De Chinese president bezoekt Tsjechië. Het bezoek is economisch maar ook politiek belangrijk. En Tibet speelt onverwacht een rol.
Praag voor de aankomst van Xi
We berichtten enkele dagen terug over de te verwachten belangrijke uitbreiding van de economische samenwerking tussen China en Tsjechië. Chinese media gaan echter ook meer dan gewoonlijk in op de politieke aspecten.
Tsjechië is een typisch Oost-Europees land dat zich na de val van het communisme politiek ook erg tegen China afzette. De meeste andere Oost-Europese landen draaiden na enige tijd bij, verleid door de economische voordelen van samenwerking. Tsjechië bleef tot 2013 zwaar kritiek leveren op de mensenrechten in China en de situatie in Tibet. Pas na de dood van de anticommunistische vroegere president Havel en met de komst van de nieuwe regering Zeman besloot ook Tsjechië te opteren voor economische samenwerking. Die samenwerking ontwikkelt zich momenteel snel en Tsjechië is een actief lid van de 16 +1 dialoog tussen Oost- en Centraal-Europa en China. China is na de EU de grootste handelspartner van Tsjechië en Tsjechië is de tweede grootste partner van China in Oost-Europa. De bilaterale handel bedroeg 11 miljard dollar in 2015. Het is dan ook geen toeval dat Xi Jinping als eerste Chinese president sinds 1949 het land aandoet.
Niet iedereen in Tsjechië heeft echter de politieke bocht genomen. Bij de (extreem-)rechtse oppositie blijft het anticommunisme virulent. Op de vooravond van de aankomst van Xi is in Praag een groot aantal Chinese vlaggen in het straatbeeld met zwarte verf besmeurd. Waarschijnlijk is dit gebeurd uit traditioneel anticommunisme, in combinatie met protest over Tibet.
Boeren verbranden pachtcontract in 1959
De dag van aankomst van Xi in Praag vonden in China de herdenkingen plaats voor de afschaffing van de lijfeigenschap in Tibet in 1959. In 1951 was het Chinese leger Tibet binnengetrokken en had een einde gemaakt aan een periode van de facto onafhankelijkheid na de val van het Chinese keizerrijk sinds 1913. De Tibetaanse elite bood nauwelijks weerstand en koos eieren voor haar geld: erkenning dat Tibet bij China hoorde in ruil voor erkenning van de dalai lama als plaatselijk bestuurder, en voorlopig behoud van de oude sociale structuren, inclusief lijfeigenschap voor de meerderheid van de boeren. Tegen maart 1959 viel het akkoord uiteen. China had het grootgrondbezit onteigend in Tibetaanse gebieden in de provincie Sichuan, met rebellie van adel en kloosters tot gevolg. Die rebellie sloeg over naar Lhasa en werd na twee weken neergeslagen; de dalai lama en 80.000 leden van de Tibetaanse elite en hun volgelingen vluchtten naar India. Op 28 maart later werd de lijfeigenschap afgeschaft.
Bronnen: BBC, Global Times
Zo liegen dat het gedrukt staat, ge moet maar durven, typisch China.
van slogantaal gesproken
Elisa heeft gelijk dat we niet alles moeten geloven wat geschreven/gedrukt staat. We moeten dogma’s in vraag durven stellen. Lezers van Chinasquare zouden het op prijs stellen als Elisa meer klaarheid geeft over welke leugens ze het heeft en wat dan wel de waarheid zou zijn.