Pas eind vorig jaar verklaarde China dat het alle armoede uit het land verbannen had. Wie dat laat lijkt moet eens op de kaart kijken hoe groot het land is en hoe weinig bebouwbare grond er voor zoveel mensen beschikbaar is. Dit artikel introduceert een concreet voorbeeld van armoedebestrijding Chinese stijl.
Tegenstelling
Tijdens ons verblijf in de regio Guilin hadden we een hele ochtend besteed aan het beklimmen van een berg, genietend van het unieke basaltgebergte in die streek. Dat klimmen viel ook ons ouderen niet te zwaar, omdat de overheid overal trappen en leuningen aangelegd had, met voldoende rustplekken, toiletten en andere voorzieningen. Tegen het middaguur had de gids een lunch in een restaurant bij de parkeerplaats geregeld. Het eten was goed, maar het restaurant zelf en de aankleding ervan vrij primitief. Dat leek mij een tegenstelling met de mooi aangelegde routes.
Uitleg
Een van onze groepsleden verhelderde dit. De overheid heeft het gebied toeristrijp gemaakt om de lokale bevolking een bron van inkomsten te verlenen. Catering en andere diensten aan toeristen, zoals boottochtjes op traditionele vissersvlotten, zijn aan lokale mensen overgelaten en die kunnen zo aan het toerisme een inkomen ontlenen. Veel boeren hebben van (een deel van) hun huis een B&B gemaakt. Het is logisch dat zij minder budget hebben om in luxe te investeren. De overheid deed de grote investering en de lokale mensen een kleine. Door de synergie daartussen hebben toeristen een unieke rustieke ervaring in een comfortabele en veilige omgeving.
Geschiedenis
In het verleden was Guilin een bijna uitgestorven gebied, bewoond door een klein aantal boeren en vissers. Weinig land was voor landbouw geschikt. Het had een onaangenaam broeierig klimaat met tropische ziekten. In de loop van de vorige eeuw ontdekten stadsmensen met hun nieuwe blik de mogelijkheden van het unieke landschap en kwamen heel langzaam de toeristen naar Guilin. Dat waren vooral buitenlanders. Degenen die van hen profiteerden waren vaak investeerders uit het buitenland of uit de meer ontwikkelde steden als Guangzhou.
PPP
Toen in de loop van de jaren tachtig het lokale toerisme op gang kwam, realiseerde de overheid zich dat dat enkel kon floreren als er voldoende voorzieningen zouden komen. De regering zag in dat de lokale economie meer aan het toerisme zou verdienen dan aan landbouw en visserij. Men identificeerde eerst een aantal regio’s als ‘toeristische plek’. Die werden vervolgens rijp gemaakt door het aanleggen van infrastructuur voor het massatoerisme. Het begeleiden van toeristen, het aanbieden van souveniers, eten en drinken, boottochten, fietstochten e.d. werd aan lokale overheden of privé-ondernemers overgelaten. Dit voorbeeld van PPP (public private partnership) is het Chinese model van bestendige armoedebestrijding.
Bronnen: Chinasquareredacteur Peter Peverelli is een aantal weken in China en zal geregeld rapporteren over onderwerpen die hij op straat tegenkomt, op de lokale TV ziet, of in gesprekken met Chinezen opdoet. Dit artikel is geschreven vanuit Guilin, Guangxi.
