Paus Franciscus en de Chinese regering erkennen Chinese katholieke bisschoppen. Hiermee ontwarren ze een knoop in de rode draad die loopt door onderhandelingen tussen het Vaticaan en China.
Senaatsvoorzitter Wang Yang in gesprek met kerkelijke leiders begin 2018 (foto Xinhua)
Nadat de Argentijnse kardinaal Jorge Mario Bergoglio paus van Rome, hoofd van de Rooms-Katholieke Kerk, was geworden bleek algauw dat betrekkingen van die kerk met China mogelijk waren.
Dialoog
De bereidheid tot dialoog en de derdewereldachtergrond van de partijen in de onderhandeling maakten inderdaad een toenadering mogelijk. Onlangs zijn er daarbij forse stappen vooruit gezet.
Op 8 september 2018 heeft paus Franciscus, het hoofd van de Rooms-Katholieke kerk zeven Chinese bisschoppen die zonder pauselijke toestemming waren gewijd in ‘volle kerkelijke gemeenschap’ opgenomen. Op 22 september 2018 hebben het Vaticaan en de Volksrepubliek China in Beijing een Voorlopige Overeenkomst gesloten over de benoeming van Bisschoppen.
Evangelie
De paus riep op 3 februari 2019 de bisschoppen publiekelijk op zich opnieuw tot Christus en de kerk te bekennen. Franciscus beklemtoonde echter dat ze als Chinese burgers respect en trouw aan de overheid verschuldigd waren. Ze zouden op die manier handelen in overeenstemming met wat in het Evangelie van Mattheus staat: ‘Geef aan de keizer wat hem toekomt en aan God wat van God is’ (Mt 22:21). De pas erkende bisschoppen zijn elk in een bisdom aangesteld. Die werkingsgebieden liggen in Chengde, Shantou, Anhui, Kunming, Fusheng, Heilongjiang, Funing/Mindong en Leshan.
Eenheid en vrede
Twee bisschoppen van de zogenaamde ‘ondergrondse kerk’ die zich tegen de Chinese overheid hadden verzet en eerder waren erkend door het Vaticaan, is gevraagd als hoofdbisschop terug te treden. Een van de twee is aangesteld tot hulpbisschop. De andere is met emeritaat. Zij waren ooit in aanvaring gekomen met de Chinese regering en een van hen was zelfs kort gedetineerd. Op verzoek van Rome hebben ze zich geschikt naar de overeenkomst tussen het Vaticaan, de Chinese vaderlandslievende kerk en de Chinese regering. De vroegere dissidente bisschoppen zijn nu op hun beurt als volwaardige kerkleiders erkend door de Chinese regering. Alle betrokkenen hadden bepaalde motivaties gemeen: zij wilden herstel van de eenheid in de Rooms-Katholieke kerk en bevordering van de vrede.
Anders nog iets?
De media van het Vaticaan stellen dat de paus het pad van de dialoog zal blijven volgen om in een geest van wederzijds begrip en ‘met vooruitziend geduld’ de resterende problemen tussen de Katholieke kerk en Beijing op te lossen. Het voornaamste van die problemen blijft (voorlopig?) dat van de erkenning. Het Vaticaan is een van de weinige politieke entiteiten in de wereld die nog steeds niet officieel zegt dat de Volksrepubliek het enige China is en Taiwan een afgescheurde provincie.
Bronnen: Osservatore Romano, zenit.org, Global Times, Catholic News Agency
Beide weten dat de protestantse kerken nog grotere bedreigingen zijn voor China. Vooral die doomsday sekte die zelfs beweerde dat de Chinese leider de volgende anti-Christ is. China heeft het Vaticaan nodig om de katholieken te bereiken in het buitenland zoals VS , Singapore en Malaysia. Zulke leden hebt altijd wat communicatie met de kerk in Taiwan.