroeken die het uitvoert naar de VS, Europa en Rusland. Gurao mag dan weer prat gaan op de eretitel van “Capital of Sexy,” met een economie die voor 80 % ondergoed en lingerie produceert of verkoopt.
Inwoners klagen echter over het vervuilde rivierwater.
Greenpeace China heeft een rapport uitgebracht over de grote milieukosten van de Chinese textielindustrie.
Greenpeace legt uit dat de textielsector zo milieuonvriendelijk is omdat ze zoveel water verbruikt en er zoveel zware metalen en andere chemicaliën bij te pas komen. Een ton textielproducten geeft 200 ton afvalwater en heeft 2500 soorten scheikundige stoffen nodig.
Xintang en Gurao leveren voorbeelden van een reusachtig probleem. De China Textile Industry Association heeft volgens Greenpeace zelf aangegeven dat er sinds 2001 over het hele land 133 zones van de textielsector zijn ontstaan en dat er daar geweldig veel * mensen werken.
Het Nationaal Bureau voor de Statistiek van China, ook door Greenpeace geciteerd, vermeldt een omzetgroei van 19,36 miljard yuan in 1990 naar 224,7 miljard in 2009 (d.w.z. van 2,2 miljard euro naar 25,7 miljard euro).
Onderzoekers in China wijzen erop dat de verontreiniging zeer moeilijk kan worden ongedaan gemaakt en dat uiteindelijk door de winsthonger van sommigen de maatschappelijke onkosten veel groter zullen zijn dan de baten.
De overheid laat regelmatig inspecteren en wil vervuilende bedrijven beboeten en geleidelijk aan sluiten. De nationale regering heeft niet lang geleden wetten laten stemmen of ontworpen voor de preventie en beperking van watervervuiling en bodemverontreiniging. Het doorvoeren en afdwingen van die wetten loopt echter vertraging op. Academici vinden dat bedrijfssluitingen geen oplossing zijn en dat de oplossing voorlopig moet komen van bewustwording en wetgeving.
Greenpeace past in China een tactiek toe van voorzichtige en opbouwende kritiek en houdt de dialoog met de overheid open.
De officiële krant Global Times brengt het nieuws van het rapport over de textielindustrie vandaag op de voorpagina.
* In een eerdere versie van het artikel werd er een cijfer geciteerd van 200 miljoen werknemers, wat uiteraard niet kan kloppen. Onze excuses voor deze blunder (red. ChSq)
http://www.greenpeace.org/eastasia/news/textile-pollution-xintang-gurao
http://china.globaltimes.cn/society/2010-12/598248.html
