Nauwelijks 20 % van de verzorgingstehuizen voor senioren zijn winstgevend en de helft draait break even. Toch laten de tehuizen voor senioren met een gemiddeld inkomen te wensen over: ofwel omvat de basis dienstverlening er geen zorg en als dit wel het geval is, blijken deze tehuizen dan weer onbetaalbaar.
Het China Research Center on Aging deed vorig jaar een onderzoek bij 257 bejaardentehuizen in 12 steden waarbij Tianjin en Chongqing. Vorig jaar telde China 212 miljoen 60-plussers en het aantal bedden in de verschillende bejaardentehuizen bedroeg meer dan 5,5 miljoen. Dit komt neer op 26 bedden per duizend 60 plussers. Van alle onderzochte seniorien maakt 19,4 % winst. Een derde maakt verlies en in de helft zijn winst en verlies in evenwicht. Over het algemeen duurt het langer vooraleer investeringen in de verzorgingshuizen winst opleveren want de winstmarges liggen er lager dan in de nijverheid. In China bieden de meeste tehuizen ofwel een basisdienst aan met voeding en levensbenodigdheden zonder zorg- en ontspanning ofwel zijn diegenen die een een meer uitgebreide dienstverlening aanbieden te duur.
In april brak een brand uit in het Kangleyuan rustoord in Lushan (Henan) waarbij 38 personen het leven lieten. Het vuur was onder meer ontstaan door een verouderde elektriciteitsleiding. Normaal kosten openbare rusthuizen 2000 yuan per maand, maar Kangleyuan was populair omdat de prijs er maar 500 yuan per maand bedroeg. Het gemiddeld pensioen bedraagt 972 yuan in de landelijke gebieden. Het tehuis kon maximaal 200 yuan winst maken per persoon, dus 20.000 yuan per maand in totaal met honderd bewoners terwijl een nieuwe elektrische installatie duur uitvalt. In een prive-rustoord in het Daxing district van Beijing betaalt een koppel 4600 yuan per maand voor een kamer van 20 m2, maar het tehuis beschikt over een kliniek voor minder erge ziekten.
De tehuizen die de laatste jaren gebouwd werden, waren gericht op de high-end markt omdat ze duurder zijn, de investering sneller gerecupereerd wordt en dus sneller winst gemaakt wordt. Deze tehuizen vallen echter buiten het budget van de meeste senioren. Lagere besturen verlenen soms wel gronden aan gunstige voorwaarden, maar daarop valt dan weer op te merken dat vele van deze verzorgingstehuizen gebouwd zijn ver van het stadscentrum wat vele lege bedden als gevolg heeft. Een andere moeilijkheid is dat geriatrie als opleiding nog niet echt is ingeburgerd. Directeur Wu Yushao van het China Research Center on Aging verwacht wel dat China nog dit jaar het aantal bedden voor senioren optrekt tot 6,6 miljoen, wat het niveau van de ontwikkelde landen benadert. Het twaalfde vijfjarenplan voorziet dat tegen 2020 90 % van de senioren thuiszorg krijgt, 6% in buurtcentra met overheidshulp blijven en 4 % zouden verblijven in rusthuizen.
Bronnen: Chinagate, Caixin
Zijn dat dan allemaal privéinstellingen die met winst moeten draaien? Bestaan er geen door de overheid gesubsidieerde instellingen?